| (1) Bildad ze Szuach na to tak odpowiedział:
|
| (2) "Jak długo chcesz mówić w ten sposób? Twe słowa gwałtowne jak wicher.
|
| (3) Czyż Bóg nagina prawo, Wszechmocny zmienia sprawiedliwość?
|
| (4) A jeśli synowie zgrzeszyli i oddał ich w moc ich występku?
|
| (5) Radzę do Boga się zwrócić, o łaskę do Wszechmocnego.
|
| (6) Jeśliś jest czysty, niewinny, to czuwać będzie nad tobą, uczciwy dom odbuduje.
|
| (7) Skromny byłby początek, lecz koniec byłby wspaniały.
|
| (8) Pytaj no dawnych pokoleń, zwróć uwagę na doświadczenie przodków.
|
| (9) My, wczorajsi, znamy niewiele, bo wiek nasz jak cień jest na ziemi.
|
| (10) Lecz oni pouczą, wyjaśnią słowami, co płyną z rozsądku.
|
| (11) Czyż rośnie papirus bez błota, czy się krzewi sitowie bez wody?
|
| (12) Nie owocuje, nie zdatne do ścięcia, prędzej usycha niż trawa.
|
| (13) Tak z drogą niepomnych na Boga nadzieja nieprawych zaginie,
|
| (14) na krótko im [starczy] nadziei, ich ufność jak nić pajęczyny.
|
| (15) Kto chwyci się, ten nie ustoi, upadnie szukając oparcia.
|
| (16) On wprawdzie w słońcu soczysty, pędy swe puszcza w ogrodzie,
|
| (17) korzenie umacnia we żwirze, pośród kamieni zakwita.
|
| (18) Gdy utniesz go z jego podłoża, ono się zaprze: "Ja go nie widziałem".
|
| (19) Oto wesele z tej drogi. A z pyłu wyrośnie ktoś inny.
|
| (20) Prawego Bóg nie odrzuci, złego nie wzmocni ramieniem.
|
| (21) Napełni twe usta radością, a wargi okrzykiem wesela.
|
| (22) Wrogowie zapłonią się wstydem, przepadną namioty występnych".
|
