| (1) Widzenie Izajasza, syna Amosa, dotyczące Judy i Jerozolimy:
|
| (2) Stanie się na końcu czasów, że góra świątyni Jahwe stanie mocno na wierzchu gór i wystrzeli ponad pagórki. Wszystkie narody do niej popłyną,
|
| (3) mnogie ludy pójdą i rzekną: "Chodźcie, wstąpmy na Górę Jahwe do świątyni Boga Jakuba! Niech nas nauczy dróg swoich, byśmy kroczyli Jego ścieżkami. Bo Prawo wyjdzie z Syjonu i słowo Jahwe z Jeruzalem".
|
| (4) On będzie rozjemcą pomiędzy ludami i wyda wyroki dla licznych narodów. Wtedy swe miecze przekują na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy. Naród przeciw narodowi nie podniesie miecza nie będą się więcej zaprawiać do wojny.
|
| (5) Chodźcie, domu Jakuba, postępujmy w światłości Jahwe!
|
| (6) Zaiste, odrzuciłeś Twój lud, dom Jakuba, bo pełen jest wróżbitów i wieszczków jak Filistyni na zgodę uderza w ręce cudzoziemców.
|
| (7) Kraj jego pełen jest srebra i złota, a skarby jego są niezliczone. Kraj jego pełen jest koni, a wozy jego nieprzeliczone.
|
| (8) Kraj jego pełen jest bożyszczy... [Oni] wielbią rąk swoich dzieło, które wykonały ich palce.
|
| (9) Poniżył się człowiek, upodlił śmiertelny nie przebaczaj im!
|
| (10) Wejdź między skały, ukryj się w prochu ze strachu przed Jahwe, od blasku Jego majestatu, kiedy powstanie, by przerazić ziemię.
|
| (11) Wyniosłe oczy człowieka się ukorzą i duma ludzka będzie poniżona. Sam tylko Jahwe się wywyższy dnia owego.
|
| (12) Albowiem dzień Jahwe Zastępów nadejdzie przeciw wszystkim pysznym i nadętym i przeciw wszystkim hardym, by się ukorzyli,
|
| (13) przeciw wszystkim cedrom Libanu, wysoko się wzbijającym, i przeciw wszystkim dębom Baszanu,
|
| (14) przeciw wszystkim górom niebotycznym i przeciw wszystkim pagórkom wyniosłym,
|
| (15) przeciw każdej wieży strzelistej i przeciw wszystkim murom obronnym,
|
| (16) przeciw wszystkim okrętom Tarszisz i przeciw wszystkim statkom zbytkownym.
|
| (17) Wtedy pycha człowieka będzie poniżona, a upokorzona ludzka wyniosłość. Sam tylko Jahwe się wywyższy dnia owego.
|
| (18) Posągi zaś bożków całkowicie znikną.
|
| (19) Wtedy wejdą do jaskiń skalnych i do jam podziemnych ze strachu przed Jahwe, od blasku Jego majestatu, kiedy powstanie, by przerazić ziemię.
|
| (20) Owego dnia człowiek wyrzuci kretom i nietoperzom bożki swe srebrne i bałwany złote, zrobione po to, by im cześć oddawał,
|
| (21) gdy wejdzie między rozpadliny skalne i w szczeliny opoki ze strachu przed Jahwe i przed blaskiem Jego majestatu, kiedy powstanie, by przerazić ziemię.
|
| (22) Zaniechajcie człowieka, który ledwie dech ma w nozdrzach. Bo na ile go ocenić?
|
