| (1) Nadab i Abihu, synowie Aarona, wzięli każdy swoją kadzielnicę, nabrali do niej ognia, włożyli na niego kadzidło i ofiarowali przed Jahwe ogień inny, niż był im nakazany.
|
| (2) Wtedy ogień wyszedł od Jahwe i pochłonął ich. Umarli przed Jahwe.
|
| (3) Mojżesz powiedział do Aarona: "To jest, co Jahwe powiedział: Okażę moją świętość tym, co zbliżają się do Mnie, okażę chwałę moją przed całym ludem". Aaron zamilkł.
|
| (4) Potem Mojżesz zawołał Miszaela i Elsafana, synów Uzzjela, który był stryjem Aarona, i powiedział do nich: "Zbliżcie się! Wynieście swoich braci sprzed Miejsca Świętego poza obóz!"
|
| (5) Wtedy oni zbliżyli się i wynieśli ich w ich tunikach poza obóz, tak jak powiedział Mojżesz.
|
| (6) Potem Mojżesz powiedział do Aarona i jego synów, Eleazara i Itamara: "Nie będziecie zaniedbywać uczesania głowy i nie będziecie rozdzierać szat, abyście nie pomarli i aby On nie rozgniewał się na całą społeczność. Wasi bracia, cały dom Izraela, będą opłakiwać ten pożar, który Jahwe zapalił.
|
| (7) Nie będziecie odchodzić od wejścia do Namiotu Spotkania, abyście nie pomarli, ponieważ olej namaszczenia Jahwe jest na was". A oni postąpili tak, jak Mojżesz im powiedział.
|
| (8) Następnie Jahwe powiedział do Aarona:
|
| (9) "Kiedy będziecie wchodzić do Namiotu Spotkania, ty i synowie twoi, nie będziecie pić wina ani sycery, abyście nie pomarli! To jest ustawa wieczysta dla wszystkich waszych pokoleń,
|
| (10) abyście rozróżniali między tym, co święte, a tym, co świeckie, między tym, co nieczyste, a tym, co czyste,
|
| (11) abyście nauczali synów Izraela wszystkich ustaw, które Jahwe ogłosił wam przez Mojżesza".
|
| (12) Potem Mojżesz powiedział do Aarona i do jego pozostałych synów, Eleazara i Itamara: "Weźcie ofiarę pokarmową, która pozostała z ofiar spalanych dla Jahwe, i zjedzcie ją bez kwasu koło ołtarza, bo to jest rzecz bardzo święta.
|
| (13) Będziecie to jeść w miejscu poświęconym, bo to jest część należna tobie i synom twoim z ofiar spalanych dla Jahwe. Taki nakaz otrzymałem.
|
| (14) Mostek kołysania i łopatkę podniesienia będziecie jedli w miejscu czystym, ty i synowie twoi, i córki twoje z tobą. To się należy tobie i twoim synom z ofiar pojednania synów Izraela.
|
| (15) Będą przynosić łopatkę podniesienia i mostek kołysania razem z częściami tłustymi, przeznaczonymi na ofiarę spalaną, aby nimi dokonać obrzędu "kołysania" przed Jahwe. To się będzie należeć tobie i twoim synom, jako należność wieczysta, tak jak Jahwe nakazał".
|
| (16) Mojżesz szukał pilnie kozła ofiary przebłagalnej i okazało się, że został spalony. Wtedy rozgniewał się na pozostałych synów Aarona, to jest na Eleazara i Itamara, i powiedział do nich:
|
| (17) "Dlaczego nie spożyliście ofiary przebłagalnej w miejscu poświęconym? Przecież ona jest rzeczą bardzo świętą. On dał ją wam, abyśście zgładzili winę społeczności, abyście przebłagali za nich Jahwe.
|
| (18) Krew jej nie była wniesiona do Miejsca Świętego. A więc winniście byli spożyć ją w Miejscu Świętym, tak jak mi nakazano".
|
| (19) Wtedy Aaron powiedział do Mojżesza: "Oto dzisiaj oni złożyli ofiarę przebłagalną i ofiarę całopalną przed Jahwe i taka rzecz mnie spotkała! Gdybym dzisiaj jadł ofiarę przebłagalną, czy Jahwe uznałby to za dobre?"
|
| (20) Mojżesz wysłuchał tej odpowiedzi i uznał ją za dobrą.
|
