| (1) Dlatego jest konieczne, abyśmy z jak największą pilnością zwracali uwagę na to, cośmy słyszeli, abyśmy przypadkiem nie zeszli na bezdroża.
|
| (2) Jeśli bowiem objawiona przez aniołów mowa była mocna, a wszelkie przekroczenie i nieposłuszeństwo otrzymało słuszną zapłatę,
|
| (3) jakże my unikniemy [kary], jeśli nie będziemy się troszczyć o tak wielkie zbawienie? Było ono głoszone na początku przez Pana, a umocnione u nas przez tych, którzy je słyszeli.
|
| (4) Bóg zaś uwierzytelnił je cudami, znakami przedziwnymi, różnorakimi mocami i udzielaniem Ducha Świętego według swej woli.
|
| (5) Nie aniołom bowiem poddał przyszły świat, o którym mówimy.
|
| (6) Ktoś to na pewnym miejscu stwierdził uroczyście, mówiąc: Czym jest człowiek, że pamiętasz o nim, albo syn człowieczy, że się troszczysz o niego
|
| (7) mało co mniejszym uczyniłeś go od aniołów, chwałą i czcią uwieńczyłeś go.
|
| (8) Wszystko poddałeś pod nogi jego. Ponieważ zaś poddał Mu wszystko, nic nie pozostawił niepoddanego Jemu. Teraz wszakże nie widzimy jeszcze, aby wszystko było Mu poddane.
|
| (9) Widzimy natomiast Jezusa, który mało od aniołów był pomniejszony, chwałą i czcią ukoronowanego za cierpienia śmierci, iż z łaski Bożej za wszystkich zaznał śmierci.
|
| (10) Przystało bowiem Temu, dla którego wszystko i przez którego wszystko, który wielu synów do chwały doprowadza, aby przewodnika ich zbawienia udoskonalił przez cierpienie.
|
| (11) Tak bowiem Ten, który uświęca, jak ci, którzy mają być uświęceni, z jednego [są] wszyscy. Z tej to przyczyny nie wstydzi się nazwać ich braćmi swymi, mówiąc:
|
| (12) Oznajmię imię Twoje braciom moim, w pośrodku zgromadzenia będę Cię wychwalał.
|
| (13) I znowu: Ufność w Nim pokładać będę. I znowu: Oto Ja i dzieci moje, które mi dał Bóg
|
| (14) Ponieważ zaś dzieci uczestniczą we krwi i ciele, dlatego i On także bez żadnej różnicy stał się ich uczestnikiem, aby przez śmierć pokonać tego, który dzierżył władzę nad śmiercią, to jest diabła,
|
| (15) i aby uwolnić tych wszystkich, którzy całe życie przez bojaźń śmierci podlegli byli niewoli.
|
| (16) Zaiste bowiem nie aniołów przygarnia, ale przygarnia potomstwo Abrahamowe.
|
| (17) Dlatego musiał się upodobnić pod każdym względem do braci, aby stał się miłosiernym i wiernym arcykapłanem wobec Boga dla przebłagania za grzechy ludu.
|
| (18) W czym bowiem sam cierpiał będąc doświadczany, w tym może przyjść z pomocą tym, którzy są poddani próbom.
|
