| (1) Wyrok na Egipt. Oto Jahwe, wsiadłszy na lekki obłok, wkroczy do Egiptu. Zadrżą przed Nim bożki egipskie, omdleje serce Egiptu w jego piersi.
|
| (2) Uzbroję Egipcjan jednych przeciw drugim, i walczyć będzie brat przeciw bratu, przyjaciel przeciw przyjacielowi, miasto przeciw miastu, królestwo przeciw królestwu.
|
| (3) Dozna wstrząsu duch ożywiający Egipt, a jego zaradność zniweczę. Więc radzić się będą bożków i czarodziejów, wróżów, i czarnoksiężników.
|
| (4) Wydam Egipcjan w ręce srogiego pana okrutny król będzie nimi władał — wyrocznia Pana, Jahwe Zastępów.
|
| (5) Zginą wody z morza, rzeka opadnie i wyschnie,
|
| (6) kanały poczną cuchnąć, ramiona Nilu w Egipcie zmaleją i wyschną trzcina i sitowie powiędną.
|
| (7) Ogołocone będą brzegi Nilu, cała roślinność Nilu uschnie, wyginie i już jej nie będzie.
|
| (8) Rybacy będą wzdychali, i zasmucą się wszyscy, którzy wędkę zarzucają w Nilu a ci, którzy rozciągają sieci na powierzchni wody, będą rozpaczali.
|
| (9) Przedsiębiorcy będą załamani, a wszyscy najemnicy — zgnębieni na duchu.
|
| (10) O, jak są głupi książęta Soan! Mądrzy doradcy faraona tworzą głupią radę. Jakże możecie mówić faraonowi: "Jestem uczniem mędrców, uczniem dawnych królów" ?
|
| (11) Gdzie są, proszę, twoi mędrcy? Niech ci się pokażą i niech objawią, co postanowił Jahwe Zastępów względem Egiptu.
|
| (12) Zgłupieli książęta Soan, mylą się książęta z Nof, zwiedli Egipt naczelnicy jego nomów.
|
| (13) Jahwe rozlał w nich ducha obłędu oni zawiedli Egipt na błędną drogę, w każdym jego dziele, podobnie jak pijak wymiotujący schodzi ze swej drogi.
|
| (14) I Egipt nie osiągnie żadnego dzieła z tych, których dokonuje głowa i ogon, palma i sitowie.
|
| (15) W ów dzień Egipcjanie staną się jak kobiety: będą drżeć i będą się lękać na widok poruszenia ręki, którą Jahwe Zastępów podniesie przeciw nim.
|
| (16) Wtedy ziemia judzka stanie się postrachem dla Egiptu. Ile razy mu się ją przypomni, strach go ogarnie z powodu zamiaru, który Jahwe Zastępów powziął przeciwko niemu.
|
| (17) W ów dzień będzie pięć miast w kraju egipskim, mówiących językiem kananejskim, które przysięgać będą na Jahwe Zastępów jedno z nich będzie zwane Ir-Haheres.
|
| (18) W ów dzień będzie się znajdował ołtarz Jahwe w pośrodku kraju Egiptu, a przy jego granicy stela na cześć Jahwe.
|
| (19) Będą to znaki i świadectwa dla Jahwe Zastępów w kraju egipskim. Kiedy wobec ciemiężycieli zawezwą Jahwe na pomoc, pośle im wybawiciela, który będzie ich bronił i ocali.
|
| (20) Wtedy Jahwe da się poznać Egipcjanom Egipcjanie zaś nie tylko uznają Jahwe w ów dzień, ale czcić Go będą ofiarami ze zwierząt i z pokarmów, składać też będą śluby Jahwe i wypełnią je.
|
| (21) Choć Jahwe dotknie ciężko Egipcjan, przecież ich uzdrowi oni zaś nawrócą się do Jahwe, który ich wysłucha i uleczy.
|
| (22) W ów dzień będzie otwarta droga z Egiptu do Asyrii. Asyria przyjdzie do Egiptu, a Egipt do Asyrii. Lecz Egipt służyć będzie Asyrii.
|
| (23) W ów dzień Izrael, trzeci kraj z Egiptem i z Asyrią, będzie błogosławieństwem pośrodku ziemi.
|
| (24) Jahwe Zastępów pobłogosławi mu, mówiąc: "Błogosławiony niech będzie Egipt, mój lud, i Asyria, dzieło moich rąk, i Izrael, moje dziedzictwo".
|
