| (1) Za czasów Achaza, syna Jotama, syna Ozjasza, króla Judy, wyruszył Resin, król Syrii, z Pekachem, synem Remaliasza, królem Izraela, przeciw Jerozolimie, aby z nią toczyć wojnę, ale nie mógł jej zdobyć.
|
| (2) I przyniesiono tę wiadomość do domu Dawida: "Syria stanęła obozem w Efraimie!" Wówczas zadrżało serce króla i serce ludu jego, jak drżą drzewa w lesie od wichru.
|
| (3) Jahwe zaś rzekł do Izajasza: "Wyjdźże naprzeciw Achaza, ty i twój synek, Szear-Jaszub , na koniec kanału Wyższej Sadzawki, na drogę Pola Folusznika,
|
| (4) i powiesz do niego: "Uważaj, bądź spokojny, nie bój się!... Niech twoje serce nie słabnie z powodu tych dwóch oto niedopałków dymiących głowni, z powodu zaciekłości Resina, Syryjczyków i syna Remaliasza:
|
| (5) dlatego że Syryjczycy, Efraim i syn Remaliasza postanowili twą zgubę, mówiąc:
|
| (6) Wtargnijmy do Judei, przeraźmy ją i podbijmy dla siebie, a królem nad nią ustanowimy syna Tabeela!
|
| (7) Tak mówi Pan, Jahwe: Nic z tego — nie stanie się tak!
|
| (8) a Bo stolicą Syrii jest Damaszek, a głową Damaszku Resin 8b ale jeszcze sześćdziesiąt pięć lat, a Efraim zdruzgotany przestanie być narodem.
|
| (9) a i stolicą Efraima jest Samaria, a głową Samarii syn Remaliasza 9bJeżeli nie uwierzycie, nie ostoicie się".
|
| (10) I znowu Jahwe przemówił do Achaza tymi słowami:
|
| (11) "Proś dla siebie o znak od Twego Boga, Jahwe, czy to głęboko w Szeolu, czy to wysoko w górze".
|
| (12) Lecz Achaz odpowiedział: "Nie będę prosił i nie będę wystawiał Jahwe na próbę".
|
| (13) Wtedy rzekł [Izajasz]: "Słuchajcie więc, domu Dawidowy: Czyż mało wam naprzykrzać się ludziom, iż naprzykrzacie się także mojemu Bogu?
|
| (14) Dlatego Pan sam da wam znak: Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwie Go imieniem Emmanuel.
|
| (15) Śmietanę i miód spożywać będzie, aż się nauczy odrzucać zło, a wybierać dobro.
|
| (16) Bo zanim Chłopiec będzie umiał odrzucać zło, a wybierać dobro, zostanie opuszczona kraina, której dwóch królów ty się uląkłeś.
|
| (17) Jahwe sprowadzi na ciebie i na twój lud, i na dom twego ojca czasy, jakich nie było od chwili odpadnięcia Efraima od Judy.
|
| (18) W owym dniu zagwiżdże Jahwe na muchy przy końcu odnóg nilowych w Egipcie i na pszczoły w ziemi asyryjskiej.
|
| (19) I przylecą, i wszystkie razem obsiada parowy potoków i rozpadliny skalne, każdy krzak kolczasty i wszystkie pastwiska.
|
| (20) W owym dniu ogoli Pan brzytwą, wynajętą za Rzeką, głowę i włosy na nogach, także i brodę obetnie.
|
| (21) W owym dniu każdy będzie hodował sztukę bydła i dwie owce,
|
| (22) a dzięki obfitemu udojowi mleka będzie jadł śmietanę. Zaiste, śmietanę i miód jeść będzie każdy pozostały w kraju.
|
| (23) W owym dniu wszelki obszar, tam gdzie jest tysiąc winnych szczepów wartości tysiąca syklów srebrnych, będzie pastwą głogu i cierni.
|
| (24) Ze strzałami i z łukiem wejdzie tam [myśliwy], bo cała ziemia będzie [pokryta] głogiem i cierniami.
|
| (25) A we wszystkie góry, które się uprawiało motyką, nikt się nie zapuści, bojąc się głogu i cierni posłużą one na wygon dla wołów i do deptania przez trzodę".
|
