(1) Na łożu mym nocą szukałam umiłowanego mej duszy, szukałam go, lecz nie znalazłam.
|
(2) "Wstanę, po mieście chodzić będę, wśród ulic i placów, szukać będę ukochanego mej duszy". Szukałam go, lecz nie znalazłam.
|
(3) Spotkali mnie strażnicy, którzy obchodzą miasto. "Czyście widzieli miłego duszy mej?"
|
(4) Zaledwie ich minęłam, znalazłam umiłowanego mej duszy, pochwyciłam go i nie puszczę, aż go wprowadzę do domu mej matki, do komnaty mej rodzicielki.
|
(5) Zaklinam was, córki jerozolimskie, na gazele i na łanie pól: nie budźcie ze snu, nie rozbudzajcie ukochanej, póki nie zechce sama.
|
(6) Kim jest ta, co się wyłania z pustyni wśród słupów dymu, owiana wonią mirry i kadzidła, i wszelkich wonności kupców?
|
(7) Oto lektyka Salomona: sześćdziesięciu mężnych ją otacza spośród najmężniejszych Izraela.
|
(8) Wszyscy wprawni we władaniu mieczem, wyćwiczeni w boju. Każdy ma miecz u boku przez wzgląd na nocne przygody.
|
(9) Tron uczynił sobie król Salomon z drzewa libańskiego:
|
(10) Podnóżek zrobił ze srebra, oparcie ze złota, siedzenie [wyścielone] purpurą, a wnętrze wykładane hebanem.
|
(11) Wyjdźcie, córki jerozolimskie, spójrzcie, córki Syjonu, na króla Salomona w koronie, którą ukoronowała go jego matka w dniu jego zaślubin, w dniu radości jego serca.
|