| (1) Nie ciesz się, Izraelu, nie krzycz z radości jak inne narody, bo opuściłeś Boga swego uprawiając nierząd, umiłowałeś zapłatę nieczystą na wszystkich klepiskach zbożowych.
|
| (2) Klepiska, tłocznie nie dadzą żywności, moszczu zabraknie.
|
| (3) Nie będą mieszkać dłużej w ziemi Jahwe, Efraim musi wracać do Egiptu — w Asyrii będą jedli pokarmy nieczyste.
|
| (4) Nie będą wina wylewać na ofiarę dla Jahwe ani też krwawych ofiar Jemu składać chleb ich się stanie tak jak chleb żałoby, kto go spożyje — już nieczysty będzie |
| (5) Cóż uczynicie w dzień święta, w uroczysty dzień Jahwe?
|
| (6) Tak, oni muszą wędrować do Asyrii Egipt ich zbierze, a Memfis pogrzebie, oset pokryje skarby ich ze srebra, a ich namioty porosną cierniami.
|
| (7) Oto nadchodzą dni kary, zbliża się dzień odpłaty Izrael woła: "Głupcem jest prorok, a mąż natchniony szaleje! Tak jest z powodu wielkiej winy twojej i ogromu twojej wrogości.
|
| (8) Efraim czatuje obok namiotu proroka, na wszystkich jego drogach zastawiono sidła, nawet i w domu swego Boga jest prześladowany.
|
| (9) Wykopali mu dół głęboki, jak wtedy w Gibea, lecz [Jahwe] pamięta ich nieprawości i karać będzie ich grzechy.
|
| (10) Jak winne grona na pustyni, tak Izraela znalazłem jak na pierwszy owoc figowego drzewa na waszych przodków patrzyłem |
| (11) Jak ptak uleci chwała Efraima: nie będzie urodzin, ciąży ni poczęcia,
|
| (12) a choćby nawet wychowali synów, będą ich pozbawieni, nim jeszcze dorosną: biada im samym, kiedy się od nich oddalę!
|
| (13) Efraim — jak widzę — czyni zwierzyną dziką swoje dzieci Efraim musi swoich synów wydać zabójcy.
|
| (14) "Daj im, o Jahwe, co tylko dać zechcesz — łono, które roni, i piersi wyschnięte!
|
| (15) Cała ich złość dokonała się w Gilgal, tam też zacząłem ich nawiedzać z powodu czynów nieprawych. Wyrzucę ich z mego domu, nie będę ich więcej miłował. Wszyscy ich książęta są buntownikami.
|
| (16) Efraim powalony na ziemię, wyschły jego korzenie — nie przynoszą już więcej owocu a nawet gdy porodzą, Ja sprawię, że umrze drogi owoc ich łona".
|
| (17) Mój Bóg ich odrzuci, gdyż Go nie słuchali: błąkać się będą między narodami.
|
