| (1) Słowo Jahwe, które skierował do Joela, syna Petuela:
|
| (2) Słuchajcie tego, starcy, i nakłońcie uszy, wszyscy mieszkańcy kraju czy stało się to za dni waszych lub za dni waszych przodków?
|
| (3) Powiedzcie to synom waszym, a synowie wasi niech powiedzą swoim synom, a synowie ich następnym pokoleniom.
|
| (4) Co pozostało po gazam, zjadła szarańcza, a co pozostało po szarańczy, zjadł jelek, a co pozostało po jelek, zjadł chasil*
|
| (5) Ocknijcie się, pijani, a płaczcie! Narzekajcie wszyscy, co pijecie wino, narzekajcie na młode wino, co zniknęło od ust waszych!
|
| (6) Nadciągnął bowiem naród przeciw mojemu krajowi, mocny i niezliczony, zęby jego jak zęby lwie, a zęby trzonowe ma jak lwica.
|
| (7) Winnicę moją uczynił pustkowiem, a moje drzewo figowe połupał obnażył je zupełnie i porzucił, tak że gałęzie ich pobielały.
|
| (8) Narzekaj jak dziewica przepasana worem nad Oblubieńcem swojej młodości!
|
| (9) Zniknęły ofiary: pokarmowa i płynna, z domu Jahwe. Okryjcie się żałobą, kapłani, słudzy Jahwe.
|
| (10) Spustoszone jest pole, w żałobie jest ziemia, bo spustoszone jest zboże wysechł moszcz, zwiędło drzewo oliwne.
|
| (11) Zawstydźcie się, rolnicy, narzekajcie uprawiający winnice, z powodu pszenicy i jęczmienia, bo znikło żniwo polne.
|
| (12) Uschła winna latorośl i zwiędło drzewo figowe, drzewo granatowe i palma daktylowa, i jabłoń, wszystkie drzewa polne uschły. I zniknęła radość spośród synów ludzkich.
|
| (13) Przepaszcie się, a płaczcie, kapłani narzekajcie, słudzy ołtarza, wejdźcie i nocujcie w worach, słudzy Boga mojego, bo zniknęła z domu Boga waszego ofiara pokarmowa i płynna.
|
| (14) Zarządźcie święty post, zwołajcie uroczyste zgromadzenie, zbierzcie starców, wszystkich mieszkańców ziemi do domu Jahwe, Boga waszego, i wołajcie do Jahwe:
|
| (15) Ach, biada! Co za dzień! Blisko jest dzień Jahwe, a przyjdzie jako spustoszenie od Wszechmogącego.
|
| (16) Czyż na oczach naszych nie znikła żywność, a z domu Boga naszego radość i wesele?
|
| (17) Pogniły ziarna pod swymi skibami, zniszczone są gumna, zburzone spichlerze, bo uschło zboże.
|
| (18) Jakże ryczy bydło i błąkają się stada wołów, bo nie mają pastwisk. Nawet i trzody owiec dotknęła klęska.
|
| (19) O Jahwe, do Ciebie wołam, bo ogień pożarł pastwiska stepowe, a płomień spalił wszystkie drzewa polne.
|
| (20) Nawet zwierzęta polne tęsknie wzdychają do Ciebie, bo wyschły strumienie wody, a ogień pochłonął pastwiska stepowe.
|
