| (1) Jahwe oznajmił mi następujące słowo:
|
| (2) "Nie weźmiesz sobie żony i nie będziesz miał na tym miejscu ani synów, ani córek.
|
| (3) To bowiem mówi Jahwe o synach i o córkach, które się narodzą na tym miejscu, i o matkach, które je porodzą, i o ojcach, którzy im będą dawać życie w tym kraju:
|
| (4) Pomrą od różnych śmiertelnych chorób, nie będą opłakiwani ani pochowani będą służyć za nawóz na polu. Wyginą od miecza i głodu, a zwłoki ich staną się żerem ptaków powietrznych i lądowych zwierząt.
|
| (5) Bo to mówi Jahwe: Nie wchodź do domu żałoby, nie chodź opłakiwać i żałować ich, bo zawiesiłem swoją przychylność dla tego narodu — wyrocznia Jahwe — cofnąłem łaskę i miłosierdzie.
|
| (6) Pomrą wielcy i mali w tym kraju, nie będą pogrzebani i nikt nie będzie ich opłakiwał, nikt nie uczyni za nich nacięć ani się ostrzyże.
|
| (7) Nikt nie będzie łamał chleba dla okrytego żałobą, by go pocieszyć po zmarłym, ani też nie dadzą mu do picia kielicha pocieszenia za jego ojca i matkę.
|
| (8) Nie wchodź też do domu, gdzie się odbywa uczta, by zasiąść z nimi do jedzenia i picia.
|
| (9) Bo to mówi Jahwe Zastępów, Bóg Izraela: Oto sprawię, że ustanie na tym miejscu, na waszych oczach i w waszych dniach głos wesela, głos radości, głos oblubieńca i głos oblubienicy.
|
| (10) A gdy ogłosisz temu ludowi wszystkie te słowa, powiedzą ci: "Dlaczego Jahwe zapowiedział przeciw nam te wszystkie wielkie nieszczęścia? Na czym polega nasz występek i nasz grzech, który popełniliśmy przeciw naszemu Bogu Jahwe?"
|
| (11) Wtedy powiesz im: "Na tym, że przodkowie wasi opuścili Mnie — wyrocznia Jahwe — i poszli za obcymi bóstwami, służyli im i oddawali cześć, a ode Mnie odeszli i nie zachowywali mojego Prawa.
|
| (12) Wy zaś postępowaliście gorzej niż wasi przodkowie. Oto każdy z was idzie za popędem swego przewrotnego serca, odmawiając Mi posłuszeństwa.
|
| (13) Wyrzucę was więc z tego kraju do ziemi, której nie znacie wy ani przodkowie wasi. Tam mogą służyć obcym bogom dniem i nocą, gdyż nie mam dla was przebaczenia.
|
| (14) Dlatego oto nadejdą dni — wyrocznia Jahwe — kiedy nie będą już mówić: "Na Jahwe żyjącego, który wyprowadził synów Izraela z ziemi egipskiej
|
| (15) lecz raczej "na Jahwe żyjącego, który wyprowadził synów Izraela z ziemi północnej i ze wszystkich ziem, po których ich rozproszył". I sprowadzę ich znów do ziemi, którą dałem ich przodkom.
|
| (16) Oto posyłam po wielu rybaków — wyrocznia Jahwe — by ich wyłowili, a następnie poślę wielu myśliwych, by polowali na nich ze wszystkich gór i ze wszystkich pagórków, i ze wszystkich rozpadlin skalnych.
|
| (17) Albowiem oczy moje patrzą na wszystkie ich drogi nie mogą się skryć przede Mną i nie może się ukryć ich nieprawość przed moimi oczami.
|
| (18) Odpłacę im przede wszystkim w dwójnasób za nieprawość i ich grzech, za to, że zbezcześcili moją ziemię trupami swoich bałwanów i napełnili swoimi obrzydliwościami moje dziedzictwo".
|
| (19) Jahwe moją siłą, moją twierdzą, moją ucieczką w dniu ucisku. Do Ciebie przyjdą narody z krańców ziemi i powiedzą: "Przodkowie nasi odziedziczyli tylko kłamstwo — nicość pozbawioną jakiejkolwiek mocy".
|
| (20) Czy może człowiek uczynić sobie bogów? To przecież wcale nie są bogowie!
|
| (21) "Dlatego też pokażę im, tym razem dam im poznać moją rękę i moją siłę i zrozumieją, że moje imię Jahwe!"
|
