| (1) "Biada pasterzom, którzy prowadzą do zguby i rozpraszają owce mojego pastwiska — wyrocznia Jahwe.
|
| (2) Dlatego to mówi Jahwe, Bóg Izraela, o pasterzach, którzy mają paść mój naród: Wy rozproszyliście moją trzodę, rozpędziliście i nie zatroszczyliście się o nią oto Ja się zatroszczę o nieprawość waszych uczynków — wyrocznia Jahwe.
|
| (3) Ja sam zbiorę resztę swego stada ze wszystkich krajów, do których je wypędziłem. Sprowadzę je na ich pastwisko, by miały coraz liczniejsze potomstwo.
|
| (4) Ustanowię zaś nad nimi pasterzy, by je paśli i nie będą się już więcej lękać ani trwożyć, ani trzeba będzie szukać którejkolwiek — wyrocznia Jahwe.
|
| (5) Oto nadejdą dni — wyrocznia Jahwe — kiedy wzbudzę Dawidowi Odrośl sprawiedliwą. Będzie panował jako król, postępując roztropnie, i będzie wykonywał prawo i sprawiedliwość na ziemi.
|
| (6) W jego dniach Juda dostąpi zbawienia, a Izrael będzie mieszkał bezpiecznie. To zaś będzie imię, którym go będą nazywać: "Jahwe naszą sprawiedliwością".
|
| (7) Dlatego oto nadejdą dni — wyrocznia Jahwe — kiedy nie będą już mówić: "Na życie Jahwe, który wyprowadził synów Izraela z ziemi egipskiej!"
|
| (8) lecz raczej: "Na życie Jahwe, który wyprowadził i przywrócił pokolenie domu Izraela z ziemi północnej i ze wszystkich ziem, po których ich rozproszył", tak że będą mogli mieszkać w swej ziemi".
|
| (9) O prorokach. Rozdziera się serce we mnie, wszystkie moje członki ogarnia drżenie, jestem jak człowiek pijany, jak człowiek przesycony winem — z powodu Jahwe i Jego świętych słów.
|
| (10) "Kraj bowiem przepełniony jest cudzołożnikami tak, cały kraj pogrążony jest w smutku z powodu przekleństwa, wyschły pastwiska stepowe, ich zabiegi zmierzają ku złemu, ich siłą jest nieprawość.
|
| (11) Albowiem nawet prorok, nawet kapłan postępują haniebnie, nawet w moim domu znalazłem ich nieprawość — wyrocznia Jahwe.
|
| (12) Dlatego będzie ich droga dla nich gruntem śliskim, na którym się potkną w ciemnościach i upadną. Albowiem ześlę na nich nieszczęście w roku, w którym ich nawiedzę — wyrocznia Jahwe.
|
| (13) Także wśród proroków Samarii widziałem niedorzeczność: prorokowali w imię Baala i zwodzili mój naród, Izraela.
|
| (14) A wśród proroków Jerozolimy widziałem obrzydliwość: cudzołóstwo, zatwardziałość w kłamstwie i popieranie złoczyńców, przy czym nikt się nie nawraca ze swej niegodziwości. Stali się oni wszyscy dla Mnie jakby Sodomą, a mieszkańcy ich jakby Gomorą!"
|
| (15) Dlatego to mówi Jahwe Zastępów o prorokach: "Oto dam im za pokarm piołun, a za napój wodę zatrutą. Albowiem od proroków z Jerozolimy rozeszła się niegodziwość po całym kraju".
|
| (16) To mówi Jahwe Zastępów: "Nie słuchajcie proroków, którzy wam przepowiadają wprowadzają was w błąd. Zwiastują wam urojenia swego serca, nie zaś to, co pochodzi z ust Jahwe.
|
| (17) Mówią stale tym, co uwłaczają słowu Jahwe: "Będziecie zażywać pomyślności!" Wszystkich zaś tych, co idą za popędem swego serca, zapewniają: "Nie spotka was nieszczęście!"
|
| (18) Kto bowiem stał w radzie Jahwe, widział i słyszał Jego słowo? Kto nadsłuchiwał Jego słowa i usłyszał je?
|
| (19) Oto nawałnica Jahwe, gniew powstaje, burza szaleje, spada na głowę niegodziwych.
|
| (20) Nie ustanie gniew Jahwe, dopóki nie wykona On i nie urzeczywistni zamiarów swego serca. Przy końcu dni zrozumiecie to w pełni.
|
| (21) Nie posłałem tych proroków, lecz oni biegają nie mówiłem do nich, lecz oni prorokują.
|
| (22) Gdyby stali w mojej radzie, głosiliby moje słowa mojemu narodowi i nawróciliby ich ze złej drogi oraz z przewrotnego postępowania.
|
| (23) Czy jestem Bogiem z bliska — wyrocznia Jahwe — a nie raczej Bogiem z daleka?
|
| (24) Czy może się człowiek ukryć w zakamarkach, tak bym go nie widział? — wyrocznia Jahwe. Czy nie wypełniam nieba i ziemi?
|
| (25) Słyszałem to, co mówią prorocy, którzy prorokują fałszywie w moim imieniu: "Miałem sen, miałem sen!"
|
| (26) Dokądże będzie tak w sercu proroków, przepowiadających kłamliwie i przepowiadających złudy swego własnego serca?
|
| (27) Zmierzają ku temu, by przez sny swoje, które jeden drugiemu opowiada, poszło w niepamięć moje imię u mojego ludu, podobnie jak zapomnieli mego imienia dla Baala ich przodkowie.
|
| (28) Prorok, który miałby sen, niech opowiada swój sen. Kto miałby moje słowo, niech wiernie opowiada moje słowo! Co ma wspólnego słoma z ziarnem — wyrocznia Jahwe.
|
| (29) Czy moje słowo nie jest jak ogień — wyrocznia Jahwe — czy nie jest jak młot kruszący skałę?
|
| (30) Oto dlatego się zwrócę przeciw prorokom — wyrocznia Jahwe — którzy kradną sobie nawzajem moje słowo.
|
| (31) Oto się zwrócę przeciw prorokom — wyrocznia Jahwe — którzy używają swego własnego języka, by wypowiadać wyrocznie.
|
| (32) Oto się zwrócę przeciw tym, którzy prorokują sny kłamliwe — wyrocznia Jahwe — opowiadają je i zwodzą mój lud kłamstwami i chełpliwością. Nie posłałem ich ani nie dawałem polecenia w niczym też nie są użyteczni dla tego narodu — wyrocznia Jahwe.
|
| (33) A jeśli ten naród albo prorok, albo kapłan cię zapyta: "Jakie jest brzemię Jahwe?" odpowiesz im: "Wy jesteście brzemieniem, bo odrzuciłem was" — wyrocznia Jahwe.
|
| (34) A proroka, kapłana czy lud — ktokolwiek powie "brzemię Jahwe", ukarzę wraz z jego domem.
|
| (35) Tak będziecie mówić każdy do swego przyjaciela i każdy do swego brata: "Co odpowiedział Jahwe?" lub: "Co mówił Jahwe?"
|
| (36) Nie wspominajcie już więcej "brzemienia Jahwe", inaczej bowiem stanie się mówiącemu brzemieniem jego własne słowo, gdyż odwróciliście sens słów Boga żywego, Jahwe Zastępów, Boga naszego.
|
| (37) Tak należy mówić do proroka: "Co odpowiedział tobie Jahwe?" lub: "Co mówił Jahwe?"
|
| (38) Jeślibyście mimo to mówili "brzemię Jahwe", to wtedy tak mówi Jahwe: Ponieważ używacie tego wyrażenia "brzemię Jahwe", mimo że wam zakazałem mówić "brzemię Jahwe
|
| (39) dlatego podniosę was zupełnie i wyrzucę sprzed mojego oblicza, was i miasto, które dałem wam i waszym przodkom.
|
| (40) Okryję was wieczną niesławą, wieczną hańbą, która nigdy nie ulegnie zapomnieniu".
|
