| (1) Wtedy Duch wyprowadził Jezusa na pustynię, aby był kuszony przez diabla.
|
| (2) A gdy przepościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, odczuł w końcu głód.
|
| (3) Wtedy przystąpił kusiciel i rzekł do Niego: "Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, żeby te kamienie stały się chlebem".
|
| (4) Lecz On mu odparł: "Napisane jest: Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych".*
|
| (5) Wtedy wziął Go diabeł do Miasta Świętego, postawił na narożniku świątyni
|
| (6) i rzekł Mu: "Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół, jest przecież napisane: Aniołom swoim rozkaże o Tobie, a na rękach nosić Cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień"*.
|
| (7) Odrzekł mu Jezus: "Ale jest napisane także: Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego"*.
|
| (8) Jeszcze raz wziął Go diabeł na bardzo wysoką górę, pokazał Mu wszystkie królestwa świata oraz ich przepych
|
| (9) i rzekł do Niego: "Dam Ci to wszystko, jeśli upadniesz i oddasz mi pokłon".
|
| (10) Na to odrzekł mu Jezus: "Idź precz, szatanie! Jest bowiem napisane: Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz".*
|
| (11) Wtedy opuścił Go diabeł, a oto aniołowie przystąpili i usługiwali Mu.
|
| (12) Gdy [Jezus] posłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei.
|
| (13) Opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu Zabulona i Neftalego.
|
| (14) Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza:
|
| (15) *Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego. Droga morska, Zajordanie, Galileja pogan!
|
| (16) Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci światło wzeszło.
|
| (17) Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: "Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie".
|
| (18) Gdy [Jezus] przechodził obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał dwóch braci, Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro byli bowiem rybakami.
|
| (19) I rzekł do nich: "Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi".
|
| (20) Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim.
|
| (21) A gdy poszedł stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci, Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał.
|
| (22) A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim.
|
| (23) I obchodził Jezus całą Galileję, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu.
|
| (24) A wieść o Nim rozeszła się po całej Syrii. Przynoszono więc do Niego wszystkich cierpiących, których dręczyły rozmaite choroby i dolegliwości, opętanych, epileptyków i paralityków, a On ich uzdrawiał.
|
| (25) I szły za Nim liczne tłumy z Galilei i z Dekapolu, z Jerozolimy, z Judei i z Zajordania.
|
