(1) Liczba synów Izraela będzie jak piasek nadmorski, którego nie można zmierzyć i nie można zliczyć. A zamiast ich nazywać: "Lud nie mój, będą im mówić: "Dzieci żyjącego Boga.
(2) Złączą się wówczas synowie Judy z synami Izraela i ustanowią sobie jedną głowę z [całego] kraju się zbiorą, bo wielki będzie dzień Jizreel.
(3) Mówcie do braci swoich: "Mój lud, a do swych sióstr: "Umiłowana.
(4) Spór prowadźcie z waszą matką, prowadźcie spór ona bowiem już nie jest moją żoną, a Ja już nie jestem jej mężem. Winna usunąć znaki nierządu ze swej twarzy i spośród swych piersi ozdoby cudzołożnicy.
(5) W przeciwnym razie — obnażę ją zupełnie i stanie taką jak w dzień swych urodzin uczynię ją podobną do pustyni, sprawię, że będzie jak ziemia wyschnięta, że zginie śmiercią z pragnienia.
(6) Dzieciom jej nie okażę litości, bo są to dzieci nieprawe.
(7) Matka ich bowiem uprawiała nierząd, okryła się hańbą ta, co je poczęła mówiła bowiem: "Pobiegnę za swymi kochankami, co chleb mi dają i wodę, wełnę, len, oliwę i napój.
(8) Dlatego zamknę jej drogę cierniami i murem otoczę, tak że nie znajdzie swych ścieżek.
(9) Za kochankami swymi pobiegnie, ale ich nie dogoni pocznie ich szukać, ale nie znajdzie. Wtedy powie: "Pójdę i wrócę do mego męża pierwszego, bo wówczas lepiej mi było niż teraz.
(10) Zapomniała już o tym, że to Ja właśnie dałem jej zboże, moszcz, świeżą oliwę, że nie skąpiłem srebra ni złota, z którego czyniono Baala.
(11) Dlatego wrócę i zabiorę swoje zboże w odpowiedniej chwili i swój moszcz we właściwej porze, odejmę moją wełnę i len, co miały okryć jej nagość.
(12) Potem obnażę ją przed oczami kochanków i nikt jej nie wyrwie Mi z ręki.
(13) Położę kres wszystkim jej zabawom, świętom, dniom nowiu, szabatom i wszystkim uroczystym zebraniom.
(14) Zniszczę jej winnice i sady figowe, o których mówiła: "Oto zapłata moja, jaką mi dali moi kochankowie. W gąszcz je obrócę i będą się nimi pasły polne zwierzęta.
(15) Ześlę na nią karę za dni Baalów, gdy im paliła kadzidła, a zdobna w swe kolczyki i naszyjniki biegała za swymi kochankami, a o Mnie zapomniała wyrocznia Jahwe.
(16) Dlatego chcę ją przynęcić, na pustynię ją wyprowadzić i mówić jej do serca.
(17) Oddam jej znowu winnice, dolinę Akor uczynię bramą nadziei — i będzie Mi tam uległa jak za dni swej młodości, gdy wychodziła z egipskiego kraju.
(18) I stanie się w owym dniu-wyrocznia Jahwe — że nazwie Mnie: "Mąż mój, a już nie powie: "Mój Baal.
(19) Usunę z jej ust imiona Baalów i już nie będzie wymawiać ich imion.
(20) W owym dniu zawrę dla niej przymierze ze zwierzem polnym i ptactwem powietrznym, i ze zwierzątkiem naziemnym. Łuk, miecz i wojnę wyniszczę z jej kraju, a dam [jej] mieszkać bezpiecznie.
(21) I poślubię cię sobie [znowu] na wieki, poślubię przez sprawiedliwość i prawo, przez miłość i miłosierdzie.
(22) Poślubię cię sobie przez wierność, a poznasz Jahwe.
(23) W owym dniu — wyrocznia Jahwe, odpowiem na pragnienia niebios, a one odpowiedzą na pragnienia ziemi
(24) ziemia zaś odpowie pragnieniu zboża, wina i oliwy a one odpowiedzą pragnieniu Jizreel.
(25) Rozsieję go po kraju, zlituję się nad Lo-Ruchama, powiem do Lo-Ammi: "Ludem moim jesteś, a on odpowie: "Mój Boże".

 

Księga Ozeasza