| (1) Ale teraz tak mówi Jahwe, Stworzyciel twój, Jakubie, i Twórca twój, o Izraelu: Nie lękaj się, bo cię wykupiłem, wezwałem cię po imieniu tyś moim!
|
| (2) Gdy pójdziesz przez wody, Ja będę z tobą, i gdy przez rzeki, nie zatopią ciebie. Gdy pójdziesz przez ogień, nie spalisz się, i nie strawi cię płomień.
|
| (3) Albowiem Ja jestem Jahwe, twój Bóg, Święty, Izraela, twój Zbawca. Daję Egipt jako twój okup, Kusz i Sabę w zamian za ciebie.
|
| (4) Ponieważ drogi jesteś w moich oczach, nabrałeś wartości i Ja cię miłuję, przeto daję ludzi za ciebie i narody za życie twoje.
|
| (5) Nie lękaj się, bo jestem z tobą. Przywiodę ze Wschodu twe plemię i z Zachodu cię pozbieram.
|
| (6) Północy powiem: "Oddaj!" i Południowi: "Nie zatrzymuj!" Przywiedź moich synów z daleka i córki moje z krańców ziemi.
|
| (7) Wszystkich, którzy noszą me imię i których stworzyłem dla mojej chwały, ukształtowałem ich i moim są dziełem.
|
| (8) Wyprowadź lud ślepy, choć mający oczy, i głuchy, choć obdarzony uszami.
|
| (9) Niech wszystkie ludy zbiorą się razem i niech się zgromadzą narody. Który z nich może to ogłosić i oznajmić nam minione rzeczy? Niech postawią swych świadków na usprawiedliwienie, aby ich słuchano i przytaknięto: "To prawda!"
|
| (10) Wy jesteście moimi świadkami — wyrocznia Jahwe — i moimi sługami, których wybrałem, abyście mogli poznać i uwierzyć Mi, oraz zrozumieć, że tylko Ja istnieję. Boga utworzonego przede Mną nie było ani po Mnie nie będzie.
|
| (11) Ja, Jahwe, tylko Ja istnieję i poza Mną nie ma żadnego zbawcy.
|
| (12) To Ja zapowiedziałem, wyzwoliłem i obwieściłem, a nie ktoś obcy wśród was. Wy jesteście świadkami moimi — wyrocznia Jahwe — że Ja jestem Bogiem,
|
| (13) owszem, od wieczności nim jestem. I nikt się nie wymknie z mej ręki. Któż może zmienić to, co Ja zdziałam?
|
| (14) Tak mówi Jahwe, wasz Odkupiciel, Święty Izraela: "Ze względu na was posłałem do Babilonu [zdobywcę]: i sprawię, że opadną wszystkie zawory więzień, a Chaldejczycy wybuchną biadaniem.
|
| (15) Ja jestem Jahwe, wasz Święty, Stworzyciel Izraela, wasz Król!"
|
| (16) Tak mówi Jahwe, który otworzył drogę przez morze i ścieżkę przez potężne wody
|
| (17) który wiódł na wyprawę wozy i konie, także i potężne wojsko upadli, już nie powstaną, zgaśli, jak knotek zostali zdmuchnięci.
|
| (18) Nie wspominajcie wydarzeń minionych, nie roztrząsajcie w myśli dawnych rzeczy.
|
| (19) Oto Ja dokonuję rzeczy nowej: pojawia się właśnie. Czyż jej nie poznajecie? Otworzę też drogę na pustyni, ścieżyny na pustkowiu.
|
| (20) Sławić Mnie będą zwierzęta polne, szakale i strusie, gdyż na pustyni dostarczę wody i rzek na pustkowiu, aby napoić mój lud wybrany.
|
| (21) Lud ten, który Sobie utworzyłem, opowiadać będzie moją chwałę.
|
| (22) Lecz ty, Jakubie, nie wzywałeś Mnie, bo się Mną znudziłeś, Izraelu.
|
| (23) Nie przyniosłeś Mi baranka na całopalenie ani Mnie nie uczciłeś krwawymi ofiarami. Nie zmuszałem cię do ofiary niekrwawej ani cię nie trudziłem ofiarą kadzidła.
|
| (24) Nie kupiłeś Mi wonnej trzciny za pieniądze ani Mnie nie upoiłeś tłuszczem twoich ofiar. Raczej Mi przykrość zadałeś twoimi grzechami, występkami twoimi Mnie zamęczasz.
|
| (25) Ja, właśnie Ja przekreślam twe przestępstwa i nie wspominam twych grzechów.
|
| (26) Obudź Mą pamięć, rozprawmy się wspólnie, mów ty, ażeby się usprawiedliwić.
|
| (27) Zgrzeszył twój pierwszy ojciec, pośrednicy twoi wykroczyli przeciw Mnie.
|
| (28) Więc sponiewierałem książąt mego przybytku, obłożyłem klątwą Jakuba, Izraela [wydałem] na zniewagi.
|
