(1) A dusze sprawiedliwych są w ręku Boga i nie dosięgnie ich męka1.
(2) Zdało się oczom głupich, że pomarli, zejście ich poczytano za nieszczęście
(3) i odejście od nas za unicestwienie, a oni trwają w pokoju.
(4) 2 Choć nawet w ludzkim rozumieniu doznali kaźni, nadzieja ich pełna jest nieśmiertelności.
(5) Po nieznacznym skarceniu dostąpią dóbr wielkich, Bóg ich bowiem doświadczył i znalazł ich godnymi siebie.
(6) Doświadczył ich jak złoto w tyglu i przyjął ich jak całopalną ofiarę.
(7) W dzień nawiedzenia swego zajaśnieją i rozbiegną się jak iskry po ściernisku3.
(8) Będą sądzić ludy, zapanują nad narodami, a Pan królować będzie nad nimi na wieki.
(9) Ci, którzy Mu zaufali, zrozumieją prawdę, wierni w miłości4 będą przy Nim trwali: łaska bowiem i miłosierdzie dla Jego wybranych4.
(10) A bezbożni poniosą karę stosownie do zamysłów, bo wzgardzili sprawiedliwym i odstąpili od Pana:
(11) nieszczęsny bowiem, kto mądrością gardzi i karnością. Nadzieje ich płonne, wysiłki bezowocne, bezużyteczne ich dzieła.
(12) Żony ich głupie, przewrotne ich dzieci, przeklęty ich ród!
(13) Błogosławiona niepłodna, ale nieskalana, która nie zaznała współżycia w łożu, w czas nawiedzenia dusz wyda plon.
(14) I eunuch, co nie skalał swych rąk nieprawością ani nic złego nie myślał przeciw Bogu: za wierność otrzyma łaskę szczególną i dział pełen radości w Świątyni Pańskiej6.
(15) Wspaniałe są owoce dobrych wysiłków, a korzeń mądrości nie usycha.
(16) A dzieci cudzołożników7 nie osiągną celu, zniknie potomstwo nieprawego łoża.
(17) Jeśli nawet żyć będą długo - za nic będą miani i na końcu niechlubna będzie ich starość.
(18) A jeśli wcześnie pomrą, będą bez nadziei i bez pociechy w dzień sądu:
(19) bo straszny jest kres plemienia grzesznego!

 

Księga Mądrości