(1) W chwili objęcia rządów Sedecjasz miał dwadzieścia jeden lat i rządził jedenaście lat w Jerozolimie. Matce jego było na imię Chamutal — córka Jeremiasza z Libny.
(2) Postępował on źle w oczach Jahwe, zupełnie podobnie, jak to czynił Jojakim.
(3) Prawdziwie z powodu gniewu Jahwe spotkało to Jerozolimę i Judę, że Sedecjasz zbuntował się przeciw królowi babilońskiemu.
(4) W dziewiątym roku jego panowania, dziesiątego miesiąca i dziesiątego dnia przybył król babiloński Nabuchodonozor wraz z całym swym wojskiem przeciw Jerozolimie i obiegł ją, budując dokoła niej wały oblężnicze.
(5) Miasto było oblężone aż do jedenastego roku króla Sedecjasza.
(6) W czwartym zaś miesiącu, dziewiątego dnia, kiedy głód srożył się w mieście i nie było już chleba dla ludu kraju,
(7) uczyniono wyłom w mieście. Wszyscy wojownicy uciekli z miasta nocą przez bramę między podwójnym murem powyżej ogrodów królewskich Chaldejczycy zaś znajdowali się dokoła miasta. Wyszli więc drogą prowadzącą ku Arabie.
(8) Wojsko chaldejskie ścigało króla i dopędziło Sedecjasza na stepie Jerycha całe zaś jego wojsko opuściło go, idąc w rozsypkę.
(9) Pojmali więc króla i zaprowadzili go do Ribla w kraju Chamat, do króla babilońskiego, który wydał na niego wyrok.
(10) Król babiloński kazał zamordować synów Sedecjasza na jego oczach, a także wszystkich przywódców judzkich kazał zabić w Ribla.
(11) Następnie wyłupił oczy Sedecjaszowi i kazał go zakuć w podwójne spiżowe kajdany. Potem uprowadził go król babiloński do Babilonu i wtrącił do więzienia aż do dnia jego śmierci.
(12) W piątym zaś miesiącu dnia dziesiątego miesiąca — był to dziewiętnasty rok króla babilońskiego Nabuchodonozora — wkroczył do Jerozolimy Nebuzaradan, dowódca straży przybocznej, sprawujący służbę przy królu,
(13) i spalił świątynię Jahwe i pałac królewski oraz wszystkie wielkie domy.
(14) Całe zaś wojsko chaldejskie, które było z dowódcą straży przybocznej, zburzyło cały mur dokoła Jerozolimy.
(15) Część ubogiej ludności, resztę ludu pozostałego w mieście oraz pozostałych rzemieślników dowódca straży przybocznej Nebuzaradan uprowadził do niewoli.
(16) Spośród ubogiej ludności kraju dowódca straży przybocznej Nebuzaradan pozostawił niektórych jako uprawiających winnice i rolników.
(17) Chaldejczycy połamali kolumny spiżowe, które były w świątyni, podstawy i "morze" spiżowe w świątyni, a cały spiż wywieźli do Babilonu.
(18) Wzięli także kotły, łopatki, nożyce [do oczyszczania lamp], kropielnice, czasze oraz wszystkie przedmioty spiżowe, używane przy sprawowaniu kultu.
(19) Nadto zabrał dowódca straży patery, popielnice, kropielnice, kotły, świeczniki, czasze i kubki, cokolwiek było szczerozłote lub ze srebra.
(20) Nie można było zważyć spiżu z tych wszystkich przedmiotów: z dwóch kolumn jednego "morza", dwunastu spiżowych wołów pod "morzem" i podstaw, jakie kazał dla świątyni zrobić król Salomon.
(21) Kolumny miały osiemnaście łokci wysokości każda, a sznur dwunastołokciowy mógł ją opasać gruba na cztery palce, [w środku] była pusta.
(22) Na niej była głowica spiżowa, a wysokość jednej głowicy wynosiła pięć łokci, a sieć i jabłka granatu były rozmieszczone dokoła głowicy, wszystko ze spiżu. Podobnie było przy drugiej kolumnie: osiem jabłek granatu na jeden łokieć, dwanaście zaś łokci.
(23) Było więc dziewięćdziesiąt sześć jabłek granatu rozmieszczonych wzdłuż razem mieściło się dokoła na sieci sto jabłek granatu.
(24) Dowódca straży przybocznej pojmał najwyższego kapłana Serajasza, kapłana [jego] zastępcę Sefaniasza oraz trzech stróżów progu.
(25) Z miasta zaś pojmał jednego dworzanina, który był dowódcą wojskowym, siedmiu ludzi spośród najbliższego otoczenia króla, których znaleziono w mieście, pisarza dowódcy wojskowego, sporządzającego spis ludności kraju, oraz sześćdziesięciu spośród prostej ludności, przebywającej w obrębie miasta.
(26) Nebuzaradan, dowódca straży przybocznej, pojmał ich i zaprowadził do króla babilońskiego do Ribla.
(27) Król babiloński kazał ich zabić, i zamordowano ich w Ribla, w kraju Chamat. Wówczas uprowadzono Judę do niewoli, z dala od własnego kraju.
(28) Ludności zaś, jaką nakazał Nabuchodonozor uprowadzić do niewoli, było w siódmym roku trzy tysiące dwudziestu trzech mieszkańców Judy,
(29) w osiemnastym roku Nabuchodonozora osiemset trzydzieści dwie osoby z Jerozolimy,
(30) w roku dwudziestym trzecim Nabuchodonozora dowódca straży przybocznej Nebuzaradan uprowadził do niewoli spośród mieszkańców Judy siedemset czterdzieści pięć osób. Razem więc było cztery tysiące sześćset osób.
(31) W trzydziestym siódmym roku po uprowadzeniu do niewoli Jechoniasza, króla judzkiego, dwudziestego piątego dnia miesiąca, Ewil Merodak, król babiloński, w roku objęcia rządów ułaskawił Jechoniasza, króla judzkiego, i kazał go wyprowadzić z więzienia.
(32) Rozmawiał z nim łaskawie i wyniósł jego tron ponad tron królów, którzy przebywali z nim w Babilonie.
(33) Zdjął więc Jechoniasz swoje szaty więzienne i jadał zawsze u króla przez wszystkie dni jego życia.
(34) Król babiloński zapewnił mu stałe utrzymanie, dzień po dniu przez cały czas jego życia aż do śmierci.

 

Księga Jeremiasza