| (1) Gdy Jezus skończył dawać te wskazania dwunastu swoim uczniom, odszedł stamtąd, aby nauczać i głosić [Ewangelię] w ich miastach.
|
| (2) Tymczasem Jan, skoro usłyszał w więzieniu o czynach Chrystusa, posłał swoich uczniów
|
| (3) z zapytaniem: "Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?"
|
| (4) Jezus im odpowiedział: "Idźcie i oznajmijcie Janowi to, co słyszycie i na co patrzycie:
|
| (5) niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię*.
|
| (6) A błogosławiony jest ten, kto we Mnie nie zwątpi".
|
| (7) Gdy oni odchodzili, Jezus zaczął mówić do tłumów o Janie: "Coście wyszli oglądać na pustyni? Trzcinę kołyszącą się na wietrze?
|
| (8) Ale coście wyszli zobaczyć? Człowieka w miękkie szaty ubranego? Oto w domach królewskich są ci, którzy miękkie szaty noszą.
|
| (9) Po coście więc wyszli? Proroka zobaczyć? Tak, powiadam wam, nawet więcej niż proroka.
|
| (10) On jest tym, o którym napisano: Oto Ja posyłam mego wysłańca przed Tobą, aby Ci przygotował drogę*.
|
| (11) Zaprawdę powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela. Lecz najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on.
|
| (12) A od czasu Jana Chrzciciela aż dotąd królestwo niebieskie doznaje gwałtu i ludzie gwałtowni zdobywają je.
|
| (13) Wszyscy bowiem Prorocy i Prawo prorokowali aż do Jana.
|
| (14) A jeśli chcecie przyjąć, to on jest Eliaszem, który ma przyjść.
|
| (15) Kto ma uszy, niechaj słucha.
|
| (16) Lecz z kim mam porównać to pokolenie? Podobne jest do przebywających na tynku dzieci, które przymawiają swym rówieśnikom:
|
| (17) "Przygrywaliśmy wam, a nie tańczyliście biadaliśmy, a wyście nie zawodzili".
|
| (18) Przyszedł bowiem Jan: nie jadł ani nie pil, a oni mówią: "Zły duch go opętał".
|
| (19) Przyszedł Syn Człowieczy: je i pije, a oni mówią: "Oto żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników". A jednak mądrość usprawiedliwiona jest przez swe czyny".
|
| (20) Wtedy począł czynić wyrzuty miastom, w których najwięcej Jego cudów się dokonało, że się nie nawróciły.
|
| (21) "Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno w worze i w popiele by się nawróciły.
|
| (22) Toteż powiadam wam: Tyrowi i Sydonowi lżej będzie w dzień sądu niż wam.
|
| (23) A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz. Bo gdyby w Sodomie działy się cuda, które się w tobie dokonały, zostałaby aż do dnia dzisiejszego.
|
| (24) Toteż powiadam wam: Ziemi sodomskiej lżej będzie w dzień sądu niż tobie".
|
| (25) W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: "Wysławiam cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom.
|
| (26) Tak, Ojcze, gdyż takie było twoje upodobanie.
|
| (27) Wszystko przekazał mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić. Wezwanie do utrudzonych
|
| (28) Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.
|
| (29) Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych.
|
| (30) Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie".
|
