(1) Ty zaś, synu człowieczy, prorokuj przeciwko Gogowi i mów: Tak mówi Jahwe Pan: Oto obracam się przeciwko tobie, Gogu, wielki książę kraju Meszek i Tubal.
(2) Wywiodę cię i sprowadzę, i przywiodę z najdalszej północy, i wprowadzę cię na góry Izraela.
(3) Złamię ci łuk w lewej ręce, a wytrącę strzały z prawej.
(4) Na górach Izraela padniesz ty i wszystkie twoje zastępy, i ludy, które są z tobą: drapieżnym ptakom wszelkiego rodzaju oraz dzikim zwierzętom polnym oddam cię na żer.
(5) Padniesz na otwartym polu, albowiem Ja tak powiedziałem — wyrocznia Jahwe Pana.
(6) I ześlę ogień na Magog i na żyjących bezpiecznie mieszkańców wysp, aby poznali, że Ja jestem Jahwe.
(7) Natomiast imię moje święte ogłoszę pośród mego ludu izraelskiego nie pozwolę już bezcześcić świętego mojego imienia w przyszłości, aby narody pogańskie poznały, że Ja jestem Jahwe, Święty w Izraelu.
(8) Oto nadchodzi i spełnia się! — wyrocznia Jahwe Pana. To jest dzień, o którym mówiłem.
(9) Wtedy wyjdą mieszkańcy miast izraelskich, by zapalić ogień i spalić oręż, puklerze i tarcze, łuki i strzały, maczugi i dzidy — przez siedem lat palić tym będą.
(10) Nie będą musieli już oni przynosić drwa z pola ani wycinać go w lesie, bo będzie się palić orężem. Będą oni plądrować tych, którzy ich plądrowali, będą brali zdobycz na tych, którzy na nich brali zdobycz — wyrocznia Jahwe Pana.
(11) W owym dniu wyznaczę dla Goga sławne miejsce, gdzie będzie jego grób w Izraelu, dolinę Abarim na wschód od Morza [Martwego], i odgrodzę ją dla przechodzących, i tu pogrzebią Goga i cały jego tłum, i nadadzą jej miano "Doliny Tłumu Goga".
(12) Będą ich grzebać Izraelici po to, by oczyścić kraj — przez siedem miesięcy.
(13) Będzie ich grzebał cały lud kraju i wyjdzie to mu na sławę w dniu, w którym objawię moją chwałę — wyrocznia Jahwe Pana.
(14) I wydzieli się ludzi, którzy będą musieli stale ciągnąć przez kraj i grzebać tych, którzy pozostali na powierzchni ziemi, aby ją oczyścić po upływie siedmiu miesięcy będą przeszukiwać.
(15) A kiedy krążyć będą po kraju, a zobaczy ktoś kość ludzką, wówczas umieści przy tym jakiś znak, aż pogrzebią ją grabarze w Dolinie Tłumu Goga.
(16) A nazwa miasta będzie Hamona. W ten sposób oczyszczą oni kraj.
(17) A ty, synu człowieczy — mówi Jahwe Pan — mów do ptaków wszelkiego rodzaju i do wszystkich dzikich zwierząt na polu: Zbierzcie się i przyjdźcie tu zgromadźcie się ze wszystkich stron nad moją ofiarą, którą chcę wam zgotować, wielką ofiarę na górach Izraela: jedzcie ciało i pijcie krew!
(18) Ciało bohaterów jeść będziecie i krew możnowładców ziemi będziecie piły — wszystkie barany, jagnięta, kozły, cielce, bydło tuczne z Baszanu.
(19) I spożywać będziecie tłuszcz do sytości, i krew będziecie piły, aż będziecie pijane od mojej ofiary, którą wam przygotuję.
(20) Przy stole moim nasycicie się rumakiem i jeźdźcem, bohaterem i wszelkim wojownikiem — wyrocznia Jahwe Pana.
(21) W ten sposób znów okażę moją chwałę wśród narodów pogańskich i wszystkie narody pogańskie ujrzą mój sąd, który sprawuję, oraz rękę moją, którą na nie kładę.
(22) I pozna dom Izraela, że Ja jestem Jahwe, ich Bóg, odtąd i na zawsze.
(23) Ludy pogańskie zrozumieją jednak, że Izraelici z powodu swego przewinienia musieli pójść na wygnanie, ponieważ odpadli ode Mnie, tak że oblicze moje ukryłem przed nimi i podałem ich w moc ich nieprzyjaciół, i padli oni wszyscy od miecza.
(24) Postąpiłem z nimi według ich nieczystości i ich grzechów. Oblicze moje ukryłem przed nimi.
(25) Dlatego tak mówi Jahwe Pan: Teraz odwrócę los Jakuba i zmiłuję się nad całym domem Izraela, i zatroszczę się o moje święte imię.
(26) I zapomną o swojej hańbie i o wszystkich swoich niewiernościach, których dopuścili się przeciwko Mnie, gdy bezpiecznie żyć będą w swoim kraju, a nikt ich nie będzie niepokoił,
(27) gdy spośród narodów sprowadzę ich i zgromadzę ich z rąk nieprzyjaciół, i okażę się w nich świętym przed oczami wielu narodów pogańskich.
(28) I poznają, że Ja, Jahwe, jestem ich Bogiem, gdy wyprowadziwszy ich na wygnanie pomiędzy pogan, zgromadzę ich znowu w ich kraju i nie pozostawię tam już żadnego z nich.
(29) I już nie będę na przyszłość ukrywał oblicza mojego przed nimi, kiedy Ducha mojego wyleję na Izraelitów" — wyrocznia Jahwe Pana.

 

Księga Ezechiela