(1) Przemówił znowu Jahwe do Mojżesza tymi słowami:
(2) "Tak mów do synów Izraela: gdy jaki mężczyzna lub kobieta złoży ślub nazireatu, aby się poświęcić dla Jahwe,
(3) musi się powstrzymać od wina i sycery, nie może używać octu winnego i octu z sycery ani soku z winogron nie wolno mu jeść winogron zarówno świeżych, jak i suszonych.
(4) Przez cały czas trwania nazireatu nie będzie niczego spożywać z winnego szczepu, począwszy od winogron niedojrzałych aż do wytłoczyn.
(5) Przez cały czas trwania nazireatu nożyce nie dotkną jego głowy. Dopóki nie upłynie okres czasu, na który poświęcił się Jahwe, będzie święty i ma pozwolić, by włosy jego rosły swobodnie.
(6) W okresie, kiedy jest poświęcony dla Jahwe, nie może się zbliżyć do żadnego trupa.
(7) Nawet przy swoim zmarłym ojcu, matce, bracie czy siostrze nie może zaciągnąć nieczystości, gdyż nosi na swej głowie [znamię] poświęcenia dla Jahwe.
(8) Podczas całego okresu trwania nazireatu jest poświęcony dla Jahwe.
(9) Gdyby jednak ktoś nagle przy nim umarł, i on sprowadził nieczystość na swą głowę poświęconą, ostrzyże ją w dniu oczyszczenia: ostrzyże ją dnia siódmego.
(10) Ósmego dnia przyniesie dwie synogarlice albo dwa młode gołębie kapłanowi przy wejściu do Namiotu Spotkania.
(11) Jednego złoży kapłan jako ofiarę przebłagalną, drugiego zaś na ofiarę całopalną, i dokona przebłagania za niego, za winę, jaką zaciągnął przy zwłokach zmarłego. W ten dzień zostanie znów głowa jego poświęcona.
(12) Poświęci się znowu dla Jahwe na czas nazireatu i przyprowadzi baranka rocznego jako ofiarę zadośćuczynienia. Poprzedni jednak okres nie będzie policzony, gdyż splamił swoje poświęcenie.
(13) Takie jest prawo dotyczące nazarejczyków. W dniu, kiedy upłynie czas nazireatu, przyprowadzi się go ku wejściu do Namiotu Spotkania.
(14) A on przyniesie jako dar ofiarny dla Jahwe baranka jednorocznego bez skazy na ofiarę całopalną, dalej jednoroczną owieczkę bez skazy na ofiarę przebłagalną i barana bez skazy jako ofiarę pojednania,
(15) nadto kosz chlebów niekwaszonych z najczystszej mąki zaprawionej oliwą i cienkie placuszki niekwaszone pomazane oliwą, łącznie z przynależną do nich ofiarą pokarmową i płynów.
(16) Kapłan zaniesie wszystko przed Jahwe i złoży ofiarę przebłagalną oraz ofiarę całopalenia.
(17) Barana natomiast złoży jako ofiarę pojednania dla Jahwe, łącznie z koszem chlebów niekwaszonych. Kapłan złoży potem jego ofiarę z pokarmów i płynną.
(18) Wtedy u wejścia do Namiotu Spotkania ostrzyże nazirejczyk swe poświęcone włosy i rzuci je w ogień, w którym płonie ofiara pojednania.
(19) Następnie weźmie kapłan ugotowaną łopatkę barana, chleb niekwaszony z kosza oraz niekwaszony cienki placuszek i złoży je na ręce nazirejczyka, gdy on już ostrzyże swe włosy.
(20) Kapłan darami ofiarnymi dokona obrzędu kołysania przed Jahwe jest to święty dar należny kapłanowi prócz mostka kołysania i uda odłożonego na ofiarę. Odtąd może nazirejczyk pić wino.
(21) Takie jest prawo odnoszące się tak do nazirejczyka, który złoży śluby, jak do darów ofiarnych ślubowanych Jahwe, niezależnie od tego, na co go stać. Stosownie do ślubu winien wypełnić wszystkie prawa swego nazireatu".
(22) I mówił znowu Jahwe do Mojżesza tymi słowami:
(23) "Powiedz Aaronowi i jego synom: tak oto macie błogosławić synom Izraela. Powiecie im:
(24) Niech cię Jahwe błogosławi i strzeże.
(25) Niech Jahwe rozpromieni oblicze swe nad tobą, niech cię obdarzy swą łaską.
(26) Niech zwróci ku tobie oblicze swoje i niech cię obdarzy pokojem.
(27) Tak będą wzywać imienia mojego nad synami Izraela, a Ja im będę błogosławił".

 

Księga Liczb