| (1) Jahwe skierował do mnie te słowa:
|
| (2) "Synu człowieczy, zwróć się ku górze Seir i prorokuj przeciwko niej,
|
| (3) i mów do niej: Tak mówi Jahwe Pan: Oto jestem przeciwko tobie, góro Seir, wyciągam rękę przeciwko tobie i zamienię cię w pustynię i w pustkowie,
|
| (4) a miasta twe zamienię w ruiny. Staniesz się pustynią i wtedy poznasz, że Ja jestem Jahwe.
|
| (5) Bo nienawiść twoja jest odwieczna i oddałaś Izraelitów pod miecz w czasie zagłady, w czasie ich ostatecznej ruiny.
|
| (6) Dlatego — na moje życie! — wyrocznia Jahwe Pana: Obrócę cię w krew, krew ma cię ścigać. Ponieważ nie nienawidziłaś krwi, krew ma cię ścigać.
|
| (7) Górę Seir zamienię w pustynię i pustkowie i wygubię na niej wszystko, co się tam rusza.
|
| (8) Pagórki twoje pokryję trupami, na twych wyżynach, na twych dolinach, we wszystkich parowach padać będą pobici mieczem.
|
| (9) Uczynię cię wieczną pustynią, miasta twoje staną się już nie zamieszkane i poznacie, że Ja jestem Jahwe.
|
| (10) Ponieważ powiedziałaś: Oba ludy i oba kraje mają być moimi, wezmę je w posiadanie, chociażby tam był Jahwe,
|
| (11) dlatego — na moje życie! — wyrocznia Jahwe Pana — postąpię z tobą według mego gniewu i mego oburzenia, tak jak ty postępowałaś w swojej nienawiści względem nich. I objawię się tobie przez to, że cię osądzę.
|
| (12) I wtedy poznasz, że Ja, Jahwe, usłyszałem wszystkie twoje zniewagi, jakie wypowiedziałaś przeciwko górom izraelskim, mówiąc: Są one opustoszałe, są one wydane nam na pastwę.
|
| (13) Chełpiłyście się przeciwko Mnie swymi ustami i zuchwałymi słowami przeciwko Mnie, Ja to słyszałem.
|
| (14) Tak mówi Jahwe Pan: Ku radości całej ziemi zamienię cię w pustynię.
|
| (15) Tak jak radowałaś się z powodu tego, że dziedzictwo domu Izraela było spustoszone, tak też z tobą uczynię. Pustynią się staniesz, góro Seir, i cały Edom wniwecz się obróci wtedy poznacie, że Ja jestem Jahwe.
|
