| (1) Słuchajcie tego, o domu Jakuba, którzy nosicie imię Izraela i którzy pochodzicie z nasienia Judy. Wy, którzy przysięgacie na imię Jahwe i wysławiacie Boga Izraela, lecz bez szczerości i bez rzetelności.
|
| (2) Bo bierzecie imię od Miasta Świętego i opieracie się na Bogu Izraela, którego imię jest Jahwe Zastępów5.
|
| (3) Oznajmiłem od dawna minione wydarzenia, z moich ust one wyszły i ogłosiłem je w jednej chwili zacząłem działać i spełniły się.
|
| (4) Ponieważ wiedziałem, że jesteś uparty i kark twój jest drągiem z żelaza, a twoje czoło miedziane,
|
| (5) przeto zapowiedziałem ci naprzód, ogłosiłem ci przyszłość, zanim nadeszła, żebyś nie mówił: "Mój bożek to sprawił, moja rzeźba, mój posąg zarządził".
|
| (6) Tyś słyszał i widział to wszystko czy więc ty tego nie przyznasz? Od tej chwili ogłaszam ci rzeczy nowe, tajemne i tobie nieznane.
|
| (7) Dopiero co zostały stworzone, a nie od dawna i przed dniem dzisiejszym nie słyszałeś o nich, żebyś nie mówił: "Właśnie je znałem".
|
| (8) Wcale nie słyszałeś ani nie wiedziałeś, ani twe ucho nie było przedtem otwarte, bo wiedziałem, jak bardzo jesteś wiarołomny i że od powicia zwą cię buntownikiem.
|
| (9) Przez wzgląd na moje imię powstrzymam oburzenie i pohamuję się przez wzgląd na moją chwałę, ażeby cię nie zatracić.
|
| (10) Oto jak srebro przetopiłem cię ogniem i wypróbowałem cię w piecu utrapienia.
|
| (11) Przez wzgląd na Mnie, na Mnie samego, tak postępuję, bo jakże mogę być znieważony? Chwały mojej nie oddam innemu.
|
| (12) Słuchaj mnie, Jakubie, Izraelu, którego wezwałem: Ja sam, Ja jestem pierwszy i Ja również ostatni.
|
| (13) Moja to ręka założyła ziemię i moja prawica rozciągnęła niebo. Gdy na nie zawołam, stawią się natychmiast.
|
| (14) Zbierzcie się wy wszyscy i słuchajcie: Kto z nich przepowiedział te rzeczy? Ulubieniec Jahwe spełni Jego wolę co do Babilonu i jego plemienia — Chaldejczyków.
|
| (15) To Ja, Ja mówiłem i Ja go powołałem przywiodłem go i poszczęściłem jego drodze.
|
| (16) Zbliżcie się ku Mnie, słuchajcie tego: Ja nie w skrytości mówiłem od początku odkąd się to spełniało, tam byłem. "[Tak] więc teraz Pan, Jahwe, posłał mnie ze swoim Duchem".
|
| (17) Tak mówi Jahwe, twój Odkupiciel, Święty Izraela: "Jam jest Jahwe, twój Bóg, pouczający cię w tym, co pożyteczne, kierujący tobą na drodze, którą kroczysz.
|
| (18) O gdybyś zważał na me przykazania, stałby się twój pokój jak rzeka, a sprawiedliwość twoja jak morskie fale.
|
| (19) Twoje potomstwo byłoby jak piasek, i jak jego ziarnka twoje latorośle. Nigdy by nie usunięto ani wymazano twego imienia sprzed mego oblicza!"
|
| (20) Wychodźcie z Babilonu, uciekajcie z Chaldei! Wśród okrzyków wesela zwiastujcie to i głoście! Rozgłaszajcie aż po krańce ziemi! Mówcie: "Jahwe wykupił swego sługę Jakuba!"
|
| (21) Nie czuli pragnienia, gdy ich wiódł przez pustynię zdrojom ze skały kazał dla nich trysnąć: rozłupał skałę, wypłynęła woda.
|
| (22) Nie ma pokoju dla bezbożnych — mówi Jahwe.
|
