| (1) Teraz więc słuchaj, Jakubie, mój sługo, Izraelu, którego wybrałem!
|
| (2) Tak mówi Jahwe, twój sprawca, twój twórca od narodzenia, twój wspomożyciel: "Nie bój się, sługo mój, Jakubie, Jeszurun, którego wybrałem.
|
| (3) Bo rozleję wody po spragnionej glebie i zdroje po wyschniętej ziemi. Przeleję ducha mego na twoje plemię i błogosławieństwo moje na twych potomków.
|
| (4) Wyrastać będą jak trawa wśród wody, jak topole nad bieżącymi wodami.
|
| (5) Jeden powie: "Należę do Jahwe", a drugi się nazwie imieniem Jakuba, inny zaś napisze na swej ręce: "Jahwe" i otrzyma imię Izrael".
|
| (6) Tak mówi Jahwe, Król Izraela i Odkupiciel jego, Jahwe Zastępów: "Ja jestem pierwszy i Ja ostatni i nie ma poza Mną boga!
|
| (7) Któż jest do Mnie podobny? — Niech woła, niech to ogłosi i niech Mi dowiedzie! Kto przepowiedział przyszłość od wieków i to, co ma nadejść, niech Nam obwieści!
|
| (8) Nie lękajcie się ani nie przerażajcie! Czyż nie przepowiedziałem z dawna i nie oznajmiłem? Wy jesteście moimi świadkami: Czv jest jaki bóg oprócz Mnie ? Albo jaka Skała? — Ja nie znam takiego!"
|
| (9) Wszyscy rzeźbiarze bożków są niczym dzieła ich ulubione na nic się nie zdadzą |
| (10) Kto rzeźbi bożka i odlewa posąg, żeby nie mieć pożytku ?
|
| (11) Oto wszyscy czciciele tego bożka zawstydzą się jego wytwórcy sami są ludźmi. Wszyscy oni niechaj się zbiorą i niech staną! Razem się przestraszą i wstydem okryją.
|
| (12) Wykonawca posągu urabia żelazo na rozżarzonych węglach i młotami nadaje mu kształty wykańcza je swoim silnym ramieniem |
| (13) Rzeźbiarz robi pomiary na drzewie, kreśli rylcem kształt, obrabia je dłutami i stawia znaki cyrklem wydobywa z niego kształty ludzkie na podobieństwo pięknej postaci człowieka, aby pozostawał w domu.
|
| (14) Narąbał sobie drzewa cedrowego, wziął drzewa cyprysowego i dębowego — a upatrzył je sobie między drzewami w lesie — zasadził jesion, któremu ulewa zapewnia wzrost.
|
| (15) [To wszystko] służy człowiekowi na opał: część z nich bierze na ogrzewanie, część na rozpalenie ognia do pieczenia chleba, na koniec z reszty wykonuje boga, przed którym pada na twarz, wyrabia rzeźbę, przed którą wybija pokłony.
|
| (16) Jedną połowę spala w ogniu i na rozżarzonych węglach piecze mięso potem zajada pieczeń i się nasyca. Ponadto grzeje się i mówi: "Hej! Ale się zagrzałem i korzystam ze światła!"
|
| (17) Z tego zaś, co zostanie, czyni swego boga, bożyszcze swoje, któremu oddaje pokłon i pada na twarz, i modli się, mówiąc: "Ratuj mnie, boś ty bogiem moim!"
|
| (18) [Tacy] nie mają świadomości ani zrozumienia, gdyż [mgłą] przesłonięte są ich oczy, tak iż nie widzą, i serca ich, tak iż nie rozumieją.
|
| (19) Taki się nie zastanawia nie ma wiedzy ani zrozumienia, żeby sobie powiedzieć: "Jedną połowę spaliłem w ogniu, nawet chleb upiekłem na rozżarzonych węglach, i upiekłem mięso, które zajadam, a z reszty zrobię rzecz obrzydliwą! Będę oddawał pokłon kawałkowi drzewa!"
|
| (20) Taki się karmi popiołem zwiedzione serce wprowadziło go w błąd. On nie może ocalić swej duszy i powiedzieć: "Czyż nie jest fałszem to, co trzymam w ręku?"
|
| (21) Pamiętaj o tych rzeczach, Jakubie, i żeś sługą moim, Izraelu! Ukształtowałem ciebie, jesteś moim sługą. Izraelu, nie pójdziesz u Mnie w niepamięć!
|
| (22) Usunąłem twe grzechy jak chmurę i twoje wykroczenia jak obłok. Powróć do Mnie, bom cię odkupił!
|
| (23) Wznoście okrzyki, niebiosa, bo Jahwe zaczął działać! Wykrzykujcie, podziemne krainy! Góry, zabrzmijcie okrzykami, i ty, lesie, z każdym twoim drzewem! Bo Jahwe odkupił Jakuba i chwałę swą okazał w Izraelu.
|
| (24) Tak mówi Jahwe, twój Odkupiciel, Twórca twój jeszcze w łonie matki: "Jam jest Jahwe, uczyniłem wszystko, sam rozpiąłem niebiosa, rozpostarłem ziemię a któż był ze Mną?
|
| (25) Jam jest ten, który niweczy znaki wróżów i wykazuje głupotę wieszczków, wstecz odrzuca mędrców i wiedzę ich czyni głupstwem,
|
| (26) potwierdza mowę swojego sługi i spełnia radę swoich wysłanników. To Ja mówię Jeruzalem: Będziesz zaludnione, i miastom judzkim: Będziecie odbudowane. Ja podniosę je z ruin.
|
| (27) To Ja mówię otchłani wód: Wyschnij! i wysuszam twoje rzeki.
|
| (28) Ja mówię o Cyrusie: Mój pasterz, i spełni on wszystkie moje pragnienia, mówiąc do Jeruzalem: Niech cię odbudują, i do świątyni: Wznieś się z fundamentów!"
|
