| (1) Wyrok na Babilon, który ujrzał Izajasz, syn Amosa.
|
| (2) Na łysej górze zatknijcie znak, podnieście okrzyk wojenny dajcie znak ręką, by weszli w bramy książęce.
|
| (3) Ja dałem rozkaz moim poświęconym z powodu mego gniewu zwołałem moich wojowników, radujących się z mej wspaniałości.
|
| (4) Uwaga! Gwar na górach, jakoby tłumu mnogiego. Uwaga! Wrzawa królestw, sprzymierzonych narodów. To Jahwe Zastępów robi przegląd wojska do bitwy.
|
| (5) Przychodzą z dalekiej ziemi, od granic nieboskłonu, Jahwe i narzędzia Jego gniewu. aby spustoszyć całą ziemię.
|
| (6) Zawyjcie! bo bliski jest dzień Jahwe, nadchodzi jako klęska z rąk Wszechmocnego.
|
| (7) Dlatego wszystkie ręce opadają, topnieją wszystkie serca ludzkie.
|
| (8) [Oni] truchleją ... ogarniają ich męki i boleści, wiją się z bólu jak ta, która rodzi jeden na drugiego patrzy z osłupieniem, oblicza ich są w płomieniach.
|
| (9) Oto dzień Jahwe nadchodzi okrutny, najwyższe wzburzenie i straszny gniew, żeby ziemię uczynić pustkowiem i wygładzić z niej grzeszników.
|
| (10) Bo gwiazdy niebieskie i Orion nie będą jaśniały swym światłem, słońce się zaćmi od samego wschodu i swoim blaskiem księżyc nie zaświeci.
|
| (11) Ukarzę Ja świat ziemi za jego zło i niegodziwców za ich grzechy. Położę kres pysze zuchwałych i dumę okrutników poniżę.
|
| (12) Uczynię człowieka rzadszym niż najczystsze złoto, i śmiertelnika droższym niż złoto z Ofiru.
|
| (13) Dlatego niebiosa się poruszą i ziemia się wstrząśnie w posadach, przez oburzenie Jahwe Zastępów, gdy rozgorzeje gniew Jego.
|
| (14) I stanie się tak: jak gazela zgubiona i jak trzoda, której nikt nie chwyta, każdy powróci do swego narodu, każdy ucieknie do swojego kraju.
|
| (15) Każdy odszukany będzie przebity, każdy złapany polegnie od miecza.
|
| (16) Dzieci ich będą roztrzaskane w ich oczach, ich domy będą splądrowane, a żony — zgwałcone.
|
| (17) Oto ja pobudzam przeciw nim Medów, którzy nie cenią sobie srebra ani w złocie się nie kochają.
|
| (18) Wszyscy chłopcy będą roztrzaskani, dziewczynki zmiażdżone. Nad noworodkami się nie ulitują, ich oko nie przepuści także niemowlętom.
|
| (19) Wtedy Babilon, perła królestw, klejnot, duma Chaldejczyków, stanie się jak Sodoma i Gomora, gdy je Bóg wywrócił.
|
| (20) Nie będzie nigdy więcej zamieszkany ani zaludniony z pokolenia w pokolenie. Nie rozbije tam Arab namiotu ani pasterze nie staną na postój.
|
| (21) Dziki zwierz tam mieć będzie swe leże, sowy napełnią ich domy, strusie się tam zagnieżdżą i kozły będą harcować.
|
| (22) Szakale nawoływać się będą w ich pałacach i hieny wyjąc w ich przepysznych gmachach. Godzina jego się zbliża, jego dni nie będą przedłużone.
|
