| (1) Teraz zaś do was, kapłani, odnosi się następujące polecenie:
|
| (2) Jeśli nie usłuchacie i nie weźmiecie sobie do serca tego, iż macie oddawać cześć memu imieniu, mówi Jahwe Zastępów, to rzucę na was przekleństwo i przeklnę wasze błogosławieństwo, a przeklnę je dlatego, że sobie nic nie bierzecie do serca!
|
| (3) Oto Ja odetnę wam ramię i rzucę wam mierzwę w twarz, mierzwę waszych ofiar świątecznych — i położę was na niej!
|
| (4) Przekonacie się, że istotnie wydałem co do was to postanowienie dla podtrzymania mojego przymierza z Lewim, mówi Jahwe Zastępów.
|
| (5) Przymierze moje z nim dotyczyło życia i pokoju. Nałożyłem na niego obowiązek czci i okazywał Mi cześć, a korzył się przed mym imieniem.
|
| (6) Wierność wobec Prawa była w jego ustach, a niegodziwości nie znaleziono na jego wargach. W pokoju i prawości postępował ze Mną i wielu odciągnął od grzechu.
|
| (7) Wargi kapłana bowiem powinny strzec wiedzy, a wtedy pouczenia będą szukali u niego, bo jest on wysłannikiem Jahwe Zastępów.
|
| (8) Wy zaś zboczyliście z drogi, wielu doprowadziliście do sprzeniewierzenia się Prawu, zerwaliście przymierze Lewiego, mówi Jahwe Zastępów.
|
| (9) A przeto z mej woli jesteście lekceważeni i macie małe znaczenie wśród całego ludu, ponieważ nie trzymacie się moich dróg i stronniczo udzielacie pouczeń.
|
| (10) Czyż nie mamy wszyscy jednego ojca? Czyż nie stworzył nas jeden Bóg? Dlaczego oszukujemy jeden drugiego, znieważając przymierze naszych przodków?
|
| (11) Niewiernym okazał się Juda, obrzydliwość zdarzyła się w Izraelu i w Jerozolimie. Oto zbezcześcił Juda świętość Jahwe, którą On ukochał, a wziął sobie za żonę córkę obcego boga.
|
| (12) Człowiekowi, który tak czyni, niechby Jahwe wytracił z namiotów Jakuba [każdego] świadka i obrońcę, a także każdego, który [za niego] przynosi ofiarę dla Jahwe Zastępów.
|
| (13) Sprawiliście też, że łzami, płaczem i jękami okryto ołtarz Jahwe, tak że On więcej nie popatrzy na dar ani nie przyjmie z ręki waszej ofiary, której by pragnął.
|
| (14) A wy się pytacie: Dlaczegóż to tak?! Dlatego że Jahwe był świadkiem pomiędzy tobą a żoną twojej młodości, którą przeniewierczo opuściłeś! Ona była twoją towarzyszką i żoną twojego przymierza.
|
| (15) Czyż ów "jeden" nie dał przykładu, ten, którego ducha wyście spadkobiercami? A czegóż ten "jeden" pragnął? Potomstwa Bożego! Strzeżcie się więc w duchu waszym: wobec żony młodości twojej nie postępuj zdradliwie!
|
| (16) Jeśli ktoś nienawidząc oddalił [żonę swoją] — mówi Jahwe, Bóg Izraela — wtedy gwałt pokrywał swoją szatą. Mówi Jahwe Zastępów: Strzeżcie się więc w duchu waszym i nie postępujcie zdradliwie!
|
| (17) Uprzykrzyliście się Jahwe swymi mowami, a pytacie się jeszcze: Czym się uprzykrzyliśmy? Tym, że mówicie: Każdy człowiek źle czyniący jest [jednak] miły oczom Jahwe, a w takich ludziach ma On upodobanie. Albo [mówicie:] Gdzież jest Bóg, sprawiedliwy sędzia?
|
