(1) Wtedy rzekł Jahwe do Aarona: "Ty, synowie twoi i ród twego ojca, będziecie odpowiedzialni za wykroczenia popełnione w przybytku. Ty i synowie twoi będziecie odpowiadać za winy waszego kapłaństwa.
(2) Niech również bracia twoi — pokolenie Lewiego, szczep twego ojca — przyjdą i przyłączą się do ciebie, a pomagają tobie i synom twoim [w służbie] przed Namiotem Spotkania.
(3) Zatroszczą się o to, co potrzebne jest dla ciebie i dla przybytku. Jednak do sprzętów świętych i do ołtarza nie mogą się zbliżać w przeciwnym razie zginą tak oni, jak i wy.
(4) Mają być przy tobie i winni się troszczyć o wszystko, co dotyczy Namiotu Spotkania, o całą służbę w przybytku. Ale żaden świecki nie może się do was przyłączyć.
(5) Wy obejmiecie staranie o przybytek i troskę o ołtarz, aby znów nie powstał gniew przeciw synom Izraela.
(6) Oto Ja wziąłem waszych braci, lewitów, spośród synów Izraela jako dar za was, jako oddanych dla Jahwe, aby pełnili służbę w Namiocie Spotkania.
(7) Ty zaś wraz ze swoimi synami masz pilnie przestrzegać obowiązków kapłańskich co do ołtarza i miejsca poza zasłoną. Obdarzyłem was służbą kapłańską, a jeśli się kto świecki zbliży — zginie".
(8) Mówił dalej Jahwe do Aarona: "Ja oddaję ci dary odłożone dla mnie. Ze wszystkich świętych darów Izraela daję tobie i synom twoim jako część należną prawem wiekuistym na mocy namaszczenia.
(9) Z darów najświętszych, o ile nie zostaną spalone, przypadną tobie: dary ofiarne przy wszystkich ofiarach z pokarmów, ofiarach przebłagania i zadośćuczynienia, które mi przynoszą. Jako rzeczy najświętsze będą należeć do ciebie i synów twoich.
(10) W Miejscu Najświętszym będziesz je spożywać tylko mężczyźni mogą to jeść
(11) Tobie przypadną dary ofiarne wszystkich składanych obrzędem kołysania ofiar synów Izraela. Daję je tobie, synom twoim i córkom jako należność po wieczne czasy ktokolwiek jest czysty z rodziny twojej, może je spożywać.
(12) Daję tobie wszystko co najlepsze z oliwy, wszystko co najlepsze z młodego wina i zboża, które synowie Izraela przynoszą dla Jahwe jako pierwsze plony.
(13) Pierwociny, które przynoszą dla Jahwe ze wszystkiego w ich kraju, mają do ciebie należeć. Każdy spośród twojej rodziny, kto tylko jest czysty, może z nich spożywać.
(14) Cokolwiek obłożone będzie klątwą w Izraelu, ma do ciebie należeć.
(15) Wszystkie pierwociny łona matki, które oddają dla Jahwe ze wszystkiego ciała, począwszy od ludzi aż do bydła, będzie twoje ludzi pierworodnych każesz wykupić, jak również wszystko pierworodne zwierząt nieczystych.
(16) Wykupu dokona się w miesiąc po urodzeniu za cenę pięciu syklów srebra według wagi przybytku sykl po dwadzieścia ger.
(17) Nie każesz jednak wykupywać pierworodnego krowy, owcy i kozy te są święte. Krew ich wylejesz na ołtarz, a tłuszcz ich spalisz w ogniu jako miłą woń dla Jahwe.
(18) Lecz mięso ich będzie do ciebie należeć, to jest mostek z piersi ofiarowany przez obrzęd kołysania i prawa łopatka będą twoje.
(19) Wszystko, co odłożone jest z darów świętych, jakie Izraelici przynoszą dla Jahwe, daję na zawsze tobie, synom twoim i córkom. To jest ważne na wieki przymierze soli wobec Jahwe dla ciebie i potomstwa twego wraz z tobą".
(20) Rzekł Jahwe do Aarona: "Nie będziesz miał dziedzictwa w ich kraju nie otrzymasz również pośród nich żadnego przydziału ziemi
(21) Oto oddaję lewitom jako dziedzictwo wszystkie dziesięciny składane przez synów Izraela w zamian za służbę, jaką pełnią w Namiocie Spotkania.
(22) Synowie Izraela nie będą mogli zbliżać się do Namiotu Spotkania, by nie byli winni grzechu zasługującego na śmierć.
(23) Sami tylko lewici mogą pełnić służbę w Namiocie Spotkania i będą dźwigać ciężar ich win. To jest prawo wiekuiste dla waszych potomków: lewici nie będą posiadali żadnego dziedzictwa pośród synów Izraela,
(24) lecz dałem im jako dziedzictwo dziesięciny, które synowie Izraela przynoszą w ofierze dla Jahwe. Dlatego też o nich powiedziałem, że nie otrzymają dziedzictwa pośród synów Izraela".
(25) Potem Jahwe mówił do Mojżesza:
(26) "Tak przemów do lewitów i powiedz im: Gdy przyjmujecie dziesięciny od Izraelitów, które wam oddałem jako dziedzictwo, to dziesiątą część macie odłożyć na ofiarę dla Jahwe.
(27) Będzie wam to policzone jako ofiara, jak [innym] zboże z klepiska lub to, co przepełnia tłocznię.
(28) Winniście również i wy składać dla Jahwe ofiarę z waszych dziesięcin, które odbieracie od synów Izraela. Oddacie to, coście winni ofiarować dla Jahwe, kapłanowi Aaronowi.
(29) Ze wszystkich darów, jakie wam przypadną, winniście złożyć dar dla Jahwe: ze wszystkich najlepszych rzeczy — odpowiednią świętą część.
(30) Powiedz im również: Gdy odłożycie to, co najlepsze, będzie ono lewitom policzone podobnie jak ofiara z klepiska i tłoczni.
(31) Możecie to jeść na każdym miejscu wraz ze wszystkimi, którzy należą do waszych rodzin. Jest to bowiem zapłata za waszą służbę przy Namiocie Spotkania.
(32) Gdy odłożycie z tego to, co jest najlepsze, nie zaciągniecie żadnej winy, nie zbezcześcicie świętych darów Izraelitów, abyście nie pomarli".

 

Księga Liczb