(1) Słowo skierowane do Jeremiasza o całym narodzie judzkim w czwartym roku Joakima, syna Jozjasza, króla judzkiego to jest pierwszego roku Nabuchodonozora, króla Babilonii.
(2) Prorok Jeremiasz wypowiedział je do całego narodu judzkiego i do wszystkich mieszkańców Jerozolimy:
(3) "Począwszy od trzynastego roku Jozjasza, syna Amona, króla judzkiego, aż do dnia dzisiejszego, przez dwadzieścia trzy lata kierował Jahwe słowo do mnie, ja zaś mówiłem do was niestrudzenie, a wy nie słuchaliście.
(4) Jahwe posyłał wam wszystkie swoje sługi, proroków, bez przerwy, a wy nie słuchaliście ani nie nadstawialiście uszu, by słuchać.
(5) Słowa te brzmiały: Niech każdy porzuci swoje przewrotne postępowanie, złe uczynki, a będziecie mogli pozostać w ziemi, jaką dał Jahwe wam i waszym przodkom od dawna i na zawsze.
(6) Nie chodźcie za obcymi bogami, by im służyć i cześć oddawać ani nie pobudzajcie Jahwe do gniewu uczynkami waszych rąk, a nie sprowadzę na was nieszczęścia.
(7) Ale nie usłuchaliście Mnie wyrocznia Jahwe — pobudzając Mnie do gniewu uczynkami waszych rąk ku waszej własnej zgubie".
(8) Dlatego to mówi Jahwe Zastępów: "Ponieważ nie usłuchaliście moich słów,
(9) oto poślę, by przyprowadzić wszystkie pokolenia północy — wyrocznia Jahwe — i Nabuchodonozora, króla Babilonu, mojego sługę. Sprowadzę ich przeciw temu krajowi, przeciw jego mieszkańcom i przeciw wszystkim narodom dokoła. Wypełnię na nich klątwę, uczynię z nich przedmiot grozy, pośmiewisko i wieczną ruinę.
(10) Sprawię, że ustanie wśród nich głos wesela, głos radości, głos oblubieńca i głos oblubienicy, terkot żaren i światło lampy.
(11) Cały ten kraj zostanie spustoszony i opuszczony, a narody będą służyć królowi babilońskiemu przez siedemdziesiąt lat.
(12) A po upływie siedemdziesięciu lat ukarzę króla Babilonu i ten naród — wyrocznia Jahwe — ich grzechy i kraj babiloński zamienię go na wieczne pustkowie.
(13) Wypełnię na tym kraju wszystkie swoje słowa, które wypowiedziałem przeciw niemu: wszystko, co zostało napisane w tej księdze, co prorokował Jeremiasz przeciw wszystkim narodom.
(14) Także ich zmuszą do uległości wielkie narody i wielcy królowie, odpłacając im stosownie do ich czynów i uczynków ich rąk".
(15) To powiedział do mnie Jahwe, Bóg Izraela: "Weź z mojej ręki kubek wina tj. gniewu i daj je do picia wszystkim narodom, do których cię posyłam.
(16) Niech piją, zataczają się i szaleją przed mieczem, który poślę między nich".
(17) Wziąłem więc kubek z ręki Jahwe i napoiłem wszystkie narody, do których mnie posłał Jahwe:
(18) Jerozolimę, miasta judzkie, ich królów i przywódców, by uczynić z nich pustkowie, przedmiot grozy, pośmiewiska i przekleństwa, jak to jest dzisiaj
(19) faraona, króla egipskiego i jego sługi, jego przywódców i cały jego naród
(20) wszystkie różnorodne narody i wszystkich królów ziemi Us, wszystkich królów ziemi filistyńskiej, Aszkelon, Gazę, Ekron i to, co pozostało z Aszdodu
(21) Edom, Moab i synów Ammona,
(22) wszystkich królów Tyru i wszystkich królów Sydonu oraz wszystkich królów zamorskich wysp
(23) Dedan, Tema, Buz i wszystkich, którzy przycinają włosy na skroniach
(24) wszystkich królów Arabii i wszystkich królów różnorodnych ludów, mieszkających na pustyni
(25) wszystkich królów Zimri, wszystkich królów Elamu i wszystkich królów Medii
(26) wszystkich królów północy, bliskich i dalekich, jednych po drugich wszystkie królestwa, jakie są na powierzchni ziemi
(27) "Powiesz im: To mówi Jahwe Zastępów, Bóg Izraela: Pijcie i upijajcie się wymiotujcie i padajcie, nie mogąc powstać wobec miecza, który poślę między was.
(28) Jeżeli zaś się zdarzy, że nie będą chcieli wziąć kubka z twej ręki, by pić, powiesz im: To mówi Jahwe Zastępów: Musicie wypić!
(29) Bo oto od miasta, nad którym wzywano mojego imienia, rozpoczynam karę, a wy mielibyście pozostać nieukarani? Nie ujdziecie kary, lecz raczej miecz powołam przeciw wszystkim mieszkańcom ziemi — wyrocznia Jahwe Zastępów.
(30) Ty zaś będziesz im prorokował wszystkie te słowa i powiesz im: Jahwe grzmi z wysoka i ze swego świętego przybytku głos wydaje. Grzmi potężnie przeciw swemu pastwisku, krzyk podnosi, jak tłoczący prasę do wina. Do wszystkich mieszkańców ziemi
(31) dochodzi wrzawa, aż do krańców ziemi albowiem Jahwe prowadzi spór z narodami, pozywa przed sąd wszystko ciało5, występnych oddaje na pastwę miecza — wyrocznia Jahwe.
(32) To mówi Jahwe Zastępów: Oto nieszczęście ogarnia naród po narodzie, zrywa się wielka burza z krańców ziemi.
(33) Zabici Jahwe będą w tym dniu od krańca do krańca ziemi. Nikt nie będzie ich opłakiwał ani zbierał, ani grzebał pozostaną jako nawóz na powierzchni ziemi.
(34) Podnieście lament, pasterze, i krzyczcie! Tarzajcie się w prochu, przewodnicy trzody! Nadeszły bowiem dni waszej rzezi i padniecie jak wybrane owce.
(35) Nie ma ucieczki dla pasterzy ani ocalenia dla przewodników trzody.
(36) Rozlega się krzyk pasterzy i lament przewodników trzody, bo Jahwe pustoszy ich pastwisko.
(37) Niszczeją spokojne pastwiska od płonącego gniewu Jahwe.
(38) Lew opuścił swą kryjówkę, bo jego kraj stał się pustkowiem z powodu niszczycielskiego miecza i z powodu palącego gniewu Jahwe".

 

Księga Jeremiasza