| (1) Paweł, z woli Bożej apostoł Chrystusa Jezusa — do świętych, którzy są w Efezie, i do wiernych w Chrystusie Jezusie:
|
| (2) Łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego i od Pana Jezusa Chrystusa.
|
| (3) Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich — w Chrystusie.
|
| (4) W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości
|
| (5) przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli,
|
| (6) ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym.
|
| (7) W Nim mamy odkupienie przez Jego krew- odpuszczenie występków, według bogactwa Jego łaski.
|
| (8) Szczodrze ją na nas wylał w postaci wszelkiej mądrości i zrozumienia,
|
| (9) przez to, że nam oznajmił tajemnicę swej woli według swego postanowienia, które przedtem w Nim powziął
|
| (10) dla dokonania pełni czasów, aby wszystko na nowo zjednoczyć w Chrystusie jako Głowie: to, co w niebiosach, i to, co na ziemi.
|
| (11) W Nim dostąpiliśmy udziału my również, z góry przeznaczeni zamiarem Tego, który dokonuje wszystkiego zgodnie z zamysłem swej woli,
|
| (12) po to, byśmy istnieli ku chwale Jego majestatu — my, którzyśmy już przedtem nadzieję złożyli w Chrystusie.
|
| (13) W Nim także i wy — usłyszawszy głoszenie prawdy, Dobrą Nowinę waszego zbawienia, w Nim także — uwierzywszy — zostaliście opatrzeni pieczęcią — obiecanym Duchem Świętym,
|
| (14) który jest zadatkiem naszego dziedzictwa na odkupienie, to jest nabycie wyłącznej własności [przez Boga], ku chwale Jego majestatu.
|
| (15) Przeto i ja usłyszawszy o waszej wierze w Pana Jezusa i o miłości względem wszystkich świętych,
|
| (16) nie zaprzestaję dziękczynienia, wspominając was w moich modlitwach.
|
| (17) [Proszę w nich], aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam ducha mądrości i objawienia w głębszym poznaniu Jego samego.
|
| (18) [Niech da] wam światłe oczy serca tak, byście wiedzieli, czym jest nadzieja waszego powołania, czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych
|
| (19) i czym przemożny ogrom Jego mocy względem nas wierzących — na podstawie działania Jego potęgi i siły.
|
| (20) Wykazał On je, gdy wskrzesił Go z martwych i posadził po swojej prawicy na wyżynach niebieskich,
|
| (21) ponad wszelką Zwierzchnością i Władzą, i Mocą, i Panowaniem, i ponad wszelkim innym imieniem wzywanym nie tylko w tym wieku, ale i w przyszłym.
|
| (22) I wszystko poddał pod Jego stopy, a Jego samego ustanowił nade wszystko Głową dla Kościoła,
|
| (23) który jest Jego Ciałem, Pełnią Tego, który napełnia wszystko wszelkimi sposobami.
|
