(1) Zaraz wczesnym rankiem arcykapłani wraz ze starszymi i uczonymi w Piśmie i cala Wysoka Rada powzięli uchwałę. Kazali Jezusa związanego odprowadzić i wydali Go Piłatowi.
|
(2) Piłat zapytał Go: "Czy Ty jesteś królem żydowskim?" Odpowiedział mu: "Tak, Ja nim jestem".
|
(3) Arcykapłani zaś oskarżali Go o wiele rzeczy.
|
(4) Piłat ponownie Go zapytał: "Nic nie odpowiadasz? Zważ, o jakie rzeczy Cię oskarżają".
|
(5) Lecz Jezus nic już nie odpowiedział, tak że Piłat się dziwił.
|
(6) Na każde zaś święto miał zwyczaj uwalniać im jednego więźnia, którego żądali.
|
(7) A był tam jeden, zwany Barabaszem, uwięziony z buntownikami, którzy w rozruchu popełnili zabójstwo.
|
(8) Tłum przyszedł i zaczął domagać się tego, co zawsze im czynił.
|
(9) Piłat im odpowiedział: "Jeśli chcecie, uwolnię wam króla żydowskiego?"
|
(10) Wiedział bowiem, że arcykapłani wydali Go przez zawiść.
|
(11) Lecz arcykapłani podburzyli tłum, żeby uwolnił im raczej Barabasza.
|
(12) Piłat ponownie ich zapytał: "Cóż więc mam uczynić z tym, którego nazywacie królem żydowskim?"
|
(13) Odpowiedzieli mu krzykiem: "Ukrzyżuj Go!"
|
(14) Piłat odparł: "Co więc złego uczynił?" Lecz oni jeszcze głośniej krzyczeli: "Ukrzyżuj Go!"
|
(15) Wtedy Piłat, chcąc zadowolić tłum, uwolnił im Barabasza, Jezusa zaś kazał ubiczować i wydał na ukrzyżowanie.
|
(16) Żołnierze zaprowadzili Go na wewnętrzny dziedziniec, czyli pretorium, i zwołali całą kohortę.
|
(17) Ubrali Go w purpurę i uplótłszy wieniec z ciernia, włożyli Mu na głowę.
|
(18) I zaczęli Go pozdrawiać: "Witaj, królu żydowski!"
|
(19) Przy tym bili Go trzciną po głowie, pluli na Niego i, przyklękając, oddawali Mu hołd.
|
(20) A gdy Go wyszydzili, zdjęli z Niego purpurę i włożyli na Niego własne Jego szaty. Następnie wyprowadzili Go, aby Go ukrzyżować.
|
(21) I przymusili niejakiego Szymona z Cyreny, ojca Aleksandra i Rufusa, który wracając z pola właśnie przechodził, żeby niósł krzyż Jego.
|
(22) Przyprowadzili Go na miejsce Golgota, to znaczy miejsce Czaszki.
|
(23) Tam dawali Mu wino zaprawione mirrą, lecz On nie przyjął.
|
(24) Ukrzyżowali Go i rozdzielili między siebie Jego szaty, rzucając o nie losy, co który miał zabrać.
|
(25) A była godzina trzecia, gdy Go ukrzyżowali.
|
(26) Był też napis z podaniem Jego winy, tak ułożony: "Król żydowski".
|
(27) Razem z Nim ukrzyżowali dwóch złoczyńców, jednego po prawej, drugiego po lewej Jego stronie.
|
(28) Tak wypełniło się słowo Pisma: W poczet złoczyńców został zaliczony.
|
(29) Ci zaś, którzy przechodzili obok, przeklinali Go, potrząsali głowami, mówiąc: "Ej, Ty, który burzysz przybytek i w trzech dniach go odbudowujesz,
|
(30) zejdź z krzyża i wybaw samego siebie".
|
(31) Podobnie arcykapłani wraz z uczonymi w Piśmie drwili między sobą i mówili: "Innych wybawiał, siebie nie może wybawić.
|
(32) Mesjasz, król Izraela, niechże teraz zejdzie z krzyża, żebyśmy widzieli i uwierzyli". Lżyli Go także ci, którzy byli z Nim ukrzyżowani.
|
(33) A gdy nadeszła godzina szósta, mrok ogarnął całą ziemię aż do godziny dziewiątej.
|
(34) O godzinie dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: "Eloi, Eloi, lama sabachthani", to znaczy: Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił?
|
(35) Niektórzy ze stojących obok, słysząc to, mówili: "Patrz, woła Eliasza".
|
(36) Ktoś pobiegł i napełniwszy gąbkę octem, włożył na trzcinę i dawał Mu pić, mówiąc: "Poczekajcie, zobaczymy, czy przyjdzie Eliasz, żeby Go zdjąć [z krzyża]".
|
(37) Lecz Jezus zawołał donośnym głosem i oddał ducha.
|
(38) A zasłona przybytku rozdarła się na dwoje z góry na dół.
|
(39) Setnik zaś, który stał naprzeciw, widząc, że w ten sposób oddał ducha, rzekł: "Prawdziwie, ten człowiek był Synem Bożym".
|
(40) Były tam również niewiasty, które przypatrywały się z daleka, między nimi Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba Mniejszego i Józefa, i Salome.
|
(41) Kiedy przebywał w Galilei, one towarzyszyły Mu i usługiwały. I było wiele innych, które razem z Nim przyszły do Jerozolimy.
|
(42) Pod wieczór już, ponieważ było Przygotowanie, czyli dzień przed szabatem,
|
(43) przyszedł Józef z Arymatei, poważny członek Rady, który również wyczekiwał królestwa Bożego. Śmiało udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa.
|
(44) Piłat zdziwił się, że już skonał. Kazał przywołać setnika i pytał go, czy już dawno umarł.
|
(45) Upewniony przez setnika, podarował ciało Józefowi.
|
(46) Ten kupił płótno, zdjął Jezusa [z krzyża], owinął w płótno i złożył w grobie, który wykuty był w skale. Przed wejście do grobu zatoczył kamień.
|
(47) A Maria Magdalena i Maria, matka Józefa, przyglądały się, gdzie Go złożono.
|