(1) Dzieci, bądźcie posłuszne w Panu waszym rodzicom, bo to jest sprawiedliwe.
(2) Czcij ojca twego i matkę — jest to pierwsze przykazanie z obietnicą —
(3) aby ci było dobrze i abyś był długowieczny na ziemi.
(4) A [wy], ojcowie, nie pobudzajcie do gniewu waszych dzieci, lecz wychowujcie je stosując karcenie i napominanie Pańskie.
(5) Niewolnicy, ze czcią i bojaźnią w prostocie serca bądźcie posłuszni waszym doczesnym panom, jak Chrystusowi,
(6) nie służąc tylko dla oka, by ludziom się podobać, lecz jako niewolnicy Chrystusa, którzy z duszy pełnią wolę Bożą.
(7) Z ochotą służcie, jak gdybyście [służyli] Panu, a nie ludziom,
(8) świadomi tego, że każdy — jeśli uczyni co dobrego, otrzyma to z powrotem od Pana — czy to niewolnik, czy wolny.
(9) A wy, panowie, tak samo wobec nich postępujcie: zaniechajcie groźby, świadomi tego, że w niebie jest Pan zarówno ich, jak wasz, a u Niego nie ma względu na osoby.
(10) W końcu bądźcie mocni w Panu — siłą Jego potęgi.
(11) Obleczcie pełną zbroję Bożą, byście mogli się ostać wobec podstępnych zakusów diabła.
(12) Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła na wyżynach niebieskich.
(13) Dlatego weźcie na siebie pełną zbroję Bożą, abyście w dzień zły zdołali się przeciwstawić i ostać, zwalczywszy wszystko.
(14) Stańcie więc [do walki] przepasawszy biodra wasze prawdą i oblókłszy pancerz, którym jest sprawiedliwość,
(15) a obuwszy nogi w gotowość [głoszenia] dobrej nowiny o pokoju.
(16) W każdym położeniu bierzcie wiarę jako tarczę, dzięki której zdołacie zgasić wszystkie rozżarzone pociski Złego.
(17) Weźcie też hełm zbawienia i miecz Ducha, to jest słowo Boże —
(18) wśród wszelakiej modlitwy i błagania. Przy każdej sposobności módlcie się w Duchu. Nad tym właśnie czuwajcie z całą usilnością i proście za wszystkich świętych
(19) i za mnie, aby dane mi było słowo, gdy usta moje otworzę, dla jawnego i swobodnego głoszenia tajemnicy Ewangeli,
(20) dla której sprawuję poselstwo jako więzień, ażebym jawnie ją wypowiedział, tak jak winienem.
(21) Żebyście zaś wiedzieli i wy o moich sprawach, co robię, wszystko wam oznajmi Tychik, umiłowany brat i wierny sługa w Panu,
(22) którego wysłałem do was po to, żebyście wy poznali nasze sprawy, a on pocieszył wasze serca.
(23) Pokój braciom i miłość wraz z wiarą od Boga Ojca i Pana naszego Jezusa Chrystusa.
(24) Łaska [niech będzie] ze wszystkimi, którzy miłują Pana naszego Jezusa Chrystusa w nieskazitelności.

 

List do Efezjan