| (1) Następnie przyszły córki Selofchada, syna Chefera, syna Gileada, syna Makira, syna Manassesa, syna Józefa. Nazywały się one: Machla, Noa, Chogla, Milka i Tirsa.
|
| (2) Wystąpiły przed Mojżeszem, kapłanem Eleazarem, przed książętami i całym zgromadzeniem u wejścia do Namiotu Spotkania i rzekły:
|
| (3) "Ojciec nasz umarł na pustyni, ale nie należał do zgrai tych, którzy się połączyli przeciw Jahwe, do zgrai Koracha. Umarł za swoje własne grzechy, a nie miał synów.
|
| (4) Czemuż więc imię naszego ojca, który nie miał syna, ma zniknąć z jego rodu? Daj nam przeto posiadłość pośród braci naszego ojca".
|
| (5) Mojżesz przedstawił ich sprawę Jahwe,
|
| (6) a Jahwe rzekł do Mojżesza:
|
| (7) "Córki Selofchada mają słuszność. Daj im bez wahania posiadłość dziedziczną pomiędzy braćmi ich ojca i przekaż im jego dziedzictwo.
|
| (8) Izraelitom zaś wydaj następujące polecenie: Gdy umrze mąż nie zostawiając syna, wtedy jego dziedzictwo przeniesiecie na jego córkę.
|
| (9) Jeśliby nie miał nawet córki, wtedy oddacie dziedzictwo jego braciom.
|
| (10) Gdyby i braci nie miał, wtedy oddacie dziedzictwo braciom jego ojca.
|
| (11) Jeżeli jego ojciec nie ma braci, wtedy jego dziedzictwo oddacie najbliższemu krewnemu w jego rodzie, i on je weźmie w posiadanie. Takie będzie prawo wśród Izraelitów, jak to Jahwe przekazał Mojżeszowi".
|
| (12) Potem Jahwe rzekł do Mojżesza: "Wejdź na tę górę z łańcucha Abarim i popatrz na kraj, który daję synom Izraela.
|
| (13) Gdy go zobaczysz, zostaniesz przyłączony do swoich przodków, podobnie jak twój brat Aaron,
|
| (14) za to, żeście się sprzeciwili mojemu rozkazowi na pustyni Sin, gdy zgromadzenie się zbuntowało, a trzeba było objawić przed nim mą świętość przez [danie im] wody". To są wody Meriba obok Kadesz na pustyni Sin.
|
| (15) Rzekł więc Mojżesz do Jahwe:
|
| (16) "O, Jahwe, od którego zależy życie wszystkich istot na ziemi, wyznacz do kierowania tym zgromadzeniem męża,
|
| (17) który by na jego czele wychodził i wracał, wyprowadzał ich i przyprowadzał, by zgromadzenie Jahwe nie było jak stado bez pasterza".
|
| (18) Jahwe odpowiedział Mojżeszowi: "Weź Jozuego, syna Nuna, męża, w którym prawdziwie mieszka Duch, i włóż na niego swoje ręce.
|
| (19) Następnie przywiedź go przed kapłana Eleazara i całe zgromadzenie, i ustanów go w ich obecności wodzem.
|
| (20) Przenieś na niego część twojej godności, by zgromadzenie synów Izraela było mu posłuszne.
|
| (21) Winien się jednak stawić przed kapłanem Eleazarem, a ten będzie za niego pytał Jahwe przez losy urim. Tylko na jego rozkaz winni wyruszać i na jego rozkaz wracać, zarówno on, jak i wszyscy Izraelici i całe zgromadzenie".
|
| (22) Mojżesz wykonał wszystko, co mu nakazał Jahwe. Wezwał Jozuego i stawił go przed kapłanem Eleazarem i przed całym zgromadzeniem.
|
| (23) Następnie włożył na niego ręce i ustanowił go wodzem — stosownie do woli Jahwe oznajmionej przez Mojżesza.
|
