(1) Czy znasz poród koziorożca? Widziałeś rodzenie gazeli?
|
(2) Czy zliczysz miesiące, gdy noszą, i znana ci chwila rodzenia?
|
(3) Kładą się i młode swe rodzą, na świat wydają swój płód.
|
(4) Ich młode mocne, rosną swobodnie, odchodzą, by do nich nie wrócić.
|
(5) Kto zebrę wolno wypuszcza? Kto osła dzikiego rozwiąże?
|
(6) Za dom mu dałem pustkowie, legowiskiem zaś jego słona ziemia.
|
(7) Śmieje się z miejskiego zgiełku, słów poganiacza nie słyszy,
|
(8) w górach szuka pokarmu, goni za wszelką zielenią.
|
(9) Czy bawół zechce ci służyć, czy zostanie przy twoim żłobie?
|
(10) Przywiążesz go powrozem do pługa, będzie z tobą orał doliny?
|
(11) Czy zaufasz, że bardzo silny, i włożysz nań owoc twej pracy?
|
(12) Zawierzysz mu, że wróci, że dopilnuje ziarna na klepisku?
|
(13) Żwawe są skrzydła strusia, czy tak jak pióra bociana?
|
(14) Jaja swe rzuca na ziemię, ogrzewa je w piasku,
|
(15) zapomina, że można je zdeptać lub zniszczą je dzikie zwierzęta.
|
(16) Swe dzieci traktuje jak obce, próżny to dla niego trud — jest bez stada.
|
(17) Mądrości Bóg go pozbawił, rozsądku mu nie udzielił.
|
(18) Za to, gdy w góry cwałuje, śmieje się z konia i jeźdźca.
|
(19) Czy dałeś koniowi siłę, grzywą przystrajasz mu szyję
|
(20) i sprawiasz, że biegnie jak szarańcza, aż silne parskanie przeraża?
|
(21) Mocno bije kopytem, radośnie, z mocą się rzuca na oręż,
|
(22) nie boi się, drwi sobie z lęku, on nie ucieka przed mieczem.
|
(23) Gdy kołczan nad nim zadźwięczy, ostrze oszczepu i dzidy,
|
(24) pędzi wśród huku i dudnienia, nie wstrzyma go sygnał trąby,
|
(25) na głos trąbki rży: "Haaa", z dala już węszy wojnę, wołanie dowódców i hałas.
|
(26) Czy za twoją to radą uniesie się sokół, skrzydła rozwinie ku południowi?
|
(27) Czy na twój rozkaz orzeł się wzbije, gdy ma swe gniazdo na górze?
|
(28) Mieszka na skale i nocuje, w skalnym załomie się gnieździ,
|
(29) stąd sobie szuka żeru, bo jego oczy widzą daleko.
|
(30) Pisklęta krew chłepcą, on wszędzie tam, gdzie zabici".
|