| (1) To powiedział mi Jahwe: "Idź i kup sobie lniany pas i włóż go sobie na biodra, ale nie kładź go do wody".
|
| (2) I kupiłem pas zgodnie z rozkazem Jahwe i włożyłem go sobie na biodra.
|
| (3) Po raz drugi otrzymałem polecenie Jahwe:
|
| (4) "Weź pas, który kupiłeś, a który nosisz na swych biodrach, wstań i idź nad Eufrat i schowaj go tam w rozpadlinie skały".
|
| (5) Poszedłem i ukryłem go nad Eufratem, jak mi rozkazał Jahwe.
|
| (6) Po upływie wielu dni rzekł do mnie Jahwe: "Wstań i idź nad Eufrat i zabierz stamtąd pas, który ci kazałem ukryć".
|
| (7) I poszedłem nad Eufrat, odszukałem i wyciągnąłem pas z miejsca, w którym go ukryłem, a oto pas zbutwiał i nie nadał się do niczego.
|
| (8) I skierował Jahwe do mnie następujące słowo:
|
| (9) "To mówi Jahwe: Tak oto zniszczę pychę Judy i bezgraniczną pychę Jerozolimy.
|
| (10) Przewrotny ten naród odmawia posłuszeństwa moim słowom, postępując według swego zatwardziałego serca ugania się za obcymi bogami, by im służyć i oddawać cześć — niech więc się stanie jak ten pas, który nie nadaje się do niczego.
|
| (11) Albowiem jak przylega pas do bioder mężczyzny, tak przygarnąłem do siebie cały dom Izraela i cały dom Judy — wyrocznia Jahwe- by były dla Mnie narodem, moją sławą, moim zaszczytem i moją dumą.
|
| (12) Powiesz im: "To mówi Jahwe, Bóg Izraela: Każdy dzban można napełnić winem". A jeśli ci odpowiedzą: "Czyż nie wiemy, że każdy dzban można napełnić winem"?
|
| (13) powiesz im: "To mówi Jahwe: Oto napełnię pijaństwem wszystkich mieszkańców tego kraju, królów zasiadających na tronie Dawida, kapłanów, proroków oraz wszystkich mieszkańców Jerozolimy
|
| (14) i porozbijam ich jednych o drugich, ojców wraz z synami — wyrocznia Jahwe — bezwzględnie, bez litości i bez miłosierdzia wyniszczę ich".
|
| (15) Słuchajcie i uważajcie bacznie, nie unoście się pychą, bo Jahwe przemówił.
|
| (16) Oddajcie chwałę Jahwe, Bogu waszemu, zanim ciemności nastaną i zanim potykać się będą wasze nogi w mrocznych górach. Wyczekujecie światła, lecz On je zamieni w ciemności, rozprzestrzeni mroki.
|
| (17) Jeżeli zaś tego nie posłuchacie, będę potajemnie płakał nad waszą pychą. Będę płakał nieustannie i zamienią się w potoki łez moje oczy, bo trzoda Jahwe idzie w niewolę.
|
| (18) "Powiedz do króla i królowej: Usiądźcie zupełnie nisko, albowiem spadła z waszych głów korona chwały!
|
| (19) Miasta Negebu zamknięto i nie ma nikogo, kto by je otworzył. Cały Juda poszedł w niewolę, w niewolę poszedł doszczętnie.
|
| (20) Podnieś oczy i patrz na przybywających z północy. Gdzie jest trzoda powierzona tobie, twoje wspaniałe owce?
|
| (21) Co powiesz, gdy cię nawiedzą ci, których ty przyzwyczaiłeś do siebie jako najbliższych przyjaciół? Czy nie ogarną cię boleści jak rodzącą kobietę?
|
| (22) A jeżeli pomyślisz sobie: "Dlaczego to mnie spotkało?" Dla licznych twoich grzechów zostały odkryte poły twej szaty, obnażone twe pięty.
|
| (23) Czy Etiopczyk może zmienić swoją skórę, a lampart swoje pręgi? Tak samo czy możecie czynić dobrze, wy, którzyście się nauczyli postępować przewrotnie?
|
| (24) Rozproszę was więc jak plewy ulatujące na podmuch wiatru pustynnego.
|
| (25) Taki jest twój los, zapłata ode Mnie za twój bunt — wyrocznia Jahwe — za to, że o Mnie zapomniałaś, a zaufałaś Kłamstwu.
|
| (26) Ja również odchylę poły twej szaty aż do twej twarzy, tak że widoczna będzie twoja hańba.
|
| (27) Ach, twoje cudzołóstwa i twoje rżenie, twoja haniebna rozwiązłość! Na wyżynach i na polach widziałem twoje obrzydliwości. Biada tobie, Jerozolimo, iż nie poddajesz się oczyszczeniu! Dokądże jeszcze?"
|
