(1) Biada tym, którzy planują nieprawość i obmyślają zło na swych łożach! Gdy świta poranek, wykonują je, bo jest ono w mocy ich rąk.
|
(2) Gdy pożądają pól, zagarniają je, gdy domów — to je zabierają biorą w niewolę męża wraz z jego domem, człowieka z jego dziedzictwem.
|
(3) Przeto tak mówi Jahwe: "Oto Ja zamierzam [zesłać] na to plemię niedolę, od której nie uchylicie waszych karków i nie będziecie dumnie chodzić, bo będzie to czas nieszczęścia.
|
(4) W owym dniu wygłoszą przeciw wam satyrę, podniosą wielki lament, mówiąc: "Jesteśmy ograbieni do szczętu! Dział mego ludu przemierzony sznurem i nie ma, kto by go przywrócił pola nasze przydzielono grabieżcy.
|
(5) Przeto nie będziesz mieć nikogo, kto by rzucał sznurem na dział w zgromadzeniu Jahwe".
|
(6) "Nie przepowiadajcie! Niech przepowiadają oni! Nigdy nie będą przepowiadać w ten sposób: "Sromota nie będzie oddalona.
|
(7) Czyż miałby być przeklęty dom Jakuba? Czyż skory do gniewu jest Duch Jahwe, czy takie Jego postępowanie? Czyż słowa Jego nie są życzliwe dla ludu swego izraelskiego?"
|
(8) Lecz wy jesteście wrogami mego ludu, powstajecie przeciwko miłującym pokój wyrywacie płaszcz spokojnym przechodniom, którzy czują odrazę do walki.
|
(9) Kobiety ludu mego wyrzucacie z ich miłych domów dzieciom ich odbieracie chwałę moją na zawsze.
|
(10) "Wstańcie i uchodźcie, bo tu nie jest wasze miejsce spoczynku!" Z powodu nieczystości będziecie zniszczeni, i to zniszczeniem bolesnym.
|
(11) Jeśli człowiek żyjący próżnością i fałszem tak kłamie: "Będę ci prorokował o winie i sycerze", ten staje się prorokiem tego ludu.
|
(12) Zaprawdę zgromadzę ciebie całego, Jakubie! Zbiorę w jedno Resztę Izraela, umieszczę go razem jak owce w ogrodzeniu, jak trzodę w środku pastwiska, i będzie gwarno z powodu mnóstwa ludzi.
|
(13) Wystąpi przewodnik przed nimi, przebiją, a przejdą bramę, i wyjdą przez nią ich król pójdzie przed nimi, Jahwe na ich czele.
|