| (1) Jahwe powiedział do mnie: "Weź sobie wielką tabliczkę i napisz na niej zwykłymi literami: Maher-Szalal-Chasz-Baz.
|
| (2) Następnie znajdź mi świadków godnych zaufania: kapłana Uriasza i Zachariasza, syna Jeberekiasza". —
|
| (3) Zbliżyłem się też do prorokini. Ona poczęła i porodziła syna. I rzekł mi Jahwe: "Nazwij go imieniem Maher-Szalal-Chasz-Baz,
|
| (4) bo zanim chłopiec nauczy się wymawiać "tata" i "mama", zaniosą bogactwa Damaszku i łupy z Samarii przed króla asyryjskiego".
|
| (5) Ponownie Jahwe przemówił do mnie tymi słowami:
|
| (6) "Ponieważ lud ten wzgardził wodą Siloe, co płynie łagodnie, a drży przed Resinem i przed synem Remaliasza,
|
| (7) dlatego: Oto Pan sprawia, że wzbierają przeciw niemu wody Rzeki gwałtowne i obfite — król asyryjski i cała jego chwała — i wtargną do wszystkich jej łożysk, i przekroczą wszystkie jej stronie brzegi
|
| (8) i wedrą się do Judy, zatopią i przeleją się, aż sięgną po szyję. Jej skrzydła będą rozpostarte na całą szerokość twej ziemi, o Emmanuelu!"
|
| (9) Dowiedzcie się, ludy, iż będziecie zgniecione! Wszystkie krańce ziemi, słuchajcie: Przypaszcie broń, będziecie zgniecione! Przypaszcie broń, będziecie zgniecione!
|
| (10) Opracujcie plan, a będzie udaremniony. Wydajcie odezwę, a nie nabierze mocy, albowiem z nami Bóg.
|
| (11) Zaiste, tak wyrzekł Jahwe do mnie, gdy Jego ręka mocno mnie ujęła, by mnie odwrócić od postępowania drogą tego ludu, mianowicie:
|
| (12) "Nie nazywajcie spiskiem wszystkiego, co ten lud nazywa spiskiem i nie lękajcie się, czego on się lęka, ani się nie bójcie".
|
| (13) Jahwe Zastępów — Jego za Świętego miejcie On jest Tym, którego się lękać macie i który was winien bojaźnią przejmować.
|
| (14) On będzie kamieniem obrazy i skałą potknięcia się dla obu domów Izraela pułapką i sidłem dla mieszkańców Jeruzalem.
|
| (15) Wielu z nich się potknie, upadnie i rozbije, będą usidleni i w niewolę wzięci.
|
| (16) Zamykam świadectwo i pieczętuję pouczenie wśród moich uczniów.
|
| (17) Oczekuję Jahwe, który ukrywa swe oblicze przed domem Jakuba, i w Nim pokładam nadzieję.
|
| (18) Oto ja i dzieci moje, które mi dał Jahwe, stanowimy cudowne znaki w Izraelu od Jahwe Zastępów, co na górze Syjonu przebywa.
|
| (19) Gdy zaś wam powiedzą: "Radźcie się wywoływaczy duchów i wróżbitów, którzy świszcząc szepcą i mruczą [zaklęcia], czyż lud nie powinien radzić się swoich bogów? Czy nie powinien pytać umarłych o los żywych?" —
|
| (20) "Do objawienia i do świadectwa!" Jeśli nie będą mówić zgodnie z tym hasłem, to nie ma dla nich jutrzenki.
|
| (21) A będzie się on błąkał w kraju uciśniony i wygłodzony a kiedy zazna głodu i wpadnie we wściekłość, zacznie przeklinać swego króla i swego Boga |
| (22) potem popatrzy na ziemię a oto tylko utrapienie i ciemności, i przygniatająca noc! Ale mrok będzie rozpędzony.
|
| (23) a Bo nie [zawsze] będzie miał ciemności ten kraj, który cierpi ucisk. 23b w dawniejszych czasach upokorzył [Pan] krainę Zabulona i krainę Neftalego, za to w przyszłości chwałą okryje drogę do morza wiodącą przez Jordan, krainę pogańską.
|
