(1) A ty, Betlejem Efrata, najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich! Z ciebie mi wyjdzie Ten, który będzie władał w Izraelu, a pochodzenie Jego od początku, od dni wieczności.
|
(2) Przeto [Jahwe] wyda ich aż do czasu, kiedy porodzi, mająca porodzić. Wtedy reszta braci Jego powróci do synów Izraela.
|
(3) I powstanie, a paść będzie mocą Jahwe, przez majestat imienia Boga swego, Jahwe. Osiądą, bo wtedy stanie się wielki aż do krańców ziemi.
|
(4) A Ten będzie pokojem Asyria, jeśli wtargnie do naszego kraju, jeśli stąpać będzie po naszych pałacach, wzbudzimy przeciw niej siedmiu pasterzy i ośmiu książąt ludu.
|
(5) I będą paść kraj Asyrii mieczem, a kraj Nimroda pałaszem. Tak ocali nas od Asyrii, gdy ona wtargnie do naszego kraju, gdy stąpać będzie w naszych granicach.
|
(6) Wówczas będzie Reszta Jakuba wśród wielu ludów, jak rosa [zesłana] przez Jahwe, jak obfity deszcz na trawę, która nie pokłada nadziei w człowieku ani się na synów ludzkich nie ogląda.
|
(7) Wówczas będzie Reszta Jakuba między narodami, wśród wielu ludów, jak lew między zwierzętami lasu, jak lwiątko między trzodami owiec, co, gdy przychodzi, tratuje i rozdziera, a nie ma takiego, kto by ocalił.
|
(8) Ręka twoja zatriumfuje nad twymi wrogami, i wszyscy nieprzyjaciele twoi będą wycięci.
|
(9) "I w owym dniu — wyrocznia Jahwe — wyniszczę konie twoje spośród ciebie i zniszczę twe rydwany.
|
(10) Wytracę miasta twego kraju i zburzę wszystkie twoje twierdze.
|
(11) Odejmę czarodziejstwa z twej ręki i wieszczbiarzy już w tobie nie będzie.
|
(12) Wytracę spośród ciebie rzeźby twoje i stele i już nie będziesz oddawać pokłonu dziełom swoich rąk.
|
(13) Powyrywam spośród ciebie twe aszery i wyniszczę twoje posągi.
|
(14) Tak w gniewie i w uniesieniu dokonam pomsty nad narodami, które nie były posłuszne".
|