| (1) Nieżywa mucha zepsuje naczynie wonnego olejku. Bardziej niż mądrość, niż sława zaważy trochę głupoty.
|
| (2) Serce mędrca zwraca się ku prawej stronie, a serce głupca ku lewej.
|
| (3) Nawet gdy głupiec idzie drogą, brakuje mu rozwagi i mówi o każdym: "To głupiec".
|
| (4) Jeśli gniew władcy się przeciw tobie podniesie, miejsca swego nie opuszczaj, bo zachowanie spokoju zapobiec może wielkim wykroczeniom.
|
| (5) Jest zło — widziałem je pod słońcem, to błąd ze strony władcy:
|
| (6) wynosi się głupotę na stanowiska wysokie, podczas gdy zdolni siedzą nisko.
|
| (7) Widziałem sługi na koniach, a książąt kroczących, jak słudzy, pieszo.
|
| (8) Kto kopie dół, ten może weń wpaść, a tego, kto mur rozwala, ukąsić może żmija.
|
| (9) Kto wyłamuje kamienie, może się o nie skaleczyć, kto rąbie drwa, naraża się na niebezpieczeństwo.
|
| (10) Jeśli siekiera się stępi, a nie naostrzy się jej, trzeba zwiększyć wysiłek. Pożyteczna jest wtedy mądrość, by osiągnąć powodzenie.
|
| (11) Jeżeli żmija ukąsi, nim doszło do zaklęcia, traci swój zysk zaklinacz.
|
| (12) Słowa z ust mędrca są przyjemnością, lecz usta głupca gubią jego samego.
|
| (13) Początek słów jego ust to głupstwo, a koniec jego mowy to wielkie szaleństwo.
|
| (14) A głupiec mnoży słowa. Nie wie [przecież] człowiek, co będzie, bo kto mu oznajmi, co będzie potem?
|
| (15) Głupiec tak się męczy wysiłkiem, że nie potrafi [nawet] dotrzeć do miasta.
|
| (16) Biada ci, kraju, którego królem jest prostak i gdzie książęta już z rana ucztują!
|
| (17) Szczęśliwyś kraju, którego król ze szlachetnie urodzonych pochodzi, i gdzie książęta w czasie właściwym ucztują, na sposób męski, bez uprawiania pijaństwa.
|
| (18) Skutkiem wielkiego lenistwa chyli się strop, gdy ręce są opuszczone, przecieka dom.
|
| (19) Gdy dla zabawy gotują biesiadę i wino życie rozwesela, a pieniądz na wszystko pozwala:
|
| (20) w myślach nawet swoich nie złorzecz królowi ani w sypialni swojej nie przeklinaj możnego, bo ptactwo powietrzne zaniesie głos, a to, co skrzydlate, doniesie słowa.
|
