(1) Dalej Jahwe powiedział do Mojżesza:
(2) "Mów do synów Izraela i powiedz im: Oto czasy święte Jahwe, na które będziecie wzywać ich zwołaniami świętymi, to są moje czasy święte!
(3) Przez sześć dni praca będzie wykonywana, ale siódmego dnia jest uroczysty szabat, jest zwołanie święte, nie będziecie wykonywać [w tym dniu] żadnej pracy — to jest szabat dla Jahwe we wszystkich waszych siedzibach.
(4) Oto czasy święte dla Jahwe, zwołanie święte, na które wzywać ich będziecie w określonym czasie.
(5) W pierwszym miesiącu, czternastego dnia miesiąca, o zmierzchu, jest Pascha dla Jahwe.
(6) A piętnastego dnia tego miesiąca jest Święto Przaśników dla Jahwe — przez siedem dni będziecie jedli tylko przaśne chleby.
(7) Pierwszego dnia będzie dla was zwołanie święte: nie będziecie wykonywać żadnej pracy.
(8) Przez siedem dni będziecie składali w ofierze dla Jahwe ofiarę zapalną, siódmego dnia będzie święte zwołanie, nie będziecie [w tym dniu] wykonywać żadnej pracy".
(9) Potem Jahwe powiedział do Mojżesza:
(10) "Mów do synów Izraela i powiedz im: Kiedy wejdziecie do ziemi, którą Ja wam dam, i zbierzecie plon, przyniesiecie do kapłana snop jako pierwociny waszego plonu.
(11) On dokona obrzędu kołysania snopa przed Jahwe, aby był przez Niego łaskawie przyjęty. Dokona nim obrzędu kołysania w następnym dniu po szabacie.
(12) W dniu obrzędu kołysania snopa złożycie ofiarę całopalną dla Jahwe, baranka bez skazy, urodzonego w tym samym roku,
(13) wraz z ofiarą pokarmową dwóch dziesiątych efy najczystszej mąki zaprawionej oliwą, jako ofiarę spalaną, miłą woń dla Jahwe, a także ofiarę płynną — ćwierć hinu wina.
(14) Aż do tego dnia nie będziecie jedli ani chleba, ani prażonych ziaren, ani kaszy, zanim nie przyniesiecie daru dla waszego Boga. Jest to ustawa wieczysta dla waszych pokoleń, we wszystkich waszych siedzibach.
(15) I odliczycie sobie od dnia po szabacie, od dnia, w którym przyniesiecie snopy dla obrzędu kołysania, siedem tygodni pełnych,
(16) aż do dnia po siódmym szabacie odliczycie pięćdziesiąt dni i wtedy złożycie nową ofiarę pokarmową dla Jahwe.
(17) Przyniesiecie z waszych siedzib po dwa chleby dla obrzędu kołysania, każdy z dwóch dziesiątych efy najczystszej mąki, kwaszone. To będą pierwociny dla Jahwe.
(18) Oprócz chleba złożycie w ofierze siedem baranków bez skazy, jednorocznych, jednego młodego cielca i dwa barany. One będą ofiarą całopalną dla Jahwe razem z ofiarą pokarmową i z ofiarą płynną. Będzie to ofiara spalana, miła woń dla Jahwe.
(19) Ofiarujecie też jednego kozła jako ofiarę przebłagalną i dwa baranki jednoroczne jako ofiarę pojednania.
(20) Kapłan dokona nimi przed Jahwe obrzędu kołysania razem z chlebami pierwocin, razem z dwoma barankami. Będzie to rzecz poświęcona dla Jahwe, przeznaczona dla kapłana.
(21) Tego samego dnia zwołacie lud. Będzie to dla was zwołanie święte. Nie będziecie wykonywać tego dnia żadnej pracy. Jest to ustawa wieczysta we wszystkich waszych siedzibach, dla waszych pokoleń.
(22) Kiedy będziecie zbierali plon waszej ziemi, nie będziecie wycinali doszczętnie skraju pola i nie będziecie zbierali do końca kłosów. Zostawisz je dla ubogiego i dla przybysza. Ja jestem Jahwe, Bóg wasz!"
(23) Dalej Jahwe powiedział do Mojżesza:
(24) "Powiedz do synów Izraela: Pierwszego dnia siódmego miesiąca będziecie obchodzić uroczysty szabat, trąbienie w róg i święte zwołanie5.
(25) Nie będziecie [wtedy] wykonywać żadnej pracy. Złożycie ofiary spalane dla Jahwe".
(26) Dalej Jahwe powiedział do Mojżesza:
(27) "Dziesiątego dnia siódmego miesiąca jest Dzień Przebłagania. Będzie to dla was zwołanie święte. Będziecie pościć i będziecie składać dla Jahwe ofiary spalane.
(28) W tym dniu nie będziecie wykonywać żadnej pracy, bo jest to Dzień Przebłagania, ażeby dokonano przebłagania za wasze winy przed Bogiem waszym, Jahwe.
(29) Każdy człowiek, który nie będzie pościł tego dnia, będzie wyłączony spośród swego ludu.
(30) Każdego człowieka, który będzie pracował tego dnia, wytracę spośród jego ludu.
(31) Żadnej pracy nie będziecie wykonywać. Jest to ustawa wieczysta dla wszystkich pokoleń, we wszystkich waszych siedzibach.
(32) Będzie to dla was uroczysty szabat. Będziecie pościli. Dziewiątego dnia miesiąca, wieczorem, to jest od wieczora do wieczora, będziecie obchodzić wasz szabat".
(33) Po czym Jahwe powiedział do Mojżesza:
(34) "Powiedz do synów Izraela: Piętnastego dnia tego siódmego miesiąca jest Święto Namiotów przez siedem dni dla Jahwe.
(35) Pierwszego dnia jest zwołanie święte: nie będziecie wykonywać żadnej pracy.
(36) Przez siedem dni będziecie składać ofiary spalane dla Jahwe. Ósmego dnia będzie dla was zwołanie święte i złożycie ofiarę spalaną dla Jahwe. To jest uroczyste zgromadzenie. Nie będziecie wykonywać [w tym dniu] żadnej pracy.
(37) To są czasy święte dla Jahwe, na które będziecie dokonywać świętego zwołania, aby składać ofiarę spalaną dla Jahwe: ofiarę całopalną, ofiarę pokarmową, ofiarę krwawą i ofiarę płynną, każdego dnia to, co jest na ten dzień przeznaczone,
(38) niezależnie od szabatów Jahwe, niezależnie od waszych darów, niezależnie od wszystkich ślubów waszych i niezależnie od wszystkich dobrowolnych ofiar, które będziecie składać dla Jahwe.
(39) Tak więc piętnastego dnia siódmego miesiąca, kiedy zbierzecie plony ziemi, będziecie obchodzić święto Jahwe przez siedem dni. Pierwszego dnia jest uroczysty szabat. Ósmego dnia także uroczysty szabat.
(40) Weźcie sobie pierwszego dnia owoce pięknych drzew, liście palmowe, gałązki gęstych drzew i wierzb nadrzecznych. Będziecie się weselić przed Bogiem waszym, Jahwe, przez siedem dni.
(41) Będziecie obchodzić to święto dla Jahwe co roku przez siedem dni. To jest ustawa wieczysta dla waszych pokoleń. W siódmym miesiącu będziecie je obchodzić.
(42) Przez siedem dni będziecie mieszkać w szałasach. Wszyscy tubylcy Izraela będą mieszkali w szałasach,
(43) aby pokolenia wasze wiedziały, że kazałem synom Izraela mieszkać w szałasach, kiedy wyprowadziłem ich z ziemi egipskiej. Ja jestem Jahwe, Bóg wasz!"
(44) Mojżesz ogłosił synom Izraela o czasach świętych dla Jahwe.

 

Księga Kapłańska