(1) Uciekajcie z Jerozolimy, synowie Beniamina! W Tekoa dmijcie w trąby! Na Bet-ha-Kerem wznieście znak! Albowiem od północy zagraża nieszczęście i wielka katastrofa.
(2) Do wybornego pastwiska podobna jesteś, Córo Syjonu!
(3) Przyjdą do ciebie pasterze ze swoimi trzodami, rozbiją namioty dokoła ciebie, będą paść każdy na własną rękę.
(4) Przygotujcie się do walki przeciw niej. Naprzód, wedrzyjmy się w południe. Biada nam, bo dzień się ma ku końcowi, bo się już wydłużają cienie wieczorne!
(5) Naprzód! Wedrzyjmy się w nocy i zniszczmy jej pałace.
(6) Bo to mówi Jahwe Zastępów: "Zetnijcie jej drzewa i usypcie wał dokoła Jerozolimy, bo to miasto kłamstwa, sama w niej nieprawość.
(7) Jak studnia tryska wodą, tak tryska jej przewrotność. "Gwałt i ucisk" — dają się w niej słyszeć, choroba i rany — oto, co jest stale przed moim obliczem.
(8) Strzeż się, Jerozolimo, bym się nie odwrócił od ciebie, bym nie obrócił cię w pustynię, w ziemię nie zamieszkałą".
(9) To mówi Jahwe Zastępów: "Zbieraj starannie, jak przy winobraniu, Resztę Izraela. Jak dokonujący winobrania poruszaj ręką ku gałązkom wina".
(10) Do kogo mam mówić i kogo ostrzegać, aby posłuchali? Oto ucho ich jest nieobrzezane, tak że nie mogą pojąć. Oto słowo Jahwe stało się im urągowiskiem, nie mają w nim upodobania.
(11) A ja pełen jestem gniewu Jahwe, nie mogę go powstrzymać. "Wylej go na dzieci na ulicy i na zgromadzenie młodzieńców! Wszyscy bowiem będą zabrani: mąż z żoną, starzec wraz z mężem podeszłego wieku.
(12) Domy ich przejdą na własność innych, podobnie jak pola i żony. Bo wyciągnę rękę nad mieszkańcami tego kraju — wyrocznia5
(13) Albowiem od najmniejszego do największego wszystkich ogarnęła żądza zysku: od proroka do kapłana — wszyscy popełniają oszustwa, ani umieją się zawstydzić.
(14) Usiłują zaradzić katastrofie mojego narodu, mówiąc beztrosko: "Pokój, pokój", a tymczasem nie ma pokoju.
(15) Okryci są hańbą, ponieważ postępowali obrzydliwie. Co więcej, zupełnie się nie wstydzą". Dlatego upadną wśród tych, co mają upaść, runą, gdy ich nawiedzę — wyrocznia Jahwe.
(16) To mówi Jahwe: "Stańcie na drogach i patrzcie, zapytajcie o dawne ścieżki, gdzie jest droga najlepsza — idźcie po niej, a znajdziecie dla siebie wytchnienie. Ale powiedzieli: "Nie pójdziemy".
(17) I ustanowiłem dla was strażników: "Uważajcie na głos trąby!" Ale oni powiedzieli: "Nie będziemy uważać!"
(18) Dlatego słuchajcie, narody, i rozumiejcie dobrze, co zamierzam uczynić.
(19) Słuchaj, ziemio! Oto zamierzam sprowadzić nieszczęście na ten naród jako owoc ich przewrotnych zamysłów. Nie zważali bowiem na moje słowa, a moim prawem wzgardzili.
(20) Na co sprowadzacie Mi kadzidło ze Saby albo wyborny korzeń trzcinowy z dalekiej ziemi? Nie podobają Mi się wasze całopalenia, a wasze krwawe ofiary nie są Mi przyjemne".
(21) Dlatego to mówi Jahwe: "Oto postawię temu narodowi przeszkody, na których się potkną ojcowie wraz z synami, sąsiad i przyjaciel zginą".
(22) To mówi Jahwe: "Oto nadchodzi naród z ziemi północnej, wielki naród powstaje z krańców ziemi.
(23) Łuk i miecz trzymają w ręku, są okrutni i bez litości. Ich wrzawa jest jak szum morza i dosiadają koni, gotowi jak jeden mąż do walki przeciw tobie, Córo Syjonu!"
(24) Usłyszeliśmy wieść o nich — ręce nam opadły, lęk nas ogarnął i ból niby rodzącą kobietę.
(25) Nie wychodźcie na pole ani nie udawajcie się na drogę, bo miecz nieprzyjaciela [grozi], trwoga ze wszech stron.
(26) Córo mojego narodu, przywdziej wór pokutny i kajaj się w popiele. Okryj się smutkiem, jak po synu jedynym, gorzką żałobą, bo przyjdzie na nas nagle niszczyciel.
(27) Ustanowiłem ciebie, jako badającego mój naród, byś poznał i sprawdził jego postępowanie.
(28) Oni wszyscy są niesforni z niesfornych, postępują oszczerczo, są miedzią i żelazem, wszyscy postępują nikczemnie.
(29) Ołów został rozgrzany przez miech kowalski na podwójnym ogniu. Próżne wysiłki przetapiającego metal: przewrotni nie dadzą się oddzielić.
(30) Nazwijcie ich srebrem odrzuconym, bo odrzucił ich Jahwe".

 

Księga Jeremiasza