| (1) W roku jedenastym, miesiącu dwunastym, pierwszego dnia miesiąca, Jahwe skierował do mnie te słowa:
|
| (2) "Synu człowieczy, podnieś lament nad faraonem, królem egipskim, i powiedz mu: Młody lwie wśród narodów, skończyłeś się, a byłeś ty jak krokodyl w morzu. Prychałeś swymi nozdrzami, mąciłeś wodę swymi łapami i wzburzałeś jego fale.
|
| (3) Tak mówi Jahwe Pan: Rozciągnę moje sidła nad tobą w zgromadzeniu wielu narodów i wyciągnę cię moją siecią.
|
| (4) Rzucę cię na ląd i cisnę na powierzchnię pól, i sprawię, że na tobie zamieszkają wszystkie ptaki powietrzne, a każdy zwierz dziki tobą się nasyci.
|
| (5) Ciało twe rozrzucę po górach i wypełnię doliny twoją padliną.
|
| (6) Ziemię twego wylewu napoję twoją krwią aż do gór i napełnią się tobą wąwozy.
|
| (7) Gdy gasnąć będziesz, zasłonię niebiosa i zaciemnię ich gwiazdy. Słońce zakryję chmurami, a księżyc nie da swego blasku.
|
| (8) Wszystkie ciała świecące na niebie ze względu na ciebie zaciemnię i wprowadzę ciemność na twoją ziemię — wyrocznia Jahwe Pana.
|
| (9) Zaniepokoję serce wielu narodów, gdy twoich jeńców wprowadzę pomiędzy narody, do krajów, których nie znasz.
|
| (10) U wielu narodów wzbudzę grozę, a królowie ich przerażą się z twego powodu, gdy mieczem moim świsnę przed ich oczami i będą nieustannie drżeć w obawie o życie swoje w dzień twojego upadku.
|
| (11) Albowiem tak mówi Jahwe: Przyjdzie na ciebie miecz króla Babilonu.
|
| (12) Powalę twoje mnóstwo mieczami bohaterów: oni wszyscy należą do najgroźniejszych ludów. Zniszczą dumę Egiptu i zginie całe jego mnóstwo.
|
| (13) Wszystkie jego zwierzęta wygubię na brzegu wielkich wód i już nie zamąci ich stopa człowieka ani zamąci kopyto bydła.
|
| (14) Potem uspokoję ich wody i sprawię, że ich rzeki jak oliwa popłyną — wyrocznia Jahwe Pana.
|
| (15) Gdy kraj egipski obrócę w pustynię, a ziemia pozbawiona zostanie tego, co ją napełnia, gdy pobiję wszystkich mieszkańców, wtedy poznają, że Ja jestem Jahwe.
|
| (16) Oto lament, który podniosą córki narodów, zaśpiewają go nad Egiptem i nad całą jego ludnością" — wyrocznia Jahwe Pana.
|
| (17) W roku dwunastym, miesiącu pierwszym, piętnastego dnia miesiąca, Jahwe skierował do mnie te słowa:
|
| (18) "Synu człowieczy, biadaj nad ludnością Egiptu i każ jej zstąpić do świata podziemnego, jej i córkom potężnych ludów, do tych, którzy zstąpili do dołu.
|
| (19) Kogóż przewyższyłaś zaletami? Zstąp i połóż się wśród nieobrzezanych.
|
| (20) Polegną wśród pobitych mieczem [miecz] został wydany: bierzcie go i całą jego ludność.
|
| (21) Wtedy powiedzą do niego mocarni bohaterowie ze środka Szeolu: razem ze swymi pomocnikami zstąpią do dołu i będą leżeć wśród nieobrzezanych, razem z tymi, których miecz pobije.
|
| (22) Tam jest Aszszur i wszystkie jego hufce, wokół jego grobu — to wszyscy pobici, polegli od miecza.
|
| (23) Ich groby położone są w najgłębszym dole, a jego hufce są wokół jego grobu — to wszyscy pobici, polegli od miecza, ci, którzy szerzyli postrach w kraju żyjących.
|
| (24) Tam jest Elam i całe jego mnóstwo wokół jego grobu — to wszyscy pobici, polegli od miecza, którzy zstąpili nieobrzezani do świata podziemnego, oni, którzy postrach szerzyli w kraju żyjących, hańbę cierpią z tymi, którzy zstąpili do dołu.
|
| (25) Pośród pobitych zgotowano mu leże i całe jego mnóstwo jest wokół jego grobu. Wszyscy ci są nieobrzezani, pobici mieczem, albowiem strach przed nimi szerzył się w kraju żyjących, a teraz cierpią swą hańbę z tymi, którzy zstąpili do dołu pośród pobitych zostali umieszczeni.
|
| (26) Tam jest Meszek, Tubal i całe ich mnóstwo wokół ich grobu, wszyscy nieobrzezani, mieczem pobici, albowiem postrach szerzyli w kraju żyjących.
|
| (27) A leżą oni nie przy bohaterach, którzy padli w czasach pradawnych, którzy w pełnej zbroi bojowej zstąpili do Szeolu, którym podłożono ich miecze pod głowy, a ich tarcze na ich kości, gdyż byli postrachem dla bohaterów w kraju żyjących.
|
| (28) A ty będziesz rzucony pośród nieobrzezanych i będziesz musiał leżeć wśród tych, co mieczem zostali pobici.
|
| (29) Tam jest Edom, jego królowie i wszyscy jego książęta, których pomimo ich bohaterskich czynów położono wśród tych, co mieczem zostali pobici, spoczywają oni przy nieobrzezanych, przy tych, którzy zstąpili do dołu.
|
| (30) Tam są wszyscy władcy północy i wszyscy Sydończycy, którzy zstąpili wraz z pobitymi, okryci hańbą pomimo strachu, jaki szerzyły ich bohaterskie czyny teraz leżą nieobrzezani przy tych, co mieczem zostali pobici i cierpią swą hańbę z tymi, którzy zstąpili do dołu.
|
| (31) Zobaczy ich faraon i pocieszać się będzie całym swym mnóstwem. Faraon i całe jego wojsko polegnie od miecza — wyrocznia Jahwe Pana.
|
| (32) Ponieważ strach szerzył on w kraju żyjących, dlatego rzucą go, by leżał pośród nieobrzezanych, przy tych, co od miecza polegli: faraon i całe jego mnóstwo" — wyrocznia Jahwe Pana.
|
