| (1) Kiedy będziecie rozlosowywać kraj na posiadłość dziedziczną, macie zastrzec dla Jahwe jako świętą daninę z kraju świętą część, długą na dwadzieścia pięć tysięcy [prętów] i szeroką na dwadzieścia tysięcy [prętów] ma to być w jego całym obszarze teren święty.
|
| (2) Z tego należeć będzie do przybytku kwadrat wielkości pięćset na pięćset [prętów] dokoła, a na pięćdziesiąt łokci dokoła będzie miejsce wolne.
|
| (3) A z tego obwodu odmierzysz [obszar o długości] dwudziestu pięciu tysięcy [prętów] i szerokości dziesięciu tysięcy [prętów] na tym ma stać najświętszy przybytek.
|
| (4) To ma być święta część kraju ma ona należeć do kapłanów pełniących służbę przy przybytku, którzy się gromadzą po to, by służyć Jahwe |
| (5) A obszar długi na dwadzieścia pięć tysięcy [prętów] i szeroki na dziesięć tysięcy [prętów] ma należeć do lewitów, którzy pełnią służbę przy świątyni, to ma być ich własność razem z miastami na mieszkanie.
|
| (6) A jako własność miasta macie wyznaczyć obszar szeroki na pięć tysięcy [prętów], a długi na dwadzieścia pięć tysięcy [prętów], odpowiednio do zastrzeżonej świętej części. To ma należeć do całego domu Izraela.
|
| (7) A władcy [macie wydzielić obszar] po obu stronach świętej części oraz własności miasta wzdłuż świętej części i wzdłuż własności miejskiej po stronie zachodniej na zachód i po stronie wschodniej na wschód, w długości odpowiadającej poszczególnym działom od granicy zachodniej do granicy wschodniej
|
| (8) kraju. To ma przypaść mu w udziale jako własność w Izraelu po to, by władcy już nie uciskali mojego ludu, ale pozostawili kraj domowi Izraela według jego pokoleń.
|
| (9) Tak mówi Jahwe Pan: Niechże wam to wystarczy, wy, władcy Izraela. Połóżcie kres gwałtowi i uciskowi, a wypełniajcie prawo i sprawiedliwość! Zaprzestańcie obdzierania ludu mojego! — wyrocznia Jahwe Pana.
|
| (10) Będziecie używali słusznej wagi i słusznej efy, i słusznej bat.
|
| (11) Efa i bat mają mieć jednakową miarę, tak by bat obejmowała dziesiątą część chomera i efa obejmowała dziesiątą część chomera.
|
| (12) Sykl ma wynosić dwadzieścia ger minę ma stanowić dwadzieścia syklów, dwadzieścia pięć syklów i piętnaście syklów.
|
| (13) Oto święta danina, którą będziecie uiszczali: szósta część efy z chomera pszenicy, szósta część efy z chomera jęczmienia —
|
| (14) ustalona ilość oliwy wynosi dziesiątą część bat z kor, a dziesięć bat stanowi kor —
|
| (15) także jedna owca z trzody, liczącej dwieście owiec, jako danina od wszystkich pokoleń izraelskich na ofiarę z pokarmów, całopalenie i ofiarę pojednania, aby na nich dokonać obrzędu przebłagania — wyrocznia Jahwe Pana.
|
| (16) Cały lud w kraju winien tę daninę uiścić na ręce władcy Izraela.
|
| (17) Każdy natomiast władca ma się troszczyć o całopalenie, ofiarę z pokarmów i z płynów na święta, dni nowiu, szabaty i na wszystkie uroczystości ludu izraelskiego. On ma się troszczyć o ofiarę przebłagalną, ofiarę z pokarmów, o całopalenie i ofiarę pojednania — aby dom Izraela oczyścić z grzechu.
|
| (18) Tak mówi Jahwe Pan: W miesiącu pierwszym, dnia pierwszego miesiąca, weźmiesz jednego młodego cielca bez skazy, aby dokonać oczyszczenia świątyni.
|
| (19) Kapłan zaś weźmie z krwi ofiary przebłagalnej i pokropi nią w kierunku drzwi świątyni, ku czterem rogom podstawy ołtarza, ku drzwiom bramy wewnętrznego dziedzińca.
|
| (20) Podobnie będziecie czynić miesiąca siódmego, dnia pierwszego miesiąca, z powodu tych, którzy bądź na skutek słabości, bądź na skutek niewiedzy zbłądzili, i tak oczyścicie świątynię.
|
| (21) W miesiącu pierwszym, dnia czternastego tego miesiąca, będziecie święcili Paschę. Przez siedem dni winno się spożywać chleby niekwaszone.
|
| (22) Władca zaś winien w tym dniu jako ofiarę przebłagalną — za siebie i za cały lud kraju — złożyć młodego cielca.
|
| (23) W ciągu tych siedmiu dni winien on jako całopalenie złożyć dla Jahwe siedem młodych cielców, siedem baranów, zwierzęta bez skazy, codziennie przez siedem dni, a jako ofiarę przebłagalną codziennie jednego kozła.
|
| (24) Jako ofiarę z pokarmu ma on po jednej efie złożyć przy ofierze z młodego cielca i barana, a także hin oliwy z efy.
|
| (25) Miesiąca zaś siódmego, dnia piętnastego tegoż miesiąca, z powodu święta ofiaruje to samo, w ciągu siedmiu dni, jak również ofiarę przebłagalną, całopalenie, ofiarę z pokarmu i oliwę.
|
