| (1) Jahwe skierował do mnie to słowo:
|
| (2) "Ty zaś, synu człowieczy, powiedz: Tak mówi Jahwe Pan do ziemi izraelskiej: Koniec, koniec nadchodzi dla czterech krańców ziemi.
|
| (3) Teraz przychodzi kres na ciebie. Wysyłam gniew mój przeciwko tobie, aby cię osądzić według twoich dróg i od ciebie zażądać rachunku za wszystkie twoje obrzydliwości.
|
| (4) Oko moje nie okaże litości dla ciebie i nie opuszczę cię, ale ciebie uczynię odpowiedzialną za twoje drogi, a twoje obrzydliwości będą pośród ciebie [ujawnione] i poznacie, że Ja jestem Jahwe".
|
| (5) Tak mówi Jahwe Pan: "Oto nadchodzi jedno nieszczęście za drugim.
|
| (6) Koniec nadszedł, nadszedł koniec dla ciebie, oto nadszedł.
|
| (7) Nadszedł dla ciebie zgubny los, o ty, mieszkańcu ziemi. Nadszedł czas, bliski jest dzień utrapienia, a nie radosnych pląsów na wzgórzach.
|
| (8) Teraz wyleję mój gniew na ciebie i moją zapalczywość uśmierzę na tobie. Będę cię sądził według twoich dróg, obciążając cię wszystkimi twymi obrzydliwościami.
|
| (9) Oko moje nie okaże litości, nie będę oszczędzał, ale według twojego postępowania otrzymasz odpłatę, a twoje obrzydliwości będą pośród ciebie [ujawnione] i poznacie, że Ja jestem Jahwe, który uderza.
|
| (10) Oto ów dzień, oto nadchodzi. Wyszedł zgubny los, kwitnie niesprawiedliwość, pycha się rozwija.
|
| (11) Gwałt stał się berłem niesprawiedliwości. Nic po nich nie pozostanie, nic z ich bogactwa, nic z ich krzyków, żaden ślad po ich wspaniałości.
|
| (12) Nadchodzi czas, zbliża się ów dzień. Kupujący niech się nie cieszy, a sprzedawca niech się nie smuci, gniew bowiem zapłonął przeciwko wszystkim.
|
| (13) Sprzedawca bowiem nie wróci już do rzeczy sprzedanej, nawet jeśli pozostanie jeszcze przy życiu, gdyż gniew nad ogółem nie ustanie i nikt z powodu swej niegodziwości nie będzie mógł ocalić życia.
|
| (14) Dmijcie w surmy, chwytajcie za broń, lecz nikt do boju nie ruszy albowiem gniew mój obejmuje wszystko.
|
| (15) Miecz na zewnątrz, a mór i głód wewnątrz. Kto znajdzie się na polu, zginie od miecza, a tego, co w mieście pozostanie, głód i mór pochłoną.
|
| (16) Ci, którzy będą się ratowali ucieczką, na górach staną się podobni do gołębi z dolin. Wszyscy będą jęczeć, każdy z powodu swej niegodziwości.
|
| (17) Wszystkie ręce opadną i wszystkie kolana rozmiękną jak woda.
|
| (18) Przywdzieją wory, okryje ich strach, na wszystkich twarzach pojawi się wstyd i na wszystkich głowach łysina.
|
| (19) Srebro swoje porzucą na ulice, a złoto ich upodobni się do nieczystości. Ich srebro i złoto nie zbawi ich w dzień gniewu Jahwe. Głodu swojego tym nie nasycą ani nie napełnią swych wnętrzności, ponieważ były dla nich pobudką do grzechu.
|
| (20) Ich drogocenna ozdoba posłużyła im ku pysze i z niej uczynili sobie swoje ohydne obrazy, swoje bożki. Dlatego zamienię je dla nich w nieczystość.
|
| (21) Wydam je w ręce cudzoziemców na łup, a miejscowym złoczyńcom na grabież, aby je zbezcześcili.
|
| (22) I odwrócę od nich oblicze moje, mój skarb zostanie zbezczeszczony. Wtargną do niego zbójcy, aby go zbezcześcić.
|
| (23) Zrób sobie kajdany, ponieważ kraj ten pełen jest krwawych wyroków, a miasto pełne gwałtów.
|
| (24) Sprowadzę najokrutniejsze narody, aby zajęły ich domy. Położę kres pysze możnych, a świętości ich zostaną zbezczeszczone.
|
| (25) Nadchodzi groza. Będą szukać ratunku, a nie znajdą go.
|
| (26) Klęska za klęską spada, wieść okrutna nadchodzi jedna za drugą. Będą domagać się od proroka objawienia, lecz kapłanowi zabraknie nauki, a starszym rady.
|
| (27) Król będzie chodził w żałobie, książę okryje się przerażeniem, a ręce ludu ziemi drętwieć będą. Postąpię z nimi według ich dróg i na podstawie ich praw sądzić ich będę. I poznają, że Ja jestem Jahwe".
|
