| (1) Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto nie wchodzi do owczarni przez bramę, ale wdziera się inną drogą, ten jest złodziejem i rozbójnikiem.
|
| (2) Kto jednak wchodzi przez bramę, jest pasterzem owiec.
|
| (3) Temu otwiera odźwierny, a owce słuchają jego głosu woła on swoje owce po imieniu i wyprowadza je.
|
| (4) A kiedy wszystkie wyprowadzi, staje na ich czele, a owce postępują za nim, ponieważ głos jego znają.
|
| (5) Natomiast za obcym nie pójdą, lecz będą uciekać od niego, bo nie znają głosu obcych".
|
| (6) Tę przypowieść opowiedział im Jezus, lecz oni nie pojęli znaczenia tego, co im mówił.
|
| (7) Powtórnie więc powiedział do nich Jezus: "Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Ja jestem bramą owiec.
|
| (8) Wszyscy, którzy przyszli przede Mną, są złodziejami i rozbójnikami, a nie posłuchały ich owce.
|
| (9) Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony — wejdzie i wyjdzie, i znajdzie paszę.
|
| (10) Złodziej przychodzi tylko po to, aby kraść, zabijać i niszczyć. Ja przyszedłem po to, aby [owce] miały życie i miały je w obfitości.
|
| (11) Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce.
|
| (12) Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka — a wilk je porywa i rozprasza —
|
| (13) a to dlatego, że jest najemnikiem i nie troszczy się o owce.
|
| (14) Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają,
|
| (15) podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce.
|
| (16) Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz.
|
| (17) Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo ja życie moje oddaję, aby je [potem] znów odzyskać.
|
| (18) Nikt Mi go nie zabiera, lecz Ja od siebie je oddaję. Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać. Taki nakaz otrzymałem od mojego Ojca". —
|
| (19) I znowu nastąpiło rozdwojenie między Żydami z powodu tych słów.
|
| (20) Wielu spośród nich mówiło: "On jest opętany przez złego ducha i odchodzi od zmysłów. Czemu go słuchacie?"
|
| (21) Inni mówili: "To nie są słowa opętanego. Czyż zły duch może otworzyć oczy niewidomych?"
|
| (22) Obchodzono wtedy w Jerozolimie Uroczystość Poświęcenia Świątyni. Było to w zimie.
|
| (23) Jezus przechadzał się w świątyni, w portyku Salomona.
|
| (24) Otoczyli Go Żydzi i mówili do Niego: "Dokąd będziesz nas trzymał w niepewności? Jeśli Ty jesteś Mesjaszem, powiedz nam otwarcie".
|
| (25) Rzeki do nich Jezus: "Po-wiedziałem wam, a nie wierzycie. Czyny, których dokonuję w imię mojego Ojca, świadczą o Mnie.
|
| (26) Ale wy nie wierzycie, bo nie jesteście z moich owiec.
|
| (27) Moje owce słuchają mego głosu, a Ja je znam. Idą one za Mną
|
| (28) i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki.
|
| (29) Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca.
|
| (30) Ja i Ojciec jedno jesteśmy".
|
| (31) I znowu Żydzi porwali kamienie, aby Go ukamienować.
|
| (32) Odpowiedział im Jezus: "Ukazałem wam wiele dobrych czynów pochodzących od Ojca. Za który z tych czynów chcecie mnie ukamienować?"
|
| (33) Odpowiedzieli Mu Żydzi: "Nie chcemy Cię kamienować za dobry czyn, ale za bluźnierstwo, za to, że Ty będąc człowiekiem uważasz siebie za Boga".
|
| (34) Odpowiedział im Jezus: "Czyż nie napisano w waszym Prawie: Ja rzekłem: Bogami jesteście?
|
| (35) Jeżeli [Pismo] nazywa bogami tych, do których skierowano słowo Boże — a Pisma nie można odrzucić —
|
| (36) to jakżeż wy o Tym, którego Ojciec poświęcił i posłał na świat, mówicie: "Bluźnisz", dlatego że powiedziałem: Jestem Synem Bożym?
|
| (37) Jeżeli nie dokonuję dzieł mojego Ojca, to Mi nie wierzcie.
|
| (38) Jeżeli jednak dokonuję, to choćbyście Mnie nie wierzyli, wierzcie moim dziełom, abyście poznali i wiedzieli, że Ojciec jest we Mnie, a Ja w Ojcu".
|
| (39) I znowu starali się Go pojmać, ale On uszedł z ich rąk.
|
| (40) I powtórnie udał się za Jordan, na miejsce, gdzie Jan poprzednio udzielał chrztu, i tam przebywał.
|
| (41) Wielu przybyło do Niego, mówiąc, iż Jan wprawdzie nie uczynił żadnego znaku, ale że wszystko, co Jan o Nim powiedział, było prawdą.
|
| (42) I wielu tam w Niego uwierzyło.
|
