| (1) Jahwe skierował do mnie te słowa:
|
| (2) "Synu człowieczy, prorokuj o pasterzach Izraela, prorokuj i powiedz im, pasterzom: Tak mówi Jahwe Pan: Biada pasterzom Izraela, którzy sami siebie pasą! Czyż pasterze nie powinni paść owiec?
|
| (3) Nakarmiliście się mlekiem, odzialiście się wełną, zabiliście tłuste zwierzęta, jednakże owiec nie paśliście.
|
| (4) Słabej nie wzmacnialiście, o zdrowie chorej nie dbaliście, skaleczonej nie opatrywaliście, zabłąkanej nie sprowadziliście z powrotem, zagubionej nie odszukiwaliście, a z przemocą i okrucieństwem obchodziliście się z nimi.
|
| (5) Rozproszyły się owce moje, bo nie miały pasterza i stały się żerem wszelkiego dzikiego zwierza polnego. Rozproszyły się,
|
| (6) błądzą moje owce po wszystkich górach i po wszelkim wysokim pagórku i po całej krainie były owce moje rozproszone, a nikt się o nie nie pytał i nikt ich nie szukał.
|
| (7) Dlatego wy, pasterze, słuchajcie słowa Jahwe:
|
| (8) Wyrocznia Jahwe Pana: Przecież owce moje stały się łupem i owce moje służyły za żer wszelkiemu dzikiemu zwierzęciu polnemu, bo nie było pasterza, pasterze zaś nie szukali owiec moich, bo pasterze sami siebie paśli, a nie paśli moich owiec,
|
| (9) dlatego wy, pasterze, słuchajcie słowa Jahwe.
|
| (10) Tak mówi Jahwe Pan: Oto jestem przeciw pasterzom. Z ich ręki zażądam moich owiec, położę kres ich pasterzowaniu, a pasterze nie będą paść samych siebie, wyrwę moje owce z ich paszczy, nie będą już one służyć im za żer.
|
| (11) Albowiem tak mówi Jahwe Pan: Oto Ja sam będę szukał moich owiec i będę miał o nie pieczę.
|
| (12) Jak pasterz dokonuje przeglądu swojej trzody, wtedy gdy znajdzie się wśród rozproszonych owiec, tak Ja dokonam przeglądu moich owiec i uwolnię je ze wszystkich miejsc, dokąd się rozproszyły w dni ciemne i mroczne.
|
| (13) Wyprowadzę je spomiędzy narodów i zgromadzę je z krajów, sprowadzę je z powrotem do ich ziemi i paść je będę na górach izraelskich, w dolinach i we wszystkich zamieszkałych miejscach kraju.
|
| (14) Na dobrym pastwisku będę je pasł, na wyżynach Izraela ma być ich pastwisko. Wtedy będą one leżały na dobrym pastwisku, na tłustym pastwisku paść się będą na górach izraelskich.
|
| (15) Ja sam będę pasł moje owce i Ja sam będę je układał na legowisko — wyrocznia Jahwe Pana.
|
| (16) Zagubioną odszukam, zabłąkaną sprowadzę z powrotem, skaleczoną opatrzę, chorą umocnię, a tłustą i mocną będę ochraniał. Będę pasł sprawiedliwie.
|
| (17) Do was zaś, owce moje, tak mówi Jahwe Pan: Oto Ja osądzę poszczególne owce, barany i kozły.
|
| (18) Czyż to wam może mało, że spasacie najlepsze pastwisko, by resztę swego pastwiska zdeptać swoimi stopami, że pijecie czystą wodę, by resztę zmącić stopami?
|
| (19) A owce moje muszą spasać to, co wy zdeptaliście waszymi stopami, i pić to, coście zmącili waszymi stopami.
|
| (20) Dlatego Jahwe Pan tak mówi do nich: Oto Ja sam będę prowadził sąd pomiędzy owcami tłustymi a owcami chudymi.
|
| (21) Ponieważ wszystkie zwierzęta słabe odpychaliście bokiem i plecami i popychaliście je swoimi rogami, tak że je przepędzaliście,
|
| (22) dlatego chcę pomóc moim owcom, by już więcej nie stawały się łupem osądzę poszczególne owce.
|
| (23) I ustanowię nad nimi jednego pasterza, który je będzie pasł, mego sługę, Dawida. On je będzie pasł, on będzie ich pasterzem.
|
| (24) A Ja, Jahwe, będę ich Bogiem, sługa zaś mój, Dawid, będzie władcą pośród nich. Ja, Jahwe, to powiedziałem.
|
| (25) Zawrę z nimi przymierze pokoju, a dzikie zwierzęta wytępię z kraju, tak iż będą mogły [owce] bezpiecznie mieszkać na stepie i spać w lasach.
|
| (26) Błogosławić im będę oraz ziemiom wokół mego wzgórza, będę zsyłał deszcz w dogodnym czasie, będzie to deszcz niosący błogosławieństwo.
|
| (27) Drzewo polne wyda swój owoc, a ziemia wyda swój plon. Będą oni żyli bezpiecznie w swym kraju i poznają, że Ja jestem Jahwe, gdy skruszę kłody ich jarzma i wyrwę ich z ręki tych, którzy ich ujarzmiają.
|
| (28) Nie będą już odtąd łupem narodów ani nie będą pożerać ich zwierzęta kraju, ale bezpiecznie będą oni żyli, przy czym nikt ich straszyć nie będzie.
|
| (29) Sprawię, że powstanie dla nich obficie błogosławiony urodzaj, by już nie dręczył ich głód w kraju i by nie musieli znosić szyderstwa narodów.
|
| (30) Wtedy poznają, że Ja, Jahwe, ich Bóg, jestem z nimi, oraz że oni, dom Izraela, są ludem moim — wyrocznia Jahwe Pana.
|
| (31) A wy, owce moje, jesteście owcami mego pastwiska, Ja zaś Bogiem waszym" — wyrocznia Jahwe Pana.
|
