| (1) Wtedy podobne będzie królestwo niebieskie do dziesięciu panien, które wzięły swoje lampy i wyszły na spotkanie pana młodego.
|
| (2) Pięć z nich było nierozsądnych, a pięć roztropnych.
|
| (3) Nierozsądne wzięły lampy, ale nie wzięły z sobą oliwy.
|
| (4) Roztropne zaś razem z lampami zabrały również oliwę w naczyniach.
|
| (5) Gdy się pan młody opóźniał, zmorzone snem wszystkie zasnęły.
|
| (6) Lecz o północy rozległo się wołanie: Pan młody idzie, wyjdźcie mu na spotkanie.
|
| (7) Wtedy powstały wszystkie owe panny i opatrzyły swe lampy.
|
| (8) A nierozsądne rzekły do roztropnych: "Użyczcie nam swej oliwy, bo nasze lampy gasną".
|
| (9) Odpowiedziały roztropne: "Mogłoby i nam i wam nie wystarczyć. Idźcie raczej do sprzedających i kupcie sobie".
|
| (10) Gdy one szły kupić, przyszedł pan młody. Te, które były gotowe, weszły z nim na ucztę weselną, i drzwi zamknięto.
|
| (11) W końcu przyszły i pozostałe panny, prosząc: "Panie, panie, otwórz nam".
|
| (12) Lecz on odpowiedział: "Zaprawdę powiadam wam, nie znam was".
|
| (13) Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny.
|
| (14) Podobnie też [jest] jak z pewnym człowiekiem, który mając się udać w podróż, przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek.
|
| (15) Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i odjechał. Zaraz
|
| (16) ten, który otrzymał pięć talentów, poszedł, puścił je w obrót i zyskał drugie pięć.
|
| (17) Tak samo i ten, który dwa otrzymał on również zyskał drugie dwa.
|
| (18) Ten zaś, który otrzymał jeden, poszedł i, rozkopawszy ziemię, ukrył pieniądze swego pana.
|
| (19) Po dłuższym czasie powrócił pan owych sług i zaczął rozliczać się z nimi.
|
| (20) Wówczas przyszedł ten, który otrzymał pięć talentów. Przyniósł drugie pięć i rzekł: "Panie, przekazałeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem".
|
| (21) Rzekł mu pan: "Dobrze, sługo dobry i wierny. Byłeś wierny w niewielu rzeczach, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana".
|
| (22) Przyszedł również i ten, który otrzymał dwa talenty, mówiąc: "Panie, przekazałeś mi dwa talenty, oto drugie dwa talenty zyskałem".
|
| (23) Rzekł mu pan: "Dobrze, sługo dobry i wierny. Byłeś wierny w małych rzeczach, nad wielkimi cię postawię wejdź do radości twego pana".
|
| (24) Przyszedł i ten, który otrzymał jeden talent, i rzekł: "Panie, wiedziałem, żeś jest człowiek twardy: chcesz żąć tam, gdzie nie posiałeś, i zbierać tam, gdzieś nie rozsypał.
|
| (25) Bojąc się więc, poszedłem i ukryłem twój talent w ziemi. Oto masz swoją własność".
|
| (26) Odrzekł mu pan jego: "Sługo zły i gnuśny! Wiedziałeś, że chcę żąć tam, gdzie nie posiałem, i zbierać tam, gdziem nie rozsypał.
|
| (27) Powinieneś więc był oddać moje pieniądze bankierom, a ja po powrocie byłbym z zyskiem odebrał swoją własność.
|
| (28) Dlatego odbierzcie mu ten talent, a dajcie temu, który ma dziesięć talentów.
|
| (29) Każdemu bowiem, kto ma, będzie dodane, tak że nadmiar mieć będzie. Temu zaś, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma.
|
| (30) A sługę nieużytecznego wyrzućcie na zewnątrz w ciemności tam będzie płacz i zgrzytanie zębów".
|
| (31) Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie, pełnym chwały.
|
| (32) I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych [ludzi] od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów.
|
| (33) Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie.
|
| (34) Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: "Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata.
|
| (35) Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść byłem spragniony, a daliście Mi pić |
| (36) byłem nagi, a przyodzialiście Mnie byłem chory, a odwiedziliście Mnie |
| (37) Wówczas zapytają sprawiedliwi: "Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić?
|
| (38) Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię?
|
| (39) Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?"
|
| (40) A Król im odpowie: "Zaprawdę powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili".
|
| (41) Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: "Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom.
|
| (42) Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść byłem spragniony, a nie daliście Mi pić |
| (43) byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie |
| (44) Wówczas zapytają i ci: "Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?"
|
| (45) Wtedy odpowie im: "Zaprawdę powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili".
|
| (46) I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego".
|
