| (1) Wtedy król Dariusz kazał szukać w babilońskiej bibliotece, w której przechowuje się też skarby.
|
| (2) I znaleziono w Ekbatanie, twierdzy w prowincji Medii, pewien zwój, w którym tak było napisane: "Zapisek historyczny:
|
| (3) W roku pierwszym króla Cyrusa tenże król wydał taki rozkaz: Sprawa domu Bożego w Jerozolimie: Dom ten ma być odbudowany jako miejsce dla zabijających ofiary krwawe i dla składających Bogu ofiary zapalne. Długość jego — sześćdziesiąt łokci, szerokość jego — dwadzieścia łokci, wysokość jego — trzydzieści łokci
|
| (4) układów z kamienia ciosowego — trzy, i z drzewa — układ jeden. Koszty będą pokryte ze skarbu królewskiego. —
|
| (5) Również złote i srebrne sprzęty domu Bożego, które Nabuchodonozor zabrał ze świątyni w Jerozolimie i przeniósł do Babilonu, zwróci się, tak że one przyjdą na dawne miejsce do świątyni w Jerozolimie i będą złożone w domu Bożym".
|
| (6) "Zatem Tattenaju, namiestniku Transeufratei, Sztarboznaju wraz z waszymi towarzyszami perskimi w Transeufratei — trzymajcie się z dala od tego miejsca.
|
| (7) Pozwólcie namiestnikowi Żydów i starszyźnie żydowskiej pracować nad tym domem Bożym. Niech odbudują ten dom Boży na dawnym miejscu.
|
| (8) I przeze mnie wydane jest rozporządzenie, jak macie się odnosić do owej starszyzny żydowskiej przy budowie owego domu Bożego, mianowicie: z dochodów królewskich, płynących z podatku Transeufratei, dokładnie bez zawieszenia mają być owym mężom wypłacone koszty.
|
| (9) A jeśli potrzeba też cielców, baranów i jagniąt na całopalenia dla Boga niebios — oprócz pszenicy, soli, wina i oliwy: według żądania kapłanów w Jerozolimie ma im to być niechybnie co dzień dostarczane,
|
| (10) aby oni składali miłe ofiary Bogu niebios i modlili się za życie króla i jego synów. —
|
| (11) I przeze mnie wydane jest rozporządzenie: O ile ktoś przekroczy ten rozkaz, to z domu jego wyrwana będzie belka, a on zawiśnie do niej przybity, dom zaś jego za to będzie zamieniony na rumowisko.
|
| (12) A Bóg, który tam zgotował przybytek dla imienia swego, niech wraz z ludem strąci każdego króla, który ośmieliłby się przeciwdziałać, burząc ten dom Boży w Jerozolimie. Ja, Dariusz, wydałem ten rozkaz: niech będzie on dokładnie wykonany".
|
| (13) Wtedy dokładnie tak, jak rozporządził król Dariusz, postąpili Tattenaj, namiestnik Transeufratei, Sztarboznaj i ich towarzysze.
|
| (14) A starszyzna żydowska budowała z powodzeniem dzięki proroctwu Aggeusza proroka i Zachariasza, syna Iddo, i doprowadzili budowę do skutku zgodnie z rozkazem Boga izraelskiego i z rozporządzeniem Cyrusa i Dariusza — oraz Artakserksesa, króla perskiego.
|
| (15) I dom ten był gotowy na dwudziesty trzeci dzień miesiąca Adar — był to rok szósty panowania króla Dariusza.
|
| (16) I Izraelici: kapłani, lewici i reszta wysiedleńców radośnie obchodzili poświęcenie tego domu Bożego.
|
| (17) I na poświęcenie tego domu Bożego ofiarowali: sto cielców, dwieście baranów, czterysta jagniąt, a jako ofiarę przebłagalną za całego Izraela — dwanaście kozłów według liczby pokoleń izraelskich.
|
| (18) I do służby Bożej w Jerozolimie ustanowili kapłanów według ich oddziałów, a lewitów według ich ugrupowań zgodnie z przepisem księgi Mojżeszowej.
|
| (19) Czternastego dnia miesiąca pierwszego wysiedleńcy obchodzili Paschę.
|
| (20) Lewici bowiem jak jeden mąż oczyścili się wszyscy oni byli teraz czyści i zabili Paschę dla wszystkich wysiedleńców, dla braci swoich kapłanów i dla siebie.
|
| (21) I spożyli Paschę Izraelici, którzy wrócili z wygnania, oraz wszyscy, którzy od nieczystości narodów tego kraju odwrócili się ku nim, by szukać Jahwe, Boga izraelskiego.
|
| (22) I przez siedem dni radośnie obchodzili Święto Przaśników, gdyż Jahwe rozradował ich, zwracając serce króla asyryjskiego ku nim, by ich wspierał przy pracy około domu Boga, Boga izraelskiego.
|
