(1) Szefatiasz, syn Matana, Godoliasz, syn Paszchura, Jukal, syn Szelemiasza, i Paszchur, syn Malkiasza, usłyszeli słowa, które Jeremiasz mówił do całego ludu:
(2) "To mówi Jahwe: Kto pozostanie w tym mieście, umrze od miecza, głodu i zarazy kto zaś przejdzie do Chaldejczyków, pozostanie przy życiu. Jako zdobycz będzie miał swoje własne życie i utrzyma je.
(3) To mówi Jahwe: Miasto to zostanie nieuchronnie wydane w ręce wojska króla babilońskiego, który je zdobędzie".
(4) Przywódcy więc powiedzieli do króla: "Niech umrze ten człowiek, bo naprawdę obezwładnia on ręce żołnierzy, którzy pozostali w tym mieście, i ręce całego ludu, gdy mówi do nich podobne słowa. Człowiek ten nie szuka przecież pomyślności dla tego ludu, lecz nieszczęścia!"
(5) Król Sedecjasz odrzekł: "Oto jest w waszych rękach!" Nie mógł bowiem król nic uczynić przeciw nim.
(6) Wzięli więc Jeremiasza i wtrącili go, spuszczając na linach, do cysterny Malkiasza, syna królewskiego, która się znajdowała na dziedzińcu wartowni. W cysternie zaś nie było wody, lecz błoto zanurzył się więc Jeremiasz w błocie.
(7) Skoro usłyszał Kuszyta Ebedmelek, jeden z dworzan domu królewskiego, że wrzucono Jeremiasza do cysterny — król przebywał właśnie w Bramie Beniamina —
(8) wyszedł z domu królewskiego i rzekł do króla:
(9) "Panie mój, królu! Ci ludzie postąpili źle we wszystkim, co uczynili prorokowi Jeremiaszowi, wrzucając go do cysterny. Przecież umrze z głodu w tym miejscu, zwłaszcza że nie ma już chleba w mieście!"
(10) Rozkazał król Kuszycie Ebedmelekowi: "Weź sobie stąd trzech ludzi i wyciągnij proroka Jeremiasza z cysterny, zanim umrze!"
(11) Ebedmelek zabrał ludzi ze sobą, poszedł do domu królewskiego, do szatni zapasowej, wziął stamtąd podartą odzież oraz znoszone szaty i spuścił je na linach Jeremiaszowi do cysterny.
(12) I rzekł Ebedmelek do Jeremiasza: "Podłóżże sobie podartą odzież i znoszone szaty pod pachy swoich ramion pod liny". Jeremiasz uczynił to.
(13) Wydobyli więc Jeremiasza na linach i wyciągnęli z cysterny i przebywał Jeremiasz w wartowni na dziedzińcu.
(14) Król Sedecjasz posłał, by przyprowadzono proroka Jeremiasza do niego do trzeciego wejścia domu Jahwe. Król powiedział do Jeremiasza: "Zapytam cię o jedną rzecz nie ukrywaj nic przede mną!"
(15) I rzekł Jeremiasz do Sedecjasza: "Jeżeli ci powiem, każesz mnie z pewnością zabić, jeśli zaś dam tobie radę, nie usłuchasz mnie".
(16) Przysiągł więc król Sedecjasz potajemnie Jeremiaszowi tymi słowami: "Na życie Jahwe, który nam dał to życie, nie każę cię zabić ani nie wydam cię w ręce ludzi nastających na twe życie!"
(17) Jeremiasz powiedział wtedy do Sedecjasza: "To mówi Jahwe, Bóg Zastępów, Bóg Izraela. Jeżeli dobrowolnie wyjdziesz do dowódców króla babilońskiego, uratujesz swoje życie, a miasto to nie ulegnie pożodze ognia ty zaś będziesz żył wraz ze swą rodziną.
(18) Jeżeli zaś nie wyjdziesz do dowódców króla babilońskiego, miasto to dostanie się w ręce Chaldejczyków, którzy spalą je ogniem ty zaś nie ujdziesz ich ręki".
(19) Król Sedecjasz powiedział do Jeremiasza: "Obawiam się mieszkańców Judy, którzy przeszli do Chaldejczyków, by czasem mnie nie wydano w ich ręce i by mnie nie wyszydzili".
(20) Jeremiasz jednak odrzekł: "Nie wydadzą. Posłuchaj, proszę, głosu Jahwe w sprawie, o której ci mówiłem, a wyjdzie ci to na dobre i pozostaniesz przy życiu.
(21) Jeżeli zaś odmówisz poddania się, taką scenę pokazał mi Jahwe:
(22) Oto wszystkie kobiety, jakie pozostały w domu królewskim, prowadzone do dowódców króla babilońskiego, wołają: "Zwiedli cię i otumanili twoi dobrzy przyjaciele. Nogi twoje ugrzęzły w błocie, oni zaś uciekli".
(23) Wszystkie twoje żony i twoi synowie zostaną zaprowadzeni do Chaldejczyków, a i ty nie ujdziesz ich rąk. Pochwyci cię bowiem król babiloński, a miasto to zostanie spalone ogniem".
(24) Sedecjasz zaś rzekł do Jeremiasza: "Niech nikt nie wie o tej rozmowie, a nie umrzesz!
(25) Gdy usłyszą przywódcy, że rozmawiałem z tobą, przyjdą do ciebie i rzekną: "Powiedz nam, proszę, co mówiłeś do króla? Nic nie ukrywaj przed nami, bo inaczej zabijemy cię! A co mówił król?"
(26) Wtedy powiesz im: "Przedłożyłem królowi swą prośbę, żeby mnie znów nie posłał do domu Jonatana, abym tam nie umarł"".
(27) Rzeczywiście przyszli do Jeremiasza wszyscy przywódcy, by go wypytywać. Odpowiedział im zatem ściśle według polecenia króla, tak że pozostawili go w spokoju nie rozeszła się bowiem ta sprawa.
(28) a Jeremiasz przebywał nadal w wartowni aż do dnia zdobycia Jerozolimy. 28b Gdy Jerozolima została zdobyta...

 

Księga Jeremiasza