| (1) Miriam i Aaron mówili źle przeciw Mojżeszowi z powodu Kuszytki, którą wziął za żonę. Rzeczywiście bowiem wziął za żonę Kuszytkę.
|
| (2) Mówili: "Czyż Jahwe mówił z samym tylko Mojżeszem? Czy nie mówił również z nami?" A Jahwe to usłyszał.
|
| (3) Mojżesz zaś był człowiekiem bardzo skromnym, najskromniejszym ze wszystkich ludzi, jacy żyli na ziemi.
|
| (4) I zwrócił się nagle Jahwe do Mojżesza, Aarona i Miriam: "Przyjdźcie wszyscy troje do Namiotu Spotkania". I poszli wszyscy troje,
|
| (5) a Jahwe zstąpił w słupie obłoku, zatrzymał się u wejścia do namiotu i zawołał na Aarona i Miriam. Gdy obydwoje podeszli,
|
| (6) rzekł: "Słuchajcie słów moich: Jeśli jest u was prorok, objawię mu się przez widzenia, w snach będę mówił do niego.
|
| (7) Lecz nie tak jest ze sługą moim, Mojżeszem. Uznany jest za wiernego w całym moim domu.
|
| (8) Twarzą w twarz mówię do niego -w sposób jawny, a nie przez wyrazy ukryte. On też postać Jahwe ogląda. Czemu ośmielacie się przeciwko memu słudze, przeciwko Mojżeszowi, źle mówić?"
|
| (9) I zapalił się gniew Jahwe przeciw nim. Odszedł [Jahwe],
|
| (10) a obłok oddalił się od namiotu, lecz oto Miriam stała się nagle biała jak śnieg od trądu. Gdy Aaron do niej się zwrócił, spostrzegł, że była trędowata.
|
| (11) Wtedy rzekł Aaron do Mojżesza: "Proszę, panie mój, nie karz nas za grzech, któregośmy się nierozważnie dopuścili i jesteśmy winni.
|
| (12) Nie dopuść, by ona stała się jak martwy [płód], który na pół zgniły wychodzi z łona swej matki".
|
| (13) Wtedy błagał Mojżesz głośno Jahwe: "O Boże, spraw, proszę, by znowu stała się zdrowa".
|
| (14) Jahwe rzekł do Mojżesza: "Gdyby jej ojciec plunął w twarz, czyż nie musiałaby się przez siedem dni wstydzić? Tak ma być ona przez siedem dni wyłączona z obozu, a potem może znowu powrócić".
|
| (15) Zgodnie z tym została Miriam na siedem dni wyłączona z obozu. Lud jednak nie ruszył dalej, zanim Miriam nie została przyjęta z powrotem.
|
| (16) Następnie lud wyruszył z Chaserot i rozbił obóz na pustyni Paran.
|
