| (1) Oto Jahwe pustoszy ziemię, niszczy ją i przewraca jej powierzchnię, a mieszkańców jej rozprasza.
|
| (2) I będzie [dotknięty] jak lud, tak kapłan, jak sługa, tak jego pan, jak służąca, tak jej pani, jak nabywca, tak sprzedawca, jak pożyczkę dający, tak biorący ją, jak wierzyciel, tak jego dłużnik.
|
| (3) Okropnie spustoszona będzie ziemia i bezgranicznie rozdrapana, bo Jahwe wydał taki wyrok.
|
| (4) Żałośnie wygląda ziemia, zmarniała świat opadł z sił, niszczeje, niebo wraz z ziemią się wyczerpały.
|
| (5) Ziemia została splugawiona przez swoich mieszkańców, bo pogwałcili prawa, przestąpili przykazania, złamali wieczyste przymierze.
|
| (6) Dlatego ziemię pochłania przekleństwo, a jej mieszkańcy odpokutowują dlatego się przerzedzają mieszkańcy ziemi i mało ludzi zostało. Zniszczone miasto
|
| (7) Młode wino w smutku, winnica podupadła, wzdychają wszyscy ludzie wesołego serca.
|
| (8) Ustala wesołość bębenków, ucichła wrzawa hulających, umilkł wesoły dźwięk cytr.
|
| (9) Nie piją wina wśród pieśni, sycera gorzknieje pijakom.
|
| (10) Zburzone jest miasto chaosu, dom każdy zamknięty od wejścia.
|
| (11) Na ulicach narzekanie na brak wina. Minęła wszelka radość, wesele odeszło z ziemi.
|
| (12) Tylko pustka została w mieście i brama rozbita w kawałki.
|
| (13) Tak bowiem będzie na środku ziemi pomiędzy narodami, jak przy otrząsaniu oliwek, jak ostatki winogron po winobraniu.
|
| (14) Ci to podniosą swój głos, sławić będą majestat Jahwe, wzniosą okrzyki od strony morza.
|
| (15) Dlatego na Wschodzie czcić będą Jahwe, na wyspach morskich imię Jahwe, Boga Izraelowego.
|
| (16) Od krańca ziemi słyszeliśmy pienia: "Chwała Sprawiedliwemu!" Lecz ja rzekłem: "Mam tajemnicę, groźną mam tajemnicę, biada mi! Wiarołomni działają zdradliwie, wiarołomni dopuścili się zdrady!"
|
| (17) Groza i dół, i sidło na ciebie, mieszkańcu ziemi:
|
| (18) Kto umknie przed krzykiem grozy, wpadnie w dół, a kto się wydostanie z dołu, w sidła się omota! O tak, upusty otworzą się w górze i podwaliny ziemi się zatrzęsą.
|
| (19) Ziemia rozpadnie się w drobne kawałki, ziemia pękając wybuchnie, ziemia zadrgawszy zakołysze się,
|
| (20) ziemia się mocno będzie zataczać jak pijany i jak budka [na wietrze] będzie się chwiała. Grzech jej zaciąży nad nią, tak iż upadnie i już nie powstanie.
|
| (21) Nastąpi w ów dzień to, iż Jahwe skarze wojsko niebieskie tam w górze i królów ziemskich tu na dole.
|
| (22) Zostaną zebrani, uwięzieni w lochu będą zamknięci w więzieniu, a po wielu latach będą ukarani.
|
| (23) Księżyc się zarumieni, słońce się zawstydzi, bo zakróluje Jahwe Zastępów na górze Syjon i w Jeruzalem wobec swych starców będzie uwielbiony.
|
