| (1) Rzekł Jahwe do Mojżesza tymi słowami:
|
| (2) "Powiedz Eleazarowi, synowi kapłana Aarona, niech zbierze kadzielnice z pogorzeliska, a ogień niech rozrzuci w pewnym oddaleniu. Ponieważ zostały poświęcone
|
| (3) kadzielnice tych mężów, którzy życiem przypłacili swoje występki, należy je przekuć na cienkie blachy — na pokrywę ołtarza. Skoro złożono je w ofierze dla Jahwe, są poświęcone. Teraz niech będą dla Izraela znakiem [ostrzeżenia]".
|
| (4) Pozbierał więc kapłan Eleazar miedziane kadzielnice, które przynieśli ci, co zostali spaleni, i ukuto z nich pokrywę na ołtarz.
|
| (5) [Jest to] przypomnienie dla synów Izraela, by nikt świecki, kto nie należy do potomstwa Aarona, nie ważył się zbliżać celem spalenia kadzidła przed Jahwe, aby nie stało się z nim to, co stało się z Korachem i jego zgrają, a co mu oznajmił Jahwe przez Mojżesza.
|
| (6) A nazajutrz szemrało całe zgromadzenie synów Izraela przeciw Mojżeszowi i Aaronowi mówiąc: "Wyście wytracili lud Jahwe".
|
| (7) Gdy się całe zgromadzenie zebrało przeciw Mojżeszowi i Aaronowi, oni skierowali się ku Namiotowi Spotkania. Wtedy obłok okrył Namiot, i ujrzeli chwałę Jahwe.
|
| (8) Mojżesz zaś i Aaron przyszli przed Namiot Spotkania.
|
| (9) Rzekł Jahwe do Mojżesza:
|
| (10) "Oddalcie się od tego zgromadzenia, bo chcę ich wytracić w jednej chwili". Oni zaś upadli na twarze.
|
| (11) * I rzekł Mojżesz do Aarona: "Weź kadzielnicę, włóż do niej ognia z ołtarza i rzuć kadzidła, a idź prędko do ludu, by dokonać nad nimi przebłagania, bo Jahwe rozgniewał się i już zaczyna się plaga".
|
| (12) Wziął więc Aaron kadzielnicę, jak mu przykazał Mojżesz, i pobiegł między lud, gdzie już rozpoczęła się plaga. Nałożył kadzidło i dokonał obrzędu przebłagania nad ludem.
|
| (13) Stanął następnie pomiędzy umarłymi i żywymi — a plaga ustała.
|
| (14) A tych, którzy zginęli, było czternaście tysięcy siedmiuset, oprócz zmarłych z powodu Koracha.
|
| (15) Potem wrócił Aaron do Mojżesza u wejścia do Namiotu Spotkania i ustała plaga.
|
| (16) Powiedział znowu Jahwe do Mojżesza:
|
| (17) "Przemów do Izraelitów i weź od nich po lasce, po lasce od każdego pokolenia, od wszystkich książąt pokoleń — razem lasek dwanaście. Wypisz imię każdego na jego lasce,
|
| (18) a na lasce lewitów wypisz imię Aarona. Ma wypaść po jednej lasce na wodza poszczególnych pokoleń.
|
| (19) Połóż je w Namiocie Spotkania przed [Arką] Świadectwa, gdzie się z tobą spotykam.
|
| (20) Laska męża, którego obrałem, zakwitnie, i uciszę szemranie synów Izraela, które się podniosło przeciwko wam".
|
| (21) I oznajmił to Mojżesz Izraelitom. Dali mu więc wszyscy ich książęta po lasce, tak że wypadła jedna laska na księcia z każdego pokolenia, razem więc dwanaście lasek. Pośród nich była również laska Aarona.
|
| (22) Mojżesz położył laski przed Jahwe w Namiocie Spotkania.
|
| (23) Gdy następnego poranka wszedł Mojżesz do Namiotu Spotkania, zobaczył, że zakwitła laska Aarona z pokolenia Lewiego: wypuściła pączki, zakwitła i wydała dojrzałe migdały.
|
| (24) Następnie Mojżesz wyniósł wszystkie laski od Jahwe do synów Izraela zobaczyli, i każdy odebrał swoją laskę.
|
| (25) A Jahwe rzekł do Mojżesza: "Połóż laskę Aarona z powrotem przed [Arką] Świadectwa, by się przechowała jako znak przeciw zbuntowanym. Zakończ w ten sposób ich szemranie przede mną, aby nie poginęli".
|
| (26) I uczynił tak Mojżesz, postępując według nakazu Jahwe.
|
| (27) Zawołali znów Izraelici do Mojżesza: "Oto giniemy! Jesteśmy zgubieni, wszyscy jesteśmy straceni!
|
| (28) Ktokolwiek się zbliży do przybytku Jahwe, tak — kto tylko się zbliży — umiera. Czyż wyginiemy doszczętnie?"
|
