| (1) Po upływie szabatu Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba, i Salome nakupiły wonności, żeby pójść namaścić Jezusa.
|
| (2) Wczesnym rankiem, w pierwszy dzień tygodnia przyszły do grobu, gdy słońce wzeszło.
|
| (3) A mówiły między sobą: "Kto nam odsunie kamień od wejścia do grobu?"
|
| (4) Gdy jednak spojrzały, zauważyły, że kamień był już odsunięty, a był bardzo duży.
|
| (5) Weszły więc do grobu i ujrzały młodzieńca, siedzącego po prawej stronie, ubranego w białą szatę i bardzo się przestraszyły.
|
| (6) Lecz on rzekł do nich: "Nie bójcie się. Szukacie Jezusa z Nazaretu, ukrzyżowanego powstał, nie ma Go tu. Oto miejsce, gdzie Go złożyli.
|
| (7) Lecz idźcie, powiedzcie Jego uczniom i Piotrowi: Idzie przed wami do Galilei, tam Go ujrzycie, jak wam powiedział".
|
| (8) One wyszły i uciekły od grobu ogarnęło je bowiem zdumienie i przestrach. Nikomu też nic nie oznajmiły, bo się bały.
|
| (9) Po swym zmartwychwstaniu, wczesnym rankiem w pierwszy dzień tygodnia, Jezus ukazał się najpierw Marii Magdalenie, z której wyrzucił siedem złych duchów.
|
| (10) Ona poszła i oznajmiła to tym, którzy byli z Nim, pogrążonym w smutku i płaczącym.
|
| (11) Ci jednak słysząc, ze żyje i że ona Go widziała, nie chcieli wierzyć.
|
| (12) Potem ukazał się w innej postaci dwom z nich na drodze, gdy szli na wieś.
|
| (13) Oni powrócili i oznajmili pozostałym. Lecz im też nie uwierzyli.
|
| (14) W końcu ukazał się samym Jedenastu, gdy siedzieli za stołem, i wyrzucał im brak wiary i upór, że nie wierzyli tym, którzy widzieli Go zmartwychwstałego.
|
| (15) I rzekł do nich: "Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu.
|
| (16) Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony a kto nie uwierzy, będzie potępiony.
|
| (17) Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą
|
| (18) węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie".
|
| (19) Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga.
|
| (20) Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły.
|
